سید رضا محمدی رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان در گفتگو با خبرنگار
حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، درباره اینکه شاعران ایرانی و افغانستانی چقدر می‌توانند به تقویت یکدیگر کمک کنند، اظهارداشت: شعر میراث مشترک و سرمایه تاریخی ملت‌هاییست که در این منطقه زندگی می‌کنند و تنها صورت فرهنگی‌ست که ما بر عکس هر هنر دیگری محتاج گرته برداری از روی دست خارجی‌ها نیستیم، بلکه در مورد فرهنگ و ادبیات این خارجی‌ها هستند که باید از روی دست ما بنویسند.
وی اضافه کرد: ما در این گزاره کسانی را خارجی می‌دانیم که خارج از مرزهای فرهنگی ما زندگی می‌کنند و این یعنی همه ما که در ایران و افغانستان و آسیای میانه‌ایم، وطنی مشترک داریم. این شبیه به وطن العربی، عرب‌هاست که همه با هم در امور فرهنگی یگانه‌اند و متأسفانه ما بر عکس آنها هیچ وقت در این مسایل همراه نبوده‌ایم.
این شاعر شهیر افغانستان با تاکید بر اینکه جشنواره‌ها کشورهای ما می‌تواند مجالی برای همراهی باشد گفت: جشنواره شعر فجر یکی از نمونه‌های کار فرهنگی در حوزه زبان فارسی است که رو به گسترش است که می‌تواند از حالت گزارشی و کمیتی و آمار و ارقامی فاصله بگیرد.
رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان با طرح اینکه در شعر فجر امسال اعلام شد که نام افغانستان برای اولین بار در جشنواره فجر مطرح می‌شود و این در حالی‌ست که در دوره‌های پیشین شاعران افغانستان نظیر آقای کاظمی، لطیف پدرام و خانم خالده فروغ از این جشنواره جایزه گرفته بودند، بیان داشت: برخی می‌گویند در ایران نوعی تعصب نسبت به افغان‌ها وجود داشته و مجال برای تجلی آنها نبوده است این حرف‌ها درست نیست. من خودم بارها در جشنواره‌های مختلف ایرانی جایزه گرفته‌ام و همه هم می‌دانستند که ملیتم افغانستانی است.
وی اضافه کرد: من در ایران در جشنواره‌هایی شرکت کردم که شاعران بسیار مطرح ایرانی در رتبه‌بندی بعد از من قرار می‌گرفتند و همینطور الیاس علوی، سید ضیا قاسمی و محمد حسین محمدی، آصف سلطان‌زاده همه اینها در ایران جایزه گرفتند و مطرح شدند پس اینکه مطرح کنیم تعصب بوده درست نیست! راه درستش هم این است که داوری‌ها بدون مرز بندی انجام شود. یعنی لازم نیست یک بخش برای افغانستان و تاجیکستان باشد، بلکه همه با هم می‌توانند و باید رقابت کنند.
این شاعر برجسته افغانستان با بیان اینکه متاسفانه برخی تنگ نظری‌ها در شعر فجر امسال مشاهده شد، اظهارداشت: بخش مهمی از شاعران معرفی شده افغانستان را حذف کردند. اینکه برخی بخواهند با اهدای جایزه ادبیات شعری افراد را تحت تأثیر قرار دهند، این اعمال سلیقه است و این جریان با چنین رفتاری به حاشیه می‌افتد. یعنی هزینه‌ای که می‌شود تا بذر عشق بکارد، با تنگ نظری به ثمری دیگر برسد.
محمدی با اشاره به اینکه مرحوم قیصر امین‌پور، احمد عزیزی، مرحوم حسینی، هادی کیاسری و آقای علی معلم، حسین جعفریان و استاد آهی همگی استادان من بودند اما هیچگاه از آنها تنگ نظری ندیدم، گفت: شعر وقتی شعر باشد دروازه معرفت و شهر شعور است و نباید شاعران را به خاطر استفاده از واژه‌های خاص تحریم کرد. لذا باید به سلیقه شعری ملیت‌های مختلف احترام بگذاریم.
رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان با انتقاد از اینکه هیچکدام از شاعران درجه یک ایران در شعر فجر امسال حضور نداشتند، گفت: ما باید تلاش کنیم در چنین جشنواره‌هایی دایره حضور شاعران را فراختر کنیم ما در تاریخ شیعه شاعرانی مانند فرزدق، دعبل و سید حمیری را داریم که از افتخارات شیعه‌اند که در آثارشان شعرهای طربناک نیز دیده می‌شود و نباید اینها را ضدیت تلقی کنیم.
این شاعر شهیر افغانستان تاکید کرد: اگر رشد زبان فارسی به عنوان زبانی که در معرض خطر قرار دارد، مهم است و منویات بزرگان نیز همین مراد را حاصل می‌خواسته، با تنگ نظری به جایی نمی‌رسد. باید از یک خانم که در فضای افغانستان می‌آید و شعر می‌نویسد، به عنوان قهرمان تجلیل شود و گرنه همان طور که در ازبکستان و پاکستان و هند که شصت سال قبل مردم فارسی حرف می‌زدند و شعر می‌گفتند و امروزه با ذره بین هم در آن فارسی زبانی پیدا نمی‌شود، افغانستان هم به آنها خواهد پیوست.
وی بیان داشت: چنانکه ارباب معرفت و ولایت گفته‌اند، زبان فارسی عین معارف و ترویج آن اشاعه معرفت است و این امانتی نیست که به خاطر مصالح فرضی خودمان مسیرش را عوض کنیم و البته ایمان دارم نتیجه کار صادقانه آخر امر خوب است.
رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان با تصریح اینکه ما در این راه سختی‌ها و سخنان زیادی را تحمل کردیم، خاطرنشان کرد: افتخار می‌کنیم که پل همراهی و دوستی هموار شود اما باید مراقب باشیم که اگر پلی برای تشتت ساخته شود خسران عظمی است.
انتهای پیام/