به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در آخرین روز دی ماه ساختمان پلاسکو پس از گذشت حدود 3ساعت آتش‌سوزی به یکباره فرو ریخت و خاطره‌ای تلخ و غم‌انگیز را برای مردم ایران به جای گذاشت. این ساختمان تجازی قدیمی درحالی فروریخت که مامورین آتشنشانی برای اطمینان از تخلیه کامل پلاسکو مجددا وارد این ساختمان شدند. پس از وقوع این حادثه شاهد بازنشر تصاویر این قهرمانان ملی توسط کاربران در فضای مجازی بودیم.
تصاویری که همراه با دلنوشته‌هایی برای تسلیت به بازماندگان و همدردی با قهرمانان آتش‌نشانان در شبکه‌های مختلف اجتماعی دست به دست شده است. شما نیز دل نوشته‌های خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
انتهای پیام/
ان شاالله
راهت پر رهرو
شهدای غواص بر لب آب با لبی تشنه رفتند شهدای آتش نشان در آتش با لبی تشنه جان دادند عجب قصه ی پر غصه ایست این غصه ی آب و آتش سلام بر حسین (ع) که هم لب تشنه بر لب آب بود و هم سرش در تنور آتش رفت ،خیمه ها ی اهل بیتش را آتش زدند ولی به ما درس آزادگی آموخت.
روحشان شاد یادشان گرامی نامشان جاوید /شهادت گوارای وجودتان ای لب تشنگان پرکشیده در آتش
......
نیشابور خود قربانی بوده
نیشابور عزیز از دست داده
ما هم ۳۲۰ نفر را از دست دادیم
ما هم ۲۴ آتش نشان از دست دادیم
ما هم ۴۶۰ مجروح داشتیم،
فرزندان ده ها خانواده یتیم شدند،
مسولین ما زنده نبودند که به اعضای خانواده ازدست رفتگان تسلیت عرض کنند، چون خود در میان قربانیان بودند...
ما با شما همدردیم چرا که تجربه کردیم درد بی توجهی از درد خود زخم بدتر است
از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل
از دیروز وقتی یاد اون لبخندایی که در پاسخ به حرفام میزدن میوفتم, تلخی اون لبخنداشون رو با تمام وجود حس میکنم, میفهمم که اونا خیلی جوابای دیگه ای داشتن که به من بگن ولی شاید نمیخواستن حتی با گفتن اون مطالب برای خودشون هم یاداوری بشه که چه شغلی دارن, و من چه بیرحمانه هر بار اینو بهشون یاداوری میکردم,
الان دیگه مثل اون موقعها آرزو نمیکنم که یه آتش نشان بشم, از شما چه پنهون اصلا جرات و شهامتشو ندارم,
الان فقط عمق این جمله رو که اینروزا تو دنیای مجازی مد شده رو بخوبی درک میکنم：
"آتش نشانی شغل نیست, عشق است"
باور کنین هربار با دیدن عکسهای فاجعه پلاسکو و دیدن آتش نشانها دلم بدرد میاد و بغض میکنم و از طرز فکر اونموقع هام پشیمون میشم.
شاید منم الان چون این یکی دوروز مد شده دارم این مطلب رو مینویسم, ولی حداقل میدونم که دیگه هیچ وقت به خودم اجازه نمیدم در مورد عشق آتش نشانی قضاوت کنم.
خداقوت قهرمانان مدافع وطن
روحتون شاد جایگاهتون بهشت برین باد
ومن الله توفیق
با کدام دل بنویسم؟وقتی پیکر نیمه جان برادران آتش نشانم داشت میسوخت،دل من آتش گرفته بود.
قبل از اینکه آنها بسوزند،من دلم سوخته بود
دیگر دلی نمانده تا بخواهم دلنوشته بنویسم
برادر جان بر کفم،مرا ببخش که صدایم می زدی و من از داخل شهرم با همان دل آتش گرفته ام صدایت را می شنیدم و کاری از دستم بر نمی آمد
مرا ببخش که دارم برای دخترم خرید عید میکنم ولی دختر زیبایی نو با آن چشمان معصوم هنوز چشم براهت هست
مرا ببخش.....
