جام جهانی 1938 سومین دوره این رقابت‌ها بود که تحت‌الشعاع مسائل سیاسی بسیار از جمله قدرت گرفتن نازی‌ها در آلمان و فاشیست‌ها در ایتالیا و جنگ‌های داخلی اسپانیا بود که این مسئله مانع از حضور ماتادورها در این رقابت‌ها شد.
از سوی دیگر تیم اتریش که در آن دوران تحت اشغال آلمان نازی قرار داشت، به این دلیل نتوانست در این دوره از رقابت‌ها شرکت کند و در نتیجه آدولف هیتلر به مربی تیم ملی آلمان دستور داد از چهار بازیکن اتریشی در ترکیب تیم خود استفاده کند.
کشورهای آمریکای جنوبی باز هم به خاطر برگزاری این رقابت جهانی در اروپا دلخور و معترض بودند، به این ترتیب در مسابقات سال 1938 نیز، اروگوئه و آرژانتین مسابقات را تحریم کردند. همچنین برای نخستین بار اعلام شد که تیم‌های میزبان و قهرمان دوره قبل رقابت‌ها، بدون نیاز به برگزاری مسابقات مقدماتی، می‌توانند در این رقابت‌ها حضور یابند. بدین ترتیب کشور ایتالیا به عنوان قهرمان دوره قبل و فرانسه به عنوان میزبان، بطور مستقیم به جام جهانی صعود کردند.
همچنین اتریش با وجود اینکه توانست به جام جهانی صعود کند، نتوانست در مسابقات حضور داشته باشد چرا که دیگر عضوی از آلمان شده بود و هیتلر جز چند کلیسای تاریخی و چرخ و فلک معروف وین، چیز دیگری را در این کشور سالم رها نکرده بود.
به انگلیس پیشنهاد داده شد تا در این مسابقات حضور پیدا کند اما آنها نپذیرفتند تا مسابقات با 15 تیم برگزار شود. مردم جهان از خود می پرسیدند آیا انگلیس جام جهانی را در شان خود نمی بیند یا این که از رویارویی با ابرقدرتهای فوتبال دنیا در هراس است!
در کل تیم های هند شرقی از آسیا، برزیل از آمریکای جنوبی، کوبا از آمریکای شمالی، آلمان، ایتالیا، سوئد، فرانسه، بلژیک، چکسلواکی، رومانی، سوئیس، لهستان، مجارستان، نروژ و هلند 15 تیم شرکت کننده در این رقابت ها بودند که به صورت حذفی بازی های خود را انجام دادند و در نهایت مجارستان، سوئد، ایتالیا و برزیل به نیمه نهایی راه یافتند.
در مرحله پیش از فینال جام جهانی 1938، ابتدا مجارستان با نتیجه پنج بر یک از سد سوئد گذشت و ایتالیا هم در دیداری جذاب و نفس گیر با جینو کولاوسی و جوزپه مه آتزا، 2 بر یک برزیل را شکست داد. تک گل طلایی پوشان را هم رومئو به ثمر رساند.
روز 19 ژوئن 1938 ایتالیا و مجارستان در حضور 45 هزار تماشاگر ورزشگاه "المپیک کلمبوس" پاریس با قضاوت "جئورجس کاپدویل" فرانسوی به مصاف هم رفتند که در پایان شاگردان "ویتوریو پوتزو" با گل های جینو کولاسی(2گل) و سیلویو پیولا(2گل) با نتیجه 4 بر 2 مجارها را شکست دادند تا لاجوردی پوشان ایتالیایی نخستین تیم تاریخ باشند که از قهرمانی خود در جام جهانی دفاع می کنند. پیال تیکتوش و جیورجی سیاروسی هم 2 گل شاگردان آلفرد شفر را به ثمر رساندند.
دیدار برزیل برابر ایتالیا در ورزشگاه ولودروم شهر مارسی در روز 16 ژوئن 1938 با برتری 1 - 0 ایتالیا در جریان بود که یک پنالتی به این تیم داده شد. طبیعتا بهترین گزینه برای زدن این ضربه جوزپه مئاتزا بود که ناگهان با مشکل مهمی مواجه شد. کش لباس مئاتزا پاره شده و لباسش شروع به لغزیدن به پایین کرد، اما این مسئله مانع از زدن پنالتی نشد.
مه آتزا در حالی که با دست چپ لباسش را چسبیده بود، با دست راست محل توپ را تنظیم کرد و سپس شوتی زد که هیچ راهی جز تسلیم شدن برای دروازه بان برزیل باقی نماند. ایتالیا مسابقه را برد و به فینال رفت تا از قهرمانی خود دفاع کند.
