به گزارش خبرنگار
نبض بازار گروه
اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، به بررسی و مقایسه سه خودرویی که رد زمان خود در زمره ماشین های لوکس شهر به شمار می رفته اند و همچنان از بازار نسبتا خوب و طرفداران متعصبی برخوردار هستند خواهیم پرداخت.
هیوندای آوانته
ظاهر خارجی
در نگاه اول خودرویی نه چندان زیبا به نظر می رسد. در حالی که اگر به آن نزدیک شوید و به دقت به ریزه کاری های موجود در طراحی بدنه آن، از خط جانبی بدنه گرفته تا کاپوت کشیده آن بیندازید تا حدی نظرتان عوض خواهد شد. البته هرگز نمای خودرویی مثل مزدا 3مدل 2009 را با آوانته 2003 قیاس نکنید (نگاهی به آوانته 2011 بیندازید!).
فضای داخلی
هماهنگی خاصی بین نمای داخلی و خارجی این خودرو برقرار است و عنصر سادگی و پرهیز از شلوغی در جلو داشبورد کاملاً مدنظر طراح بوده است. در واقع داخل و خارج آوانته نمایشگر یک خودروی خانوادگی و نه اسپرت است.
صندلی ها با روکش پارچه ای برای سفرهای طولانی مدت کاملاً شما را حمایت می کنند. فضای پای سرنشینان عقب، در این کلاس خودرویی، عالی است و سرنشینان عقب بیش از راننده از سواری لذت می برند. وضعیت ارگونومی ادوات روی داشبود مورد قبول است. دریچه های تهویه برای قسمت عقب در زیر صندلی های جلو نصب شده اند. از دیگر امکانات کابین می توان به تورهای نگهدارنده پشت صندلی ها، کنسول جلو و عقب، جالیوانی دو عدد در جلو و دو عدد در عقب، گیره آویز و داکت خنک کننده درون داشبورد که هماهنگ با کولر است، نام برد. همین امکانات پیش پا افتاده گاهی بسیار کاربردی می شوند.
سیستم تهویه خودرو دستی است، اما بسیار عالی عمل می کند و از این نظر جای هیچ گونه بحثی باقی نمی گذارد. فضای صندوق بار برای یک خانواده 5 نفره هم کاملا کافی به نظر می رسد. در کل در این کلاس خودرویی، حداقل در میان خودروهای موجود در ایران، هیچ رقیبی چنین کابین راحت و جاداری ندارد.
مشخصات فنی
آوانته دارای موتور نسل بتا با حجم 1975 سی سی، دو میل سوپاپ و 16 سوپاپ است. موتوری که با تغییراتی اندک بر روی مدل آی 30 قرار دارد. قدرت موتور 143 اسب بخار و گشتاور تولیدی آن 186 نیوتون متر است. دو نوع گیربکس دستی 5 سرعته و اتوماتیک 4 سرعته برای آن قابل سفارش است. هیجان انگیزترین قسمت اینجاست، پشت فرمان آوانته می توان در مدل دستی طی 9.1 و در مدل اتوماتیک طی 10.3 ثانیه به 96 کیلومتر بر ساعت برسید و تا 206 کیلومتر بر ساعت سرعت بگیرید. اینجا باید گفت که در محدوده قیمت تا 120 میلیون (با وضع کنونی) هیچ خودرویی در کشور یارای مقابله با شتاب آن را ندارد. البته شاید باور آن سخت باشد، اما شاید تا پایتان روی پدال گاز آن فشار نیاورد، باور آن حتی برای صاحب خودرو سخت باشد. مصرف سوخت خودرو حتی با کیفیت بنزین موجود در ایران در بزرگراه 6.2، در شهر 10.2 و در سیکل ترکیبی 7.6 لیتر در 100 کیلومتر است که این هم یکی از محاسن آن است.
سیستم ایمنی
آوانته مجهز به ترمز ABS و EBD برای هر چهارچرخ است (دیسکی تهویه شونده در جلو و دیسکی در عقب). دو عدد کیسه هوا برای سرنشینان جلو علاوه بر کمربندهای ایمنی پیش کشنده ی سه نقطه ای و دو مرحله ای از شما در برابر تصادفات حفاظت می کنند.
