حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «لا یجد عبد طعم الایمان حتی یترك الكذب هزله و جده [1]
هیچ بنده ای طعم ایمان را نمی چشد، مگر این كه دروغ را چه شوخی و چه جدی ترک كند.»
امام زین العابدین (ع) به فرزندش فرمود: «اتقوا الكذب الصغیر منه و الكبیر فی كل جد و هزل [2]
از كوچک و بزرگ و جدی و شوخی دروغ بپرهیز.»
دروغ گفتن به شوخی، كم كم انسان را بر دروغ جدی جرأت می دهد.
امام خمینی (ره) در چهل حدیث می‌فرماید:
«از اموری كه انسان باید ملتفت آن باشد، این است كه دروغ به عنوان شوخی و مزاح هم در اخبار از آن تكذیب [و نهی] شده است و تشدید در امر [به ترک] آن گردیده و علما فتوای به حرمت آن نیز می دهند.» [3]
پی‌نوشت ها:
اصول کافی، ج 4، باب الکذب، ح 11. [1]
اصول کافی، ج 4، باب الکذب، ح 2. [2]
چهل حدیث، ص 472. [3]
انتهای پیام/
خودتون روایت میارید اما از اون طرف میگید عذاب نداره؟!!!
ای کاش آدما تو چیزایی که تخصص ندارن توش سکوت می کردن