ان شاله همیشه استوار و پرتوان باشید و موفق در این روزگار بلاخره هر امدنی رفتنی دارد خوش بحالتون که به بهترین نحوه ممکن پرواز کردید .
راز فداکاری ات، دهان به دهان می چرخد.
شهر به تو می بالد.
امشب دلم ازغم،زکف داده عنانش را
یک حادثه برد ازمیان تاب وتوانش را
یارای آن را نیست تادرد دلم گویم
بایدقلم، بنویسداین درد نهانش را
شهرم شده تب داراز یک اتفاق سخت
یک فاجعه، غمبارکرده مردمانش را
درزیرآواری زسیمان و گِل وآهن
تقدیرمدفون کرده سی(30) آتشنشانش را
تصویرهای جانگدازی پیش روی ماست
طاقت ندارد آدمی شرح وبیانش را
یک سو زنی دراظطراب و شیون وناله
آیا دوباره بیند او شوی جوانش را؟
سوی دگر بابای یک آتشنشانی که
لرزانده باراین مصیبت زانوانش را
و....
.
.
.
.
گمنام بودآتشنشان اما دگر زین پس
درآسمان جوئیم مانام و نشانش را
دنیا محل آزمون آدمیزادیست
پس داده او باسرفرازی امتحانش را
تندیس میسازند از او درشهرمن اما
من تا ابد درسینه دارم یادمانش را
مهدی عبادی
اول بهمن1395
غروب قهرمان ها , زیر آوار
کماکان می تپد با عشق مردم
دل آتشنشان ها زیر آوار
(میلاد عرفانپور)
اما حالا
تو ای عزیز آن چنان از جانت سروده ایی که دیگر تا ابد هیچ واژه ایی به پای این شعر نمی رسد ... .
حرفی نیست جز خداحافظ قهرمانان مدیونتونیم تا همیشه... .
داستان اول
️دلنوشته يك دختر كوچك اتش نشان شهيد
سلام
صبح بخير
ديروز صبح بابام رفت ديگه نه به موبايل جواب ميده نه خبري ازش هست اگه خبري ازش داريد به من بگيد مامانم از ديروز رفته برنگشته مامان بزرگ و خاله ها و عمه هام و عموم خونه ما امدند مهماني
اما بابام و مامانم نيامده
شما چه ميگيد
ظاهرا نه بابا ميخواد بياد
نه مهمانها ميخواهند برند
شما دعا كنيد بابا برگرده
نميدونم چرا بابام شيفتش عوض نشده
دختر هشت ساله يك شهيد اتش نشان
تو را میخواهد
شایعه ی از جنس آمدنت را...
امیدواریم که حادثه دلخراش پلاسکو عبرتی برای ایمن سازی همه ساختمان‌ها باشد.
خدا درجات شهدای عزیز این حادثه را متعالی نماید و در سرای باقی همنشین اولیای الهی شوند.
زورمان به آوار نمی رسد
هر چه می گردیم
پیدایتان نیست
شما صدایمان کنید
نشانمان دهید کجایید
دلِمان
ترکید ...
بر اساس اثری از محسن چاوشی بخ نام شرمساری:
انقدر زیر بار خوبیت مونده بوووودی
کز مهره های گردنت شرمنده بودی
.
هی فکر میکردی به این درد عمیقت
چشمات خجالت میکشیدن از رفیقت
.
آتش حیرف شرشر چشم ترت نیست
جز آهن بیرحم بالای سرت نیست
.
هی صبر کردی صبر اما بی علاجه
از صبر کردن روح زخمیت هاج و واجه
.