نتیجه گیری
آوانته خودرویی است که حتی با افزایش اخیر در قیمت ها کاملاً اقتصادی است. به جرات می توان گفت تا 3 سال فقط باید آب شیشه شو را کنترل کنید. اگر توان خرید اتومبیلی در آن محدوده قیمتی را دارید بی درنگ آوانته را انتخاب کنید. فوق العاده کم استهلاک بوده و تهیه لوازم بدنه آن دشوار نیست. به علاوه اینکه سرویس های شرکت کیفیت قابل قبولی دارد. این خودرو 50000 کیلومتر یا دو سال تحت گارانتی شرکت است که اندکی کم به نظر می آید.
نیسان ماکسیما
نیسان ماکسیما که در ایران به نام ماکسیما شناخته می شود، در حقیقت نیسان Cefiro است که در سال 1998 معرفی شد. نیسان ماکسیما با کد A33 در کشورهای ایران و مالزی تولید می شد و در مالزی تولید این مدل هنوز ادامه دارد. پارس خودرو برای چندین سال نیسان ماکسیما را روی خط تولید خود داشت و به دلیل چهره بروز، پیشرانه قدرتمند و نبود رقیبی جدی در زمان عرضه، نیسان ماکسیما توانست به سرعت نام خود را بر سر زبان ها بیندازد.
شاید برخی به یاد بیاورند که قیمت حدود 40 میلیونی این خودرو در سال 1381 با قیمت یک آپارتمان متوسط در تهران برابری میکرد و داشتن همچین خودرویی برای اکثریت مردم فقط در حد یک رویا بود (اگر بخواهیم با قیمت ملک بسنجیم شاید چیزی در حدود قیمت یک بنز C200 مدل 2015 زمان حال) اما با ثبات قیمت خودرو برای سال های نسبتاً طولانی (قبل از افزایش وحشتناک قیمت دلار) و شرایط اقساطی مناسب پارس خودرو و افت قیمت نمونه های دست دوم، رفته رفته قدرت خرید ماکسیما در کشور افزایش یافت تا تعداد بیشتری از هموطنان داشتن این اتومبیل قدرتمند و با اصالت را تجربه کنند؛ هرچند از سوی دیگر ورود رقبای رنگ و وارنگ (بخصوص کره ای) با آپشن های زیاد و طراحی به روزتر کم کم عرصه را برای پیرمرد چشم بادامی که دیگر جذابیت روزگار جوانی اش را از دست داده بود تنگ تر و تنگ تر کرد و در نهایت این خودرو محبوب با پایان قرارداد دو شرکت در سال 1391 از خط تولید خارج گردید. هم اکنون نیز نمونه های دست دوم آن بسته به سن و سال، سلامت و نوع گیرباکس از 40 تا کمی بیش از 100 میلیون تومان در بازار خرید و فروش می شوند.
شاید خیلی ها خرید یک اتومبیل دست دوم که از خط تولید خارج شده، آن هم با فن آوری قدیمی، مصرف سوخت بالا و آپشن های نه چندان زیاد را اشتباه محض بدانند اما طرفداران وفادار ماکسیما معتقدند علیرغم همه ی این صحبت ها و با وجود خودروهای جدید و متنوعی که به بازار آمده، این محصول هنوز هم حرف های زیادی برای گفتن دارد،
طراحی بیرونی
با اولین نگاه به بدنه باید اعتراف کرد که ماکسیما در عین سادگی همچنان زیبا و با ابهت است و شاید تنها مشکل طراحی آن حالت قدیمی چهره اش باشد که البته با نگاهی به سال طراحی (یعنی حدود 17 سال پیش) طبیعی به نظر میرسد. به هر حال این شکل و شمایل برای سال 2015 کمی از مد افتاده شده و دیگر مثل قدیم، سرها را به سمت خود بر نمیگرداند.
به غیر از این مورد، نمیتوان ایراد زیادی به ظاهر ماکسیما گرفت. کاپوت بزرگ با خطوطی که از کنار جلوپنجره و بالای چراغ ها به سمت کابین کشیده شده اند به همراه جلو پنجره استیل و چراغ های خوش حالت و سپری ساده اما شیک که مثل اکثر اتومبیل های قدیمی کاملاً از بدنه بیرون زده، در مجموع ظاهری سنگین به دماغه خودرو بخشیده اند.
