از آن زمان و با برقراری یک رژیم جعلی در سایه حمایت ابرقدرت‌های استعماری، رنج و محنت مردم مظلوم فلسطین که بخش اعظم آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند در این سرزمین آغاز شد و تا همین زمان نیز ادامه داشته است.
"شلومر زِند" از جمله تاريخ‌نگاران یهودی و منتقد سياست‌های رژیم صهيونيستی، ادعای تاريخی این رژيم در خصوص استقرار صلح‌آمیز یهودی‌ها در فلسطین را زير سوال می‌برد و معتقد است کوه صهیون، شاهد غصب سرزمین مادری فلسطینی‌ها از سوی رژیم صهیونیستی بوده است. این فرایندی بوده که هیچ نشانی از صلح‌طلبی صهیونیست‌ها در آن نمی‌توان دید.
ادعای بی‌پایه و اساس تشکیل سرزمین یهودی
بر پايه ادعای رژیم صهیونیستی، ملت يهود از زمان نزول تورات در صحرای سينا سکونت داشته است و زنان و مردان اسرائيلی يهودی‌تبار از نسل همان ملت هستند. اين ملت از مصر خارج شد و سرزمين اسرائيل را اشغال كرد و در آن به بهانه اينكه سرزمين وعده داده شده از سوی پروردگار است، سكنی گزيدند و در آنجا مملكت سليمان و داوود را پی‌ريزی كردند. پس از آن دچار چنددستگی شدند و مملكت يهودا و اسرائيل را تأسيس كردند.
اين ملت پس از ويرانی معبد دوم نزديك به 2000 سال در تبعيدگاه‌ها سرگردان شدند ولی به رغم آن، با ديگر ملت‌ها پیوندی برقرار نکردند، اما اين روايت به هیچ وجه مستند و معتبر نيست و تا پايان قرن نوزدهم هم هيچ طرفداری نداشت.
از سوی ديگر، مراكز مطالعاتی و دانشگاهی يهودی، در بازنويسی علمی و پی‌ريزی تاريخ گذشته يهوديان و احيای حافظه تاريخی آن‌ها و مسيحيان و ايجاد يك نسل ساختگی از ملت يهود و طرح ادعای حق بازگشت و بازپس‌گيری ميهن مادری، سهم بسزايی داشته‌اند.
جنبش صهیونیسم و مطامع بی‌حد و حصر استعماری
زِند مورخ یهودی بر اين باور است كه جنبش صهيونيسم، همان جنبشی است كه ايده ملت يكپارچه يهود را ارائه كرد تا یک قوم جديد بسازد و اهداف استعمارگرانه جديد را محقق سازد.
اين نويسنده می‌گويد يهوديان ساكن فلسطين اشغالی به ملت كهن يهودی هيچ ارتباطی ندارند؛ ملتی كه در جريان ويرانی معبد دوم در مملكت يهودا زندگی می‌كرد و ريشه آنان به گفته اين نويسنده، به ملت‌های مختلفی برمی‌گردد كه در گذر تاريخ به يهوديت گرويدند.
«نگاه افسانه‌ای به يهوديان كه ملتی كهن و صاحب سرزمین‌های اشغالی هستند، موجب گرديد تا تعدادی از انديشمندان صهيونيستی، انديشه نژادپرستی را بپذيرند.»
وی همچنین پرسش زير را مطرح می‌كند كه آيا امكان دارد ملتی به بهانه داشتن پيوندی تاريخی با منطقه‌ای معين كه به هزاران سال پيش برمی‌گردد، ملت ديگر را به سيطره خود درآورد؛ حتي اگر آنان اكثريت ساكنان اين منطقه را تشكيل دهند؟
عضویت غیرقانونی رژیم جعلی صهیونیستی در سازمان ملل در سایه فشار ابر قدرت‌ها
ماده 4 منشور سازمان ملل متحد که شامل شرایط عضویت دولت ها در سازمان ملل است، صریحاً اعلام کرده که که سایر کشورهای علاقهمند به صلح که تعهدات مندرج در این منشور را بپذیرند و نسبت به نظر و تشخیص سازمان، علاقهمند و قادر به اجرای آن باشند، می‌توانند به عضویت سازمان ملل متحد درآیند.