هی دل به آتش میزدی تا زنده موندی
اره تو جون دادی و بازم... زنده موندی
+بفرمائید
-قلبمان آتش گرفته،کجائید؟
فقط يه خواهش از شبكه خبر لطفا يه هشتك برا حمايت از اين دليران از جان گذشته درست كنيد تا مردم بيان عضو بشن وحمايت كنند از اين مردان تا دولت مجبور بشه يه بودجه حسابي اختصاص بده به اين حوزه و لوازم و تجهيزات جديد واسشون بخرن. ممنون
مینویسم با دو چشم گریان
هر چه گویم ، کم گفتم از شما
تو خودت خوب میدانی خدا
غم ها پایان ندارد ای عزیز
دل ها ارام ندارد ای عزیز
تو خیالت جمع باشد نازنین
جای تو هست در بهشت برین
بهر ما یک جهنم ساختی از رفتنت
ما ماندیم و اندوه از دست دادنت
میسپاریمت به دست آن خدا
که گلچین کرد شما را ، از بین ما
«برجی نشست و قامت تهران خمیده شد
اسباب غم، دوباره سر سفره چیده شد
فریاد آتش است، به هر جا که می روی
چندین فرشته بین مه و دود دیده شد!»
جانم به لب رسیده و برگشته در تنم،
مُجری که ذره ذره بخواند نوشته را:
«چنگال پیر و سنگی این برج، همچنان
محکم گرفته بال و پر سی فرشته را!»
دیشب میان خواب تو را دیدم و فقط
گفتی: "صدای سوختنم را شنیده ای؟"
صبحی که چکمه های تو را واکس می زدم
گفتی "عزیز من تو فقط خواب دیده ای!"
دیدی خودت که خواب من این بار چپ نبود
خاموش می‌شوی و به تو زنگ می زنم
با هر دقیقه ای که جوابی نمی دهی
محکم به شیشه ی دل خود سنگ می‌زنم!
«مادر! ببخش از پسرت، پیرهن فقط...
خواهر! ببخش... با خبری تلخ آمدم
تازه عروسِ حادثه! شرمنده ام اگر
با این خبر مراسمتان را به هم زدم...»
باور نمی کنم خبری را که داده است!
با حجم گریه می‌رود اما نمی‌روم...
همکار توست، پس تو کجایی که نیستی؟
من تا نبینمت که از اینجا نمی‌روم!
مادر نشسته روی زمین داد می‌زند:
دیدی دوباره یوسفم از چاه برنگشت؟
دیدی سیاوشم وسط شعله مانده است؟
دیدی کسی سلامت از این راه برنگشت؟
مردم! سلام... با خبری تازه آمدم
ققنوس‌های قصه ی تهران نمُرده اند
ما مُرده ایم و مردمِ دور از بلا، که باز
مثل همیشه از بدن مُرده خورده اند!
آقای بی ملاحظه ی دوربین‌به‌دست!
کافی نبود آن همه اخبار سرزده؟
این سوژه ای که مرکز عکاسی ات شده
از زیر چوب و آجر و تیرآهن آمده!
پروانه های عاشق از اینجا نرفته اند!
این عشق جاودانه که حاشا نمی‌شود!
"آتـش بگیر تا که ببینی چه می‌کشم
احساس سوختن به تماشا نمی شود"
اما یادمان نرود ایثار و از خود گذشتگی و شجاعت شهدای مدافع حرم را که چه مظلومانه و غریبانه و چه بی سرو صدا در گوشه و کنار این وطن گلگون دفن میشن.
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه هم سوخته شمع....................
این آواری بود رو دل تمام مردم ایران از هرقشرو مذهب.
- من هربار خدارو قسم میدادم که یا خواب باشه یا همه سالم باشن....
خدایا حکمتت رو شکر با رحمتت باهامون رفتار کن....
مردم ایران تسلیت
از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل
روحتان قرین رحمت آتش آفرین باد و آتش برای همیشه ابدیت بر شما خاموش و سرد و گلستان باد ،،صلوات بر محمد وآل محمد(ص)
ز شمع،در دلِ پروانه،نیست باک و غمی
*
چقدر گریه کنم تا ز تو ندا آید؟؟
ز چشمه ی دو نگاهم دگر نمانده نَمی
*
شهادت تو مبارک،بهشت جای تو باد
دلِ منِ جهنمی خوش است بر کَرَمی
*
شفاعتی کن و آتش بِکُش به دوزخ ما
که جملگی به ریشه ات،زدیم،بیش و کمی
*
تکان بخور تنِ بی جان بگو که زنده شدی
دگر چقدر گریه؟چه غصه و اَلَمی؟
تسلیت عرض می نمایم خدمت آقا امام زمان عج ،رهبر معظم انقلاب اسلامی ،خانواده های شهداء و همه هموطنانم.