در قسمت جانبی هم برخلاف بسیاری از خودروهای امروزی از خطوط و منحنی های برجسته خبری نیست و نیم رخ ماکسیما در نهایت سادگی طراحی شده که با حالت کلاسیک جلویی اتومبیل هماهنگی کافی دارد. طرح رینگ های آلومینیومی 5 پره 16 اینچی که در حالت فابریک کارخانه کفش های 215/55/R16 به پا می کنند می توانست زیباتر از این ها باشد و به جذابیت نمای جانبی (که خیلی به طرح رینگ ها وابسته است) کمک نماید.
البته همانطور که در تصاویر مشخص است مالک خودرو مورد آزمایش رینگ ها را به سلیقه خود با مدل بزرگتر و زیباتر تعویض کرده که این کار اثر مثبتی روی نمای جانبی داشته است (حالا که بحث تعویض رینگ و لاستیک شد یک نکته ی کوچک هم داخل پرانتز بگوییم و آن اینکه بهتر است هنگام تعویض رینگ و لاستیک جدای از بحث کیفیت و زیبایی، قطر کلی چرخ را تغییر ندهیم. در صورت استفاده از رینگ های کمی بزرگتر می توان با کاهش فاق لاستیک، افزایش قطر رینگ را جبران کرد تا در مجموع قطر کلی چرخ تغییر چندانی با حالت استاندارد نداشته باشد، البته این کار یعنی کوتاه شدن فاق لاستیک، سواری را کمی خشک تر می کند اما بدلیل حفظ استاندارد کلی و افزایش پایداری ارزش اش را دارد).
در قسمت انتهایی خودرو با یک بال عقب (که تا حدودی حالت کلاسیک ماکسیما را با حال و هوای اسپرت تلفیق کرده) روبرو می شویم که بهمراه چراغ هایی بزرگ و سپری برآمده همانند دماغه اتومبیل گرد کهنگی بر چهره دارد اما همچنان زیباست. شاید بتوان چهره نیسان ماکسیما را به یک مرد میانسال خوش تیپ تشبیه کرد که هرچند جذابیت 30 سالگی اش را از دست داده اما با بدنی تنومند، موهای جوگندمی و لبخندی از روی اعتماد به نفس همچنان این شانس را دارد که نظرخیلی ها را به سوی خود جلب نماید!
طراحی داخلی
با ورود به داخل کابین با فضایی باز، صندلی هایی راحت و داشبوردی با کیفیت مناسب مواجه می شویم. تودری ها نیز از نظر کیفیت در وضعیت خوبی قرار دارند. فرمان خوش دست و دید اطراف مناسب است و ارگونومی لازم در قسمت های مختلف اتومبیل رعایت شده، ضمن اینکه فضاهای زیادی هم جهت قرار دادن اجسام مختلف در اختیار داریم که از آن جمله می توان به محفظه بالای ساعت در قسمت مرکزی داشبورد، داخل زیر آرنجی، جالیوانی کشویی سمت شاگرد و کنار ترمز دستی و ... اشاره کرد. وجود طرح چوب نیز تا حدودی جلوه لوکس و کلاسیک به برخی قسمت های کابین بخشیده اما باز هم مجبوریم ایرادی که در طراحی بدنه ماکسیما مطرح شد یعنی حس قدیمی بودن را اینجا هم تکرار کنیم.
در واقع خلاقیت منحصر به فردی جهت چشم نوازی کابین در این محصول نیسان به چشم نمی آید، هرچند ناخودآگاه داریم این محصول را با خودروهای جدیدتر مقایسه می کنیم که این کار شاید خیلی منصفانه نباشد.
در شرایطی که امروزه بسیاری ازخودروهای معمولی با صندلی های چرمی ارائه می شوند مشاهده پارچه روی صندلی های ماکسیما کمی توی ذوق میزند ولی بسیاری معتقدند اگر قرار باشد روکش چرمی در بهترین کیفیت ارائه نگردد نه تنها مزیت خاصی (به غیر از نظافت ساده تر) نسبت به نوع پارچه ای ندارد بلکه آسیب پذیرتر و در برخی شرایط مثل نور شدید آفتاب آزار دهنده تر از نوع معمولی خواهد بود و این نکته هم فراموش نکنیم که پارچه های مخمل صندلی های ماکسیما انصافاً کیفیت بسیار مطلوبی دارند.