اندونزی(هند شرقی) اولین تیم آسیایی بود که در این دوره وارد پیکارهای جام جهانی شد، اما خیلی زود یعنی بعد از شکست 6 - 0 مقابل مجارستان، چمدان هایش را بست و به خانه برگشت.
هواداران خشمگین تیم آرژانتین به خاطر انصراف از حضور در جام جهانی به مقر فدراسیون فوتبال این کشور حمله کردند.
برای اولین بار تیم میزبان (فرانسه) و مدافع قهرمانی (ایتالیا) از حضور در مرحله مقدماتی معاف شدند.
فرانسه اولین تیم میزبان جام جهانی بود که در خانه شکست خورد. این تیم دیدار یک چهارم نهایی را 3 - 1 به ایتالیا واگذار کرد.
"بنیتو موسولینی" دیکتاتور فاشیست ایتالیا قبل از دیدار فینال پیام کوتاهی برای ویتوریو پوزو سرمربی تیم فرستاد با این مضمون که "یا ببرید یا بمیرید."
جام "ژول ریمه" از همین زمان در جعبه کفش "اوتورینو باراسی" نایب رییس فیفا که ایتالیایی بود، زیر تختخواب وی پنهان شد تا از دست اشغالگران در امان بماند.
نکته جنجالی و غیرقابل قبول در این دوره از بازی‌ها، اقدام سرمربی تیم ملی ایتالیا در بازی افتتاحیه بود. در این بازی که میان این تیم و نروژ برگزار شد، بازیکنان ایتالیا که قهرمان دوره قبل این بازی‌ها شده بودند، به دستور سرمربی خود، ویتوریو پوزو مجبور شدند پیش از آغاز بازی به مدت طولانی دستان خود را به سبک فاشیست‌ها برای ادای احترام بالا نگه دارند، اما این مسئله آن قدر طول کشید که صبر تماشاگران به سر آمد و سیل ناسزا و سوت و دشنام گویی علیه فاشیسم به راه افتاد.
اما این پایان کار نبود و در شرایطی که بازیکنان به دلیل اعتراض تماشاگران برای لحظاتی دستان خود را پایین آوردند، پس از مدتی بار دیگر این کار خود را تکرار کردند و باعث افزایش خشم تماشاگران شدند. نکته قابل تاملی که درباره این دوره از جام جهانی باید به آن اشاره شود، این است که این دوره از رقابت‌ها آخرین دوره جام جهانی پیش از آغاز جنگ جهانی دوم بود و پس از پایان این بازی‌ها بود که جام جهانی به مدت 12 سال و به دلیل بروز جنگ جهانی به تعویق افتاد تا در سال 1950 به میزبانی برزیل بار دیگر از سر گرفته شود.
از سوی دیگر تیم ملی برزیل که در این رقابت‌ها با حضور ستاره خود لئونیداس، مقتدر ظاهر شده بود، به دلیل اشتباه مرگبار آدمیر پیمنتا، مربی خود مبنی بر استراحت دادن به ستاره های خود از جمله لئونیداس در بازی با ایتالیا، موفق نشد از سد این تیم بگذرد و در نهایت با برتری 4 بر 2 مقابل سوئد در بازی رده بندی، به مقام سومی بسنده کرد. (آن زمان قانون تعویض هم وجود نداشت و نمی توانست در میانه بازی بازیکنان اصلی را به زمین بفرستد)
نکات جالب جام جهانی 1938فرانسوی‌ها تبدیل به نخستین میزبانی شدند که نتوانستند جام به دست بیاورند.
ارنست ویلیموفسکی لهستانی هم تبدیل به نخستین بازیکن شد که در یک بازی جام جهانی، موفق به زدن 4 گل شده است. وی در جریان باخت 6 بر 5 کشورش به برزیل، چنین کاری کرد.
لئونیداس برزیلی با هفت گل، آقای گل و برترین بازیکن جام شد. البته نباید از نقش تاثیرگذار جوزپه مه آتزا برای قهرمانی ایتالیا در این رقابت ها هم بی تفاوت گذشت.
84 گل در 18 بازی جام جهانی 1938 به ثمر رسید تا میانگین 4/67 گل در هر بازی ثبت شود.
ضمن اینکه حدود 375 هزار نفر هم این بازی ها را با حضور در ورزشگاه ها تماشا کردند تا میانگین 20872 نفر برای هر بازی به ثبت برسد.
انتهای پیام/