وی گفت : بحث سالمندی به عنوان موفقیت سیستم بهداشتی درمانی کشور است که از دهه‌های قبل اقدامات درباره آن شروع شده بود اما باید بدانیم که در کشور ما جمعیت سالمندان به سونامی تعبیر می شود و باید متولیان سلامت و رفاه اجتماعی توامان برنامه های مشخصی را برای این گروه ها تعریف کنند.
دلبری خاطرنشان کرد: رها شدن سالمندان از موضوعاتی است که نباید به راحتی از کنار آن بگذریم زیرا ممکن است این مهم به چالشی در نظام سلامت تبدیل شود ومی‌طلبد وزارت رفاه برنامه‌ریزی خاصی برای آن داشته باشد.
وی همچنین گفت: مشکلات مالی جز عوامل استرس‌زا در دوران سالمندی است که فرد را به دیگران وابسته می‌کند و عزت نفس و روان این افراد را درگیر می کند ،آن‌ها باید از مستمری کافی و ثابت برخوردار باشند و اگر دچار بیماری موقت شوند باید مورد حمایت قرار گیرند تا از اداره زندگی‌شان باز نمانند، موضوع مهم دیگر این است که در هدفمندی یارانه‌ها صرف داشتن یک خانه یارانه آن‌ها قطع نشود.
دلیری اظهار داشت: در کشورهای توسعه یافته از خدمات و تجارب سالمندان استفاده می شود اما تعبیر سالمندی در جامعه ما آغاز خانه نشینی است که سالمندان در این مشارکت اجتماعی حذف می شوند.
وی گفت : آموزش هایی برای داشتن سالمندی مطلوب از ضرورت هایی است که خوب به آن پرداخته نشده است و باید با آموزش در سنین میانسالی و حتی جوانی از هم اکنون در فکر سالمندی با کیفیت مطلوب بود.
احمد دلیری در ادامه اظهار کرد: از عوامل مهم در انجام و تسهیل مراقبت از سالمندان سطح آگاهی مراقبین در خصوص نیازهای مراقبتی، بهداشتی درمانی، روانی و اجتماعی سالمند می باشد که بایستی سازمانهای متولی امر آموزش و فرهنگ بخصوص رسانه ها در این مورد اهتمام جدی بورزند.
وی می گوید: مراقبین خانوادگی که از سطح دانش و آگاهی بالاتری برخوردار بوده و از لحاظ شخصیتی و اخلاقی نسبت به سالمند و والدین تعهد بیشتری دارند خدمات و مراقبت‌های مطلوبی را به این گروه ها ارائه می دهند و باید این گروه ها نیز مورد آموزش قرار بگیرند.
متخصص طب سالمندی کشورمان در ادامه مشارکت اجتماعی را در تمام گروه های سنی موثر دانست و گفت: مراقبین سالمندان در خصوص مشارکت های اجتماعی باید اهتمام لازم را بکارگیرند و مشوقهای لازم را جهت حضور سالمندان در اجتماع بکاربگیرند
انتهای پیام/