در یک جمع بندی کلی نیسان ماکسیما نسبت به محصولات هم سن و سال خودش طراحی زیبا و لوکسی داشته و هنوز هم از نظر ابهت و جذابیت حرف هایی برای گفتن دارد اما در گذر زمان با مشکل قدیمی و تکراری شدن روبرو شده و دیگر قادر نیست مثل یک دهه قبل روی فاکتور زیبایی به عنوان یکی از برگ های برنده اصلی اش حساب باز کند.
فنی
به جذاب ترین قسمت این هیولای پا به سن گذاشته آسیایی رسیدیم. هر جا نامی از ماکسیما برده می شود همه به یاد اتوبان های خلوت و حس خوب تخت گاز با یک موتور سر حال قدرتمند می افتند! موتور تنفس طبیعی 6 سیلندر خورجینی (یا همان v) با کد VQ30DE، با حجم 2988 سی سی و 24 سوپاپ که می تواند 227 (برخی منابع 230) اسب بخار را در دور 6400 در اختیار راننده قرار دهد صحبتی برای دوست داران قدرت باقی نخواهد گذاشت. گشتاور این موتور در بهترین حالت عدد 288 (برخی منابع 294) نیوتن متر در دور موتور 3600 را نشان می دهد که عدد بسیار خوبی است.
این موتور قدرتش را توسط گیرباکس اتوماتیک 4 سرعته و یا دستی 5 سرعته به چرخ های جلو منتقل می کند و با توجه به وزن حدود 1.4 تن، قادر خواهد بود در عرض 8.4 ثانیه (مدل دنده ای حدود 7.2 ثانیه) به سرعت 100 کیلومتر برساعت رسیده و شتابگیری را تا سرعت 230 (مدل دنده ای 255) کیلومتر بر ساعت ادامه دهد.
ضمناً این موتور قدرتمند با توجه به حجم بالا، بویژه در نمونه اتوماتیک اشتهای زیادی برای مصرف سوخت خواهد داشت و در داخل شهری مثل تهران به ازای هر 100 کیلومتر حدود 13.5 لیتر از باک 70 لیتری آن کاسته می شود و در صورت ترافیک شدید یا شتابگیری های مداوم این عدد حتی می تواند بالاتر نیز برود.
نرخ لوازم یدکی
شاید بتوان یکی از مزیت های ماکسیما سواری را قیمت مناسب قطعات یدکی آن دانست. اگر اکنون صفر کیلومتر این اتومبیل تولید می شد احتمالاً قیمتی حدود 120 میلیون تومان داشت، با این حال و با وجود کیفیت مناسب قطعات ماکسیما، با قیمت های نسبتاً مناسب لوازم روبرو هستیم که شاید دلیل اصلی آن ارائه طولانی مدت ماکسیما در کشورمان باشد، هرچند بدلیل خروج این اتومبیل از خط تولید ممکن است این برتری پایدار باقی نماند.
نتیجه گیری نیسان
در یک جمع بندی کلی می توان مزایای اصلی ماکسیما را در قدرت موتور مناسب، کیفیت خوب و اتاق راحت و جادار خلاصه کرد و در آن روی سکه نقاط ضعفی مثل کمبود امکانات روز، مصرف سوخت بالا و گیرباکسی قدیمی که بهمراه هندلینگ ضعیف امکان بهره برداری از همه قدرت ماکسیما را دشوار ساخته جلب نظر می کنند.
در هر صورت انتخاب بسیار دشوار خواهد بود، از طرفی با توجه به توقف تولید ماکسیما قیمت نمونه های مدل بالا (1391) به شکل عجیبی افزایش یافته و حتی برخی فروشندگان قیمت هایی حدود 105 یا 110 میلیون تومان را برای اتومبیل 3 ساله شان طلب می کنند، که با این رقم شاید خرید خودروهای دست دوم دیگری مثل هیوندای آزرا 2010، سوناتا YF و نیسان تیانا، حالا با یکی دو مدل پایین تر اما آپشن های زیاد و طراحی و فن آوری های جدید، توجیه بیشتری داشته باشد.