چند روز هست اشک چشمامون قطع نمیشه حادثه بسیار تلخی بود.
چطور میتونیم بی تفاوت باشیم وقتی هموطنانمون ازجمله
آتش نشانان شجاع و باایمان جونشونو در راه رضای خدا و خدمت به خلق ازدست دادن وقتی کلیپی از خانواده شهدای حادثه پلاسکو دیدم واقعا قلبم سوخت .
از حادثه منا و حادثه قطار قلبمون آروم نگرفته بود این حادثه رخ داد.
رهبر معظم انقلاب فرمودند عزیزانی که درمیدان هستن همین جوانان انقلابی هستن واقعا درست بود حرفشون.
به همه خانواده شهدا میگم باید صبر رو از حضرت زینب س و امام سجاد ع الگو برداریم.
بنده و از طرف مردم شهرم استان گیلان .شهرستان آستارا میگم همه ما از این حادثه سخت ناراحت شدیم و قلبمون سوخت اگه امکانات داشتیم در کنار خانواده شهداء بودیم با این حال آرزوی سلامتی و صبر برای همه بازماندگان و خانواده شهداء داریم
ان شاءالله روح شهدا هم شاد و شهادت مبارکشان باشد.
خوش به سعادتشون
از تمام مسئولین و آتش نشانانی که شبانه روز تلاش نمودن تا پیکر شهداء رو پیدا کنن و همچنین از باشگاه خبرنگاران جوان
که گزارشات درست وشبانه روزی در اختیار هموطنان قرار میدن
از تک تک بزرگواران کمال تشکر رو دارم
خداقوت .
و شادی روح تمام شهدای جنگ تحمیلی
و تمام درگذشتگان و بی کسان عالم از ابتدای خلقت حضرت ادم تاکنون
و درگذشتگان خودتان جمیعا"
""""""""" فاتحه مع الصلوات """""""""
اللهم صلی علی محمد و آل محمد
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله الرب العالمین
الرحمن الرحیم
مالک یوم الدین
ایاک نعبد و ایاک نستعین
اهدنا الصراط المستقیم
صراط الذین انعمت علیهم غیرالمغضوب علیهم و الضالین
بسم الله الرحیمن الرحیم
قل هو الله احد
الله الصمد
لم یلد و لم یولد
ولم یکن له ، کفوا احد
ما کردها رو در غمتون شریک بدونین.
تا ابد دوستتان داریم
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد
ققنوس به جا مانده در شعله آتش
پروانه کجا؟ عشق کجا؟من ز تو خوانم
دست از طلب شعله دمی باز نداری
اعجاز خلیلی تو که انباز نداری
برگرد و سر از آتش جانسوز برون کن
دل ها نگرانند تو آواز نداری
سراینده :شکیبا کریمی
بازم به خانواده این شیر مردان تسلیت عرض میکنم خدا صبر بده واقعا خیلی سخته و همچنین به خانواده هایی که جوانهای عزیزشان در این حادثه جان خود را از دست دادن
وجودتان دلگرمی شهادتتان مبارک ای سروقامتان
پ:پدرم ل:لابلای ا:اتش
س:سوخت ک:کاش بود و:ولی رفت
یا زهرا سلام الله علیها
واقعااا مردانگیتون زبانزد هست الهی روحتون شاد باشه هیچ وقت ازیاد ما ایرانیان فراموش نمیشید
اتش نشانان مظهر صلابت و عشقند
دخترم پاشو، صدای بابا از میان خرابه ها می آید. منتظر توست. اشک هایت را پاک کن. نگاه کن... ساعت هاست همه دنبال اویند. حالا یکی یکی برمیگردند...
