به گزارش
گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ براین باورم در زمانه‌ای زندگی می‌کنم چونان صخره‌ای برهوت شده که در آن چیزی نمی‌روید و هم اکنون هرلحظه، همه چیز در حال خُرد شدن، بریده شدن و زخمی شدن است. گویی در هیچ اثر هنری، زندگی وجود ندارد.
عدمِ شناختِ حقیقیِ ریشه‌ها و پشت پازدن به آن‌ها ما را در موقعیتی قرار داده است که هم اکنون شاهد آن هستیم. هرگاه سنت را درک نکنیم قطعا به این زخمی شدن و بریده شدن خواهیم رسید.
احساس من براین است که نادیده گرفتن سنت و خوش بو کردنِ دهان با "ایسم"های جدید و به رگبار بستنِ ذاتی‌ترین و بی واسطه‌ترین ارتباطِ آدمی با هنر، ما را در موقعیتی خشک و شکننده، بی هیچ رویش، حرکت و تکاملی قرارداده است که هیچ چیزی را در خود قبول نمی‌کند.
از جهتی هنر امروز آنچنان مکانیزه و مکانیکی شده که صنعت چاپ به راحتی جایگزین بدوی‌ترین احساسِ آدمی با مدیُم نقاشی شده است.
گویی تکنیک این آثار، محتوا را نادیده گرفته است.
همین ...
روح الله دلخانی_ بهمن ماه