اما از طرف دیگر برای مدل های پایین که قیمت های کمتری هم دارند نیسان ماکسیما می تواند گزینه ی مناسبی نسبت به رقبا باشد چرا که هنگام خرید اتومبیل های قدیمی تر کیفیت و ماندگاری قطعات اهمیت بیشتری پیدا می کند و نیسان ماکسیما از این حیث خودروی قابل اعتمادی است. در واقع با سوالی که از تعدادی از دارندگان ماکسیما پرسیده شد، به غیر از ایراداتی در گیرباکس که گویا در ماکسیما کمی شایع بوده، برای سایر قسمت ها از بابت ماندگاری رضایت کافی وجود داشته است. همچین برای عاشقان شتاب و سرعت داشتن نمونه دنده ای ماکسیما با توجه به رقم نه چندان زیاد پرداختی نیاز برای شتابگیری و سرعت (البته در مسیر مستقیم!) را به خوبی طرف خواهد نمود.
سونوتا
بازاری تشنه خودروهای مدرن، قدرتمندتر و با قیمت‌های نازل‌تر؛ اما در عوض عرصه روز به روز بر خریداران تنگ‌تر می‌شود. تازه واردات خودروهای خارجی جان گرفته بود که افزایش تصاعدی قیمت دلار شوکی بزرگ بر این بازار وارد کرد؛ اما با این وجود، باز هم معاملات، اگرچه کم‌رونق‌تر از گذشته اما جریان داشتند. تا اینکه در چند ماه اخیر، با روی کار آمدن قانون منع واردات خودروهای با حجم موتور بیشتر از 2.4 لیتر، شوکی دیگر بازار ایران را تحریک کرد؛ رویدادی که شاید تا مدت‌ها لذت سواری یک خودرو پرتوان را از بسیاری از اقشار جامعه سلب کند. در بازاری که این روزها مسیر خوبی برای جولان چینی‌های نه‌چندان با کیفیت باز کرده، تنها امید را می‌توان در کُره‌ای‌های دست‌دوم یافت؛ خودروهایی که در سال‌های2007 به بعد، با پیشرانه‌های اغلب قدرتمند به بازار ایران رسیدند و سهم مناسبی از بازار را از آن خود کردند؛ اگرچه با وجود طراحی‌های پر‌زرق و برق خودروهای جدید‌التولید، رنگ و بوی کهنگی‌شان از فاصله دور هم به مشام میرسد، اما یک لوگوی V6 در پشت صندوق، باز هم خریدار را به وجد می‌آورد؛ المانی که پس از دیدن یک جفت خروجی اگزوز در پشت برخی سوناتاهای 2007 و 2008، بیش از پیش خود‌نمایی می‌کند و به همین خاطر در این بخش از هفته‌نامه خودرو امروز به سراغ نمونه‌ای از این خودرو رفتیم تا آن را در برابر رقبای چینی صفر کیلومتر هم قیمت، نمونه 4 سیلندر و کم‌استهلاک‌تر و همچنین هاچ‌بک‌های کُره‌ای با بودجه مشابه قرار دهیم. آیا یک خودرو با کارکرد نزدیک به 100 هزار کیلومتر (یا حتی بیشتر) و عمر 7-6 ساله، ارزش خریداری دارد؟! از سوناتا چه انتظاراتی داشته باشیم؟!
ترافیک شهری، به ویژه در کلانشهرهایی همچون تهران و مشهد، با وجود خودرویی عریض و طویل خسته‌کننده‌تر نیز میشوند! از این حیث، پیش از هرچیز برتری بی‌چون و چرای هاچ‌بک‌های 70 تا 80 میلیون تومانی حاضر در بازار ایران نسبت به سوناتای 4.6 متری نمایان خواهد شد. اما توجه داشته باشید که فاکتورهایی به غیر از ابعاد خودرو نیز قابل بحث است. نشیمن‌های در نظر گرفته شده برای سوناتا، با پوشش پارچه‌ای بسیار راحت به نظر می‌رسند؛ چرا که چرم مصنوعی به کار رفته در محصولات مشابه، سرنشینان را در حالتی ناپایدار قرار می‌دهد که در مسیرهای طولانی، اعم از ترافیک کلانشهرها و جاده‌های بین‌شهری، شرایط راحتی را فراهم نمی‌کند. از طرفی سیستم صوتی در نظر گرفته شده برای این خودرو با 4 اسپیکر، 2 تیوتر و یک ساب ووفر و صفحه نمایش (در برخی موارد به صورت استاندارد، در برخی توسط مالکان قبلی نصب شده و در بعضی نمونه‌ها هم فاقد این آپشن هستند)، موسیقی مورد نظر شما را با کیفیت مناسبی پخش خواهند کرد. اکثر نمونه‌های واردشده توسط شرکت آسان موتور از سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک بهره می‌برند که با چشم‌پوشی از فشار باد نه‌چندان قدرتمند خصوصا برای فصل گرما که عدم گردش سریع باد سرد، منجر به سلب آسایش از سرنشینان می‌شود، گزینه بهتری نسبت به نمونه دستی استفاده شده روی سوناتاهای وارداتی و اصطلاحا Low Option به نظر میرسد. فضای جلوی پای کابین بسیار عالی، اما نه در حد آزراست.
