غزل پورنسایی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص آثار نویسندگان جوان گفت: متاسفانه مسئله‌ای که در آثار نویسندگان جوان می‌بینم، این است که بیشتر کسانی برای انتشار آثارشان در قالب رمان و داستان اقدام می کنند که در کارگاه های نویسندگی شرکت نکردند و نمی‌دانند چطور سوژه‌یابی کنند. همچنین این دسته از نویسندگان کتاب‌های مدرن و کلاسیک حوزه نویسندگی را نخوانده‌اند. این مسئله را از روابط علی و معلولی که در آثار نویسندگان جوان وجود دارد، متوجه می‌شویم.
وی افزود: متاسفانه یکسری از ناشران هستند که تنها برای آنکه اسمی را در فضای داستان و رمان کشور مطرح کرده باشند یا هر دلیل دیگری، اقدام به انتشار آثار نویسندگان جوان می کنند. از طرف دیگر کسی به عنوان ناظر روی داستان و رمان های منتشر شده نظارت نمی‌کند یا آنکه آثار را به اصطلاح زیرسبیلی رد می کنند. متاسفانه در این بین ناشرانی هستند که روی حجم بیشتر آثار یک نویسنده تاکید می کنند و فکر می کنند اگر حجم یک رمان یا داستان بیشتر باشد، بهتر خواهد بود. گاهی فکر می کنم آیا این ناشران خود اصول داستان‌نویسی را گذراندند و با این نوع ادبی آشنایی دارند.
این نویسنده با اشاره به راهکاری برای بهتر شدن آثار نویسندگان جوان اظهار داشت: برای آنکه آثار نویسندگان جوان از نظر کیفی بهتر شود، ناشر برای وی یک کامنت بگذارد و در آن بگوید دلیل رد اثرش برای چاپ چیست. به عنوان مثال ناشر به نویسنده جوان بگوید اثر وی از نظر شخصیت پردازی مشکل دارد. اما ناشر به نویسنده جوان ایراد کارش را نمی گوید و به عنوان مثال به نخ نما بودن سوژه او اشاره ای نمی کند.
پورنسایی ادامه داد: داستان ارسال شده برای ناشر توسط یک تیم خوانندگان بررسی می شود و در صورتی اثر وی چاپ می‌شود که حداکثر رای را در این تیم بیاورد. بیان دلیل رد اثر توسط ناشر به نویسنده جوان می‌تواند به او در زمینه ارتقای کیفیت اثرش کمک زیادی کند. هم اکنون ناشران بیشتر داستان هایی را که برایشان فرستاده شده، رد می کنند و دلیل این امر را به نویسنده جوان نمی گویند و در این زمینه سیاست خاص خود را دارند. در صورتی که روند چاپ رمان و داستان مانند پروپوزال نویسی در دانشگاه است و ناشر می تواند با بیان ایراد‌های اثر یک نویسنده به او کمک کند.
انتهای پیام/