پذیرش اعضای جدید در سازمان ملل متحد، مورد بحث و کشمکش شدید بود و شرایط یاد شده فوق، منجر به عدم پذیرش عضویت کشورهای مایل به پیوستن به سازمان ملل متحد گردید. این کشمکش از روز تشکیل سازمان ملل متحد تا 15/12/1955 ادامه داشت تا اینکه موافقتنامه‌ای معروف به "معامله کلی" Package Deal به امضاء رسید که به موجب آن، بحران نحوه عضویت در سازمان ملل به پایان رسید.
در بحبوحه بحران عضویت، حدود 30 درخواست به شورای امنیت و مجمع عمومی ارائه گردید که از میان آن‌ها فقط 9 درخواست مورد تصویب قرار گرفت که تقاضای نهم از سوی رژیم صهیونیستی بود. این درخواست به دلایل ویژه و استثنایی مورد پذیرش قرار گرفت و در دوره‌ای که عضویت کشورهای شایسته نیز به سختی پذیرفته می‌شد، اسرائیل، یکی از نه کشور خوش‌شانسی بود که به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.
حضور اسرائیل در سازمان ملل به منزله نادیده گرفتن حقوق بین‌الملل
دولت موقت اسرائیل در پایان سال 1948، به پشتیبانی و تشویق ایالات متحده آمریکا، در تلاش آشکاری جهت کسب مشروعیت بین‌المللی برای رژیم نوپای صهیونیستی، اقدام به تقاضای عضویت در سازمان ملل نمود.
در جلسه شورای امنیت که برای بحث و تبادل‌نظر درباره این تقاضا منعقد گردید، مجادله حقوقی شدیدی بین نماینده سوریه و نماینده ایالات متحده آمریکا در مورد میزان انطباق شرایط عضویت اسرائیل در این سازمان، صورت گرفت به طوری که نماینده سوریه ضمن اظهارات خود، پافشاری کرد که اسرائیل به دلیل نداشتن مرز مشخص و عدم صلح دوستی طبق قوانین بین‌المللی "کشور" محسوب نمی‌شود و دلیلی واضح‌تر از این نیست که این کشور "کنت فولکه برنادوت" میانجی سازمان ملل متحد را به قتل رساند و این علاوه بر ماهیت تجاوزکارانه‌اش است.
اما نماینده آمریکا نیز با دلیل‌تراشی مبنی بر صلاحیت داشتن اسرائیل برای عضویت در سازمان ملل، دلیل سوریه در مورد لزوم ماهیت سیاسی و مرزهای معین و شناخته شده برای رژیم صهیونیستی در چهارچوب ضوابط حقوق بین‌المللی را رد کرد و با این کار خود، حقوق بین‌المللی را نادیده گرفت.
عدم پایبندی اسرائیل به قوانین سازمان ملل
اسرائیل در جهت راهبرد توسعه‌طلبی و سيطره بر بخش اعظم زمين‌های متعلق به فلسطینی‌ها، در جهت گسترش مرزهای رژيم صهيونيستی و عدم پايبندی جنبش صهيونيسم به همه قوانین و ضوابط زیست مسالمت‌آمیز بین‌المللی قدم برداشته و به قطعنامه تقسيم و سوء استفاده از جنگ برای تصحيح مرزهای جغرافيايی كه سازمان ملل آن را به تصویب رساند، بی توجه است.
اين اعلاميه، مرزهای مشخصی را برای رژيم غاصب صهيونيستی ترسيم نكرده است و جنبش صهيونيسم، 78 درصد خاک فلسطين را به سيطره درآورد.
