شاه چاره‌ای جز رفتن نداشت/ او اصلا مردم را به حساب نمی‌آورد/ شاه فکر می‌کرد هرچه آمریکا می‌گوید درست است

خسرو معتضد، تاریخ‌نگار و مجری-کارشناس «برنامه‌های تاریخ معاصر» با توجه به سالروز فرار شاه از ایران در خصوص دلایل این اتفاق و تبعات این کار برای مردم به خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: 38 سال از زمان فرار شاه گذشته و من می‌بینم عده‌ای در ماهواره‌ها، مخصوصا در فضای مجازی و کسانی که به نحوی اینها را از نظر مالی تغذیه می‌کنند، در مورد آن زمان تبلیغات بسیاری می‌کنند که رفتن شاه بعد از ماجرای گوآدلوپ بوده است.

وی ادامه داد: بیشتر مدعی شدند که بعد از کنفرانس گوآدلوپ، دستور از آمریکا آمده که رؤسای کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان تصمیم گرفتند شاه از ایران برود اما اینها همه ساختگی است. زیرا من کاملا به تاریخ آن دوران مسلط هستم و در آن دوران زندگی و روزنامه نگاری کردم. در آن دوران خیلی از رجال و سیاستمداران رو میشناختم و شاه هیچ چاره‌ای جز رفتن نداشت.

معتضد افزود: امروزه برخی از افراد موضوع را بزرگ می‌کنند و می‌گویند که آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان دستور دادند که شاه برود، اصلا چنین چیزی نیست. امروزه همان افرادی که در دوران شاه همه کاره بودند، در خارج از کشور کتاب نوشتند و مصاحبه کردند. در بخش مطالعات تاریخی خاورمیانه دانشگاه هاروارد، اکنون کتاب‌های بسیار زیادی در آنجا منتشر می‌شود همه به این نتیجه رسیده‌اند که شاه چاره‌ای جز رفتن نداشت. یعنی خودش به این نتیجه رسید که باید برود و هیچ کس به او دستور نداد و علت آن هم این بود که شاه مردم را اصلا به حساب نمی‌آورد و به هیچ عنوان برای مردم ایران اهمیتی قائل نبود و طرفداری نداشت. فقط یک ارتش و یک دستگاه امنیتی بود که آنها هم کم‌کم خسته شده بودند، به صورتی که در روزهای آخر می‌گفتند روزی 700 سرباز فرار می‌کند.

این تاریخ‌نگار اظهار داشت: شاه باید می‌رفت چون همه ارتباطش با مردم قطع شده بود، در جایی می‌گویند شاه تیراندازی نکرد در حالیکه خودش می‌گفت جایی که لازم بود من دستور دادم تیراندازی کنند و مخالفان را بکشند. 

معتضد افزود: شاه اگر رفت چاره‌ای نداشت برای اینکه همه موقعیتش به ضررش بود و برخی از افراد مخالف جمهوری اسلامی نیز هم‌اکنون معتقدند که شاه آدم ترسو و بی‌عرضه‌ای بود.

وی تصریح کرد: شاه نمی‌خواست فرار کند، به هیچ‌وجه نمی‌خواست از کشور خارج بشود ولی مشکل عمده شاه ترس از آمریکا بود. یعنی از سال‌های جوانی به آمریکا عشق مجذوب‌کننده‌ای داشت، فکر می‌کرد هر چه که آمریکا بگوید درست است. اشتباه شاه این بود که با اعتماد بیش از اندازه به آمریکا و دور شدن از مردم و محصور بودن در میان متملقین مردم را ناامید کرد و از مردم بی‌اطلاع بود. در اوایل سلطنت به میان مردم می‌رفت اما به مرور به قدری منفور شد که در روز رفتنش مردم کف می‌زدند.

مجری-کارشناس «برنامه‌های تاریخ معاصر» خاطرنشان کرد: نتیجه رفتن شاه این بود که انقلاب جلو افتاد و دنیا فکر نمی‌کرد که شاه سقوط می‌کند.  



انتهای پیام/