به لباس های سوخته اش نگاه نکن، به کلاه شکسته و دستکش های پاره اش نگاه نکن، به کپسولش که آن طرف تر افتاده نگاه نکن، به اشک های همرزمانش نگاه نکن، اشک شوق است از دیدار رفقایشان، به چهره اش نگاه نکن، شاید او را نشناسی... اما او تو را خوب می‌شناسد...
نگاه کن... همه برای آمدنشان بیدارند،. ساعت هاست....
دخترم بخواب... پدرت آنجاست. در رؤیای قشنگت. همان پدر سالم و خندان
نگاه کن چه با شکوه از دل خروار ها آوار پرواز میکند... به آسمان دلت. بخواب دخترم شاید بابا فقط آنجا باشد، در خوابت، قلبت...فقط آنجا
فک نمیکردم اینجور ادمایی پیدا بشن
طنز تلخ چیه?
طنز تلخ اون دوربینیه که میره روو آوار و زلزله وای میسه میگه: منو آوار یهویی!
طنز تلخ یعنی جدیدا واسه خریدن گوشی هوشمند بهتره یک گواهی از سلامت عقلی ارائه کنیم
اصلا آقا اگه مخترع گوشی میدونست اختراعش فجایع رو تبدیل به عکس یادگاری میکنه ، اول مغزشو بابت ایده بعدم دستشو بابت اجرای ایده مستقیما توو چرخ گوشت مینداخت!
اینکه چرا و کی اینقدر بی رحم شدیم و اصلا این عکسارو واسه کدوم آلبوم جمع آوری میکنیم به کنار ، سئوال من اینه چطور دلمون راضی میشه عکسیو که اگه زوم کنی امکان داره یادگاریای آدمای چندی پیش زندرو تووش پیدا کنیم توو گوشی نگه داریم?
ما آدمای با فرهنگی هستیم ، کتاب میخونیم! روزنامه میخونیم ،شعرا و نویسنده هامونو میشناسیم ، ااا راستی منو کتاب یهیویی چیلیک!!
میترسم از روزی که وقتی عزیزمونو از دست میدیم دیگه اعلامیه چاپ نکنیم باهاش سلفی بگیریمو همه غم از دست دادن عزیزمونو لایک کنن!!
خلاصه دلم تنگ شده واسه روزایی که نبودم اما مادرجونم تعریف میکنه بنی آدم اعضای یکدیگر بودن ، راستش اون زمانا گوشیا دوربین نداشت ، اصن گوشی نداشتن ! اگه کار داشتن باهم آسون ترین راه دیدار بود ! این بود که اگه کدورتی هم پیش میومد دیگه همدیگرو بلاک و ریپورت نمیکردن، توو چشای هم نگاه میکردنو یادشون میومد هنوز هم جایی برای بخشش هست
از حق نگذریم این گوشی هوشمند همچینم بد نبوده ، خیلی از ازدواجامون با لایک و کامنت سر گرفته، بده مگه?!
تصور کنید یه شخصیت مطرح توو سطح کشور شایدم دنیا باشین ، شب میخوابین صبح همینجور که آلارمتون زنگ میخوره یک چشمی گوشیتونم چک میکنید یهو اعلامیه و مراسم ختم و هفت و چهل آن مرحوم توو مسجد محل خودتونو میبینید ،
هی خودتونو توو آینه نگاه میکنید ، به زنده بودنتون که ایمان اوردین ، پیش خودتون فکر میکنین به کدامین جرم زنده به گور شدین?
محض خنده??
بیاید واسه یکبار هم شده فقط به اسم فرهنگ و روشن فکری کاریو انجام ندیم اینبار به اسم فرهنگ هنوز زنده است و من سلفی نمیگیرم دوربینای گوشیمونو وقتایی که آزار دهندس خاموش کنیم ،یک آدم زنده تر!
نسترن فراهانی
آهن وسنگ وآتش مانع نشد پر کشیدن تورا ای فرشته آسمانی روحت شاد
با غم انگیزترین حالت تهران, چه کنم...!
یادبود شهادت آتش نشانان
هیچوقت فراموش نخواهید شد