کما اینکه سواری خودرو با فاصله محورهای کمتر از آزرا، ضعیف‌تر از برادر بزرگتر خود عمل می‌کند اما به هر حال، در پستی و بلندی‌های ریز و درشت شهر، آسایش را به کابین هدیه می‌کند. اگرچه با توجه به کیفیت ساخت نه‌چندان بالای قطعات در برابر رقبای ژاپنی همچون تویوتا کمری یا حتی ماکسیمای مونتاژ ایران، قطعات کابین به صدا افتاده و در عبور از آسفالت ناهموار، خریدار را اندکی دلچرکین می‌کند. کما اینکه قطعاتی همچون آفتابگیر، پس از 7سال استفاده در سر جای خود قرار نمی‌گیرند و چرم دور فرمان و لیور دنده نیز ساییده شده‌اند. آن هم در خودرویی که با وجود کارکرد بالا، در شرایطی مناسب و با سلیقه نگهداری شده است. پس می‌توان به این نتیجه رسید که سوناتا، آزرایی با ابعاد مناسب‌تر برای استفاده در شهر به حساب می‌آید؛ اگرچه که نسبت به هاچ‌بک‌های صفر کیلومتر ارزان‌قیمت بسیار بزرگتر است و ممکن است برای پارک کردن خودرو و یا عبور از کوچه‌های تنگ با مشکل مواجه شوید، اما در عوض فضای کابین بهتری را به سرنشینان هدیه می‌کند. همچنین کیفیت ساخت بالاتر این خودرو در برابر خودروهای چینی و استفاده از جعبه دنده خودکار، از دیگر برتری‌های سوناتای دست‌دوم نسبت به خودروهای صفر کیلومتر و ارزان‌قیمت چینی است.
نتیجه گیری
خودرو هیوندا سوناتا از دسته سدان هاست که تاکنون هفت نسل از خود را پشت سر گذاشته است. (2014-1985) ناپسندترین و ضعیف ترین قسمت خودرو سوناتا 2007 کابین، دریچه های کولر آن می باشد که در زیر سیستم صوتی قرار دارد و نحوه طراحی آن نیز بسیار ساده و ابتدایی می باشد. کابین بسیار ساده و ضعیف است و نسبت به طراحی داخلی تویوتا کمری که رقیب اصلی آن بوده، بسیار ضعیف عمل کرده است.
در تست تصادف هیوندا سوناتا 2007، سطح کل نتیجه، قابل قبول است. در تصاویر منتشر شده در تست تصادف، نشان دهنده فضای بسیار خوب راننده برای نجات است و ضربه به پاها و زانوها بسیار کم می باشد.
نیسان ماکسیما، نیسان آلتیما، هوندا آکورد و از همه مهم تر تویوتا کمری، رقبای هیوندا سوناتا محسوب می شوند.
قیمت سوناتا نسبت به امکاناتش بسیار مناسب به نظر می آید البته در بازار آمریکا، امارت و ...
در بخش طراحی ظاهری بدنه این اتومبیل امتیاز بسیار خوب و قابل توجهی را کسب کرده است.
در میان محصولات دو کمپانی کره ای کیا موتورز و هیوندایی یک یا دو مدل پیدا می شود که نام آنها برگرفته از اصطلاحات موسیقیایی است. سوناتا هم در همین دسته جای می گیرد. کلمه سوناتا به معنی قطعه موسیقی است که برای یک یا بیش از دو ساز نوشته شده باشد.
ماکسیمای ژاپنی در صورت مساعد بودن شرایط فنی خودرو از بازه ی قیمتی 56 میلیون تا 97 میلیون تومان است این شرایط برای دو کره ای مسن به ترتیب از 40 میلیون تا 60 میلیون آوانته و سوناتا هم از 60 میلیون تا 80 میلیون تومان است.
انتهای پیام/