هومن بنايي،نويسنده و كارگردان تئاتر كه به تازگي اجراي خود را به نام "مسافر اتاق شماره 37" را در پلاتو "آو" به پايان رسانده است،در خصوص اين محل و امكانات اجرايي آن به خبرنگار بخش تئاتر باشگاه خبرنگاران گفت:متاسفانه خانه "كوچك آو" يك پلاتو براي تمرين است كه براي اجراي يك نمايش فضاي ناشناخته اي بود ،به دليل اينكه هيچ علامت و نشاني ندارد.
وي افزود:شكل پلاتوي آو ذوزنقه است و از لحاظ استاندارد مناسب نيست؛اما شكل اين نوع سالن در بخش هايي از نمايش به ما كمك كرد و در قسمت هايي نيز برخي از امكانات را از ما گرفت به همين دليل نمي‌توانستيم از هر دكوري استفاده كنيم.
بنايي اظهار داشت:اين پلاتو جايي براي تماشاگران نداشت و ما با استفاده از چوب،لته و پالت،سكويي براي تماشاگران ساختيم و در همان سالن گريم انجام مي شد و بازيگران براي اجرا آماده مي‌شدند.
اين كارگردان با اشاره به اينكه اجراي اين كار در شرايط بسيار سختي به صحنه رفت،عنوان داشت:به دليل اينكه اين پلاتو براي تمرين است،ما هر شب دكور را جمع كرديم و براي اجرا دوباره نصب مي‌شد.
وي گفت:امكانات فني اين پلاتو نيز به هيچ عنوان كامل نيست و نورهاي موضعي بسيار ابتدايي و با شرايط محدود بسته شده است.
بنايي با اظهار تاسف از اين كه اين اثر به دليل ناشناخته بودن گروه در اين محل اجرا شد، تصريح كرد:خوشبختانه ميزان استقبال هنرمندان و اساتيد از اين نمايش بسيار خوب بود و به نظر من در صورت مواجه شدن با اين استقبال مديران بايد از آن حمايت كنند.
اين نويسنده اضافه كرد:تلاشي كه عوامل گروه براي اجراي اين نمايش داشته اند،بسيار ستودني است و اگر آن ها تئاتر و امور مربوط به آن را در دست بگيرند؛به طورحتم بسيار پيشرفت خواهيم داشت.
وي ابراز كرد:بايد در كار تئاتر عشق وجود داشته باشد و من فكر مي‌كنم مديران ما عشق تئاتر ندارند؛بلكه تنها حس مديريت در آن ها وجود دارد كه با فاصله زماني بسيار كوتاهي نيز استعفايشان را به همه اعلام مي‌كنند.
بنايي بيان داشت:به نظرم دانشجويان و يا هنرجوياني كه آموزش ديده اين حرفه هستند و براي آموزه هاي خود هزينه كرده اند،بايد از سوي مركز هنرهاي نمايشي براي ارائه آثارشان حمايت بشوند اما متاسفانه اين پشتيباني به هيچ عنوان ديده نمي شود.
اين كارگردان با اشاره به اين كه مدير و افرادي كه در خانه كوچك" آو "حضور دارند،همياري بسياري با ما داشته اند گفت:پلاتوي آو و اجرا در اين محل سكوي پرتاب براي گروه بود و اين مسئله براي من بسيار مهم است.
بنايي اظهار داشت:متاسفانه بدنه تئاتر كشور ما بيماري اختاپوسي دارد و به دليل اين كه بدنه آلوده است با قطع كردن هر دست، دست ديگري وجود دارد و مشكل حل نمي‌شود.
وي بيان كرد:به نظر من هر نمايشي كه تنها جمعيت زيادي به تماشاي آن بنشيند موفق نيست و محتوايي غني ندارد؛بلكه عوامل ديگر بايد مدنظر قرار گيرد.
بنايي گفت:هنرجويان و جواناني كه در تئاتر فعال هستند،از اين طريق امرار معاش مي‌كنند و به نوعي دغدغه نان دارند و بايد اجازه دهند كساني كه قصد قدم برداشتن آنهم به طور صحيح در راه تئاتر دارند،فعاليت كنند.
وي افزود:خروجي اثري كه اجرا مي‌شود و ميزان استقبال از آن مهم است و همين كه مورد توجه قرار مي‌گيرد،براي من كافي است هنرمندان جوان مي‌توانند در مكان هاي كوچك كارهاي بزرگ انجام دهند،اما مديران و مسئولان ما اجازه پيشرفت را به آنها نمي‌دهند.
شايان ذكر است،اين گروه براي اجرا در خانه كوچك نمايشريال 2 بار نوبت اجرا گرفت؛اما اين نوبت در هر 2 مرتبه از سوي آن محل به دليل اولويت آثار پايان نامه اي كلاسي و همچنين مشكل فني،لغو شد در صورتي كه هيچ اجرايي در خانه كوچك نمايش به صحنه نرفت و مشكلات فني آن مرتفع نشد.
گفتني است؛اين نمايش كه 16 دي به كار خود پايان داد و هنرمنداني چون مسعود دلخواه،محمدرضا خاكي،ناصر حسيني مهر،خسرو حكيم رابط،محبوبه بيات،شادمهر راستين،رضا موسوي،محمدرضا نجفي، نازنين ديهمي، امين ميري به تماشاي آن نشستند./ه