به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در نشستی که در ارتباط با افزایش تعرفه کاغذ برگزار شد؛ علینقی رئیس اتحادیه صنف چاپخانه داران تهران، غلامرضا شجاع مدیرعامل شرکت تعاونی لیتوگرافان، بابک عابدینی رئیس اتحادیه صادرکنندگان چاپ، محمدمهدی داوودی‌پور مدیرعامل شرکت ناشران و کتابفروشان تهران حضور یافتند.
شجاع نماینده تشکل‌های چاپ و نشر در این مراسم گفت: ما حامی تولید داخلی هستیم؛ ولی متأسفانه تنها کارخانه چوب و کاغذ مازندران تولیدکننده است که بیشتر کارتن و ورق تولید می‌کند. محصولات کارخانه‌جات ایرانی قابل رقابت با کاغذهای درجه 2 و 3 هند هم نیستند!
وی افزود: هیچ اختلافی بین تشکل‌های صنعت چاپ و نشر وجود ندارد. در سال 85 طی مصوبه شورای اقتصاد مبالغ زیادی به کارخانه چوب مازندران و کاغذ پارس تزریق شد که کیفیت و کمیت را بالا ببرند؛ ولی کوچکترین اتفاقی مشاهده نکردیم. طبق آماری که اسفندیاری معاون سلولوزی اعلام کرد، 33 درصد حجم تولید کاغذ پایین آمده است.
شجاع تصریح کرد: خط قرمز تمام مصرف‌کنندگان افزایش تعرفه حتی با یک درصد است. پیشنهاد مرکز پژوهش‌های مجلس بسته حمایتی است و من به نمایندگی از تعاون مطبوعات و تشکل‌های چاپ و نشر اعلام می‌کنم که 100 درصد مخالف افزایش تعرفه هستیم.
وی در پایان گفت: می‌گویند 20 درصد کاغذ تولید داخلی را تولید می‌کنند اما واقعیت ندارد. حتی اگر هم فرض کنیم واقعی است یعنی 70 هزار تن. این در حالی است که یک خط تولید در اندونزی 10 تا 20 میلیون تن تولید کاغذ با کیفیت عالی دارد.
در این نشست عابدینی رئیس اتحادیه صادرکنندگان گفت: این اتحادیه با هر گونه افزایش تعرفه مخالف است. مسأله کاغذ و مصرف آن روی فرهنگ مردم تأثیرگذار است. اینکه با اعمال تعرفه‌های بازدارنده به اسم حمایت از تولیدکنندگان داخلی بخواهد هزینه هایی به مصرف‌کنندگان تحمیل شود و بدون تحقیق و پژوهش تعرفه‌ها افزایش بیابد، مخالفیم. افزایش تعرفه‌های کاغذ برای این کالا که یک کالای استراتژیک است؛ مستقیما با فرهنگ و سلامت مردم در ارتباط است. آیا کشورهای پیشرفته به این نتیجه رسیده‌اند که باید برای افزایش تولید تعرفه اعمال شود؟ باید توجه کنند که اگر افزایش تعرفه اتفاق بیفتد، چه اتفاقی در جامعه می‌افتد. افزایش تعرفه کاغذ مستقیما به کتابخوانی و افزایش قیمت بسته‌بندی در کالای مصرفی مرتبط است.
وی گفت: حمایت سازنده از تولید کاغذ باید به معنای واقعی حمایتی باشد. آن هم با شرط و شروط، چرا مصرف کننده و صنایع زیر دست باید هزینه این حمایت را بپردازند؟ چرا دولت برای حمایت از آنها اعمال تخفیف نمی‌کند و یارانه‌هایی به صنایع مادر نمی‌دهد؟ تعرفه بازدارنده است و هیچ وقت کالا را به کمیت و کیفیت نمی‌رساند.
علینقی رئیس اتحادیه چاپخانه‌داران هم در این جلسه گفت: هدف اقتصاد جهانی این است که تعرفه‌ها کمتر و یکسان‌سازی صورت بگیرد تا مصرف کننده نهایی از قیمت تمام شده ارزان استفاده کند. کارخانه مازندران اعلام کرد ما در بخش روزنامه 13.5 درصد کاهش داشتیم. این گران کردن در کیفیت نهایی چقدر تأثیر دارد؟ کاغذ ایرانی که تولید می شود یا اسیدی و یا قلیایی است. در حالیکه باید خنثی باشد. چرا تولیدی که توجیه اقتصادی ندارد، تزریق شود. وقتی آب نداریم، چرا به سمت صنایع سلولوزی و چوب برویم؟
در بخش دیگری از این نشست،محمدمهدی داوودی‌پور مدیرعامل شرکت ناشران و کتابفروشان تهران نیز از مخالفت ناشران با افزایش تعرفه خبر داد و گفت: ما قصد تعطیلی هیچ کارخانه‌ای را نداریم. کاغذهای ایرانی و همان کاغذ مازندران که بهترینشان است، مکانیکال است و قابل رقابت با کاغذهای شیمیکال نیستند. طبق آمار تولید چاپ ما با کاغذ ایرانی، در شبانه روز 30 درصد کمتر از کاغذ خارجی است. بنابراین 30 درصد هزینه چاپ وقتی از کاغذ ایرانی استفاده می‌شود، افزایش می‌یابد.
وی افزود: ما حتی نیم درصد افزایش تعرفه را نمی‌پذیریم و حتما برخورد می‌کنیم. کارخانه‌ها سال 85 که حمایت شدند، چه کیفیتی را بالاتر بردند. حمایت کار دولت است اما تامین بودجه از بخش‌های خودشان است.
در این نشست غفاری نماینده اتحادیه صحافان، ابوالحسنی نماینده اتحادیه لیتوگرافان، و عضدی نماینده اتحادیه فروشندگان کاغذ مخالفت این اتحادیه‌ها را با افزایش تعرفه اعلام کردند.
انتهای پیام/