تحریم سازمان ملل و پشت کردن جهان به رژیمی غیرقانونی
در آخرین روزهای سال 2016، نتانیاهو با تحریم‌های سازمان ملل به دلیل ادامه یافتن شهرک‌سازی‌ها مواجه شد و از همه مهم‌تر اینکه، باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا نیز قطعنامه شورای امنیت در مورد محکومیت شهرک‌سازی‌ها در سرزمین‌های اشغالی را وتو نکرد.
البته اسرائیل در عرصه دیپلماتیک نیز با یک سونامی وحشتناک مواجه شده است. مشکل کنونی اسرائیل، همانطور که ترامپ در توییت خود ذکر کرده بود، فقط به سازمان ملل محدود نمی‌شود؛ بلکه همه جهان از فرانسه و انگلیس گرفته تا روسیه و چین، علیه تل‌آویو موضع‌گیری کرده‌اند.
سازمان ملل و بیشتر کشورهای جهان، شهرک‌‌های اسرائیلی ساخته‌شده در کرانۀ باختری و بیت‌المقدس را غیرقانونی می‌دانند چراکه رژیم صهیونیستی در جنگ سال 1967 این سرزمین‌ها را اشغال کرده و بر مبنای کنوانسیون ژنو هر گونه ساخت‌وساز از سوی اشغالگر در سرزمین‌های اشغالی ممنوع و غیرقانونی است.
نتانیاهو اما به هیچ یک از این قواعد بین المللی پایبند نیست و ثابت کرده که حاضر است برای حفظ بقای رژیم منحوس صهیونیستی، هر کاری بکند.
سراشیبی سقوط رژیم منحوس اسرائیل
روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی نوشت: تحلیلگران معتقدند سال 2017 برای "بنیامین نتانیاهو"، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، با سرخوردگی و سرنگونی همراه خواهد بود.
در ادامه این گزارش آمده است: باید گفت سال 2016 نیز برای نتانیاهو سال سختی بود و روند انتقادات داخلی و خارجی از وی افزایش یافت به طوری که شکی وجود ندارد سال 2017 برای او بسیار دشوارتر خواهد بود و کابینه نتانیاهو به احتمال بسیار قوی، در هم خواهد شکست.
پاسخ نتانیاهو به قطعنامه‌ای که علیه شهرک‌سازی‌های صهیونیستی صادر شد، بسیار تهاجمی و غیرمنطقی بود. نخست وزیر رژیم صهیونیستی مانند رهبر کره‌شمالی رفتار کرد. وی قطعنامه جدید را به قطعنامه 1975 شورای امنیت ربط داد که در آن، صهیونیسم با نژادپرستی برابر دانسته شده بود.
نتانیاهو خود را بابت شرایطی که اسرائیل به آن دچار شده است، مسئول ندانست و البته هنوز هم نمی‌داند. او حاضر به پذیرفتن این موضوع نیست که سیاست‌های اشتباه وی، اسرائیل را به جایی رساند که شاهد صدور قطعنامه‌ای از سوی سازمان ملل و وتو نشدن آن از جانب آمریکا باشد. بدون شک، نتانیاهو اسرائیل را در جهان، بیش از گذشته منفور کرده است. شاید روند فروپاشی رژیم صهیونیستی به آهستگی رخ دهد اما قطعاً به وقوع خواهد پیوست.
رژیم صهیونیستی به دنبال توافق با فلسطین
رئیس رژیم صهیونیستی اعتراف کرد گزینه‌ای جز «اقدام عملی» برای توافق با فلسطینیان پیش روی این رژیم نیست. به گزارش العالم، روون ریولین رئیس رژیم صهیونیستی اظهار داشت: نزاع با فلسطینیان مهم‌ترین چالش اسرائیل است حتی اگر چشم‌ها را بر روی آن ببندیم.
وی افزود: ما باید به شکل جدی به توافق با فلسطینیان بیاندیشیم. هیچ گزینه‌ی دیگری وجود ندارد. ما باید به آینده فکر کنیم و اینکه چگونه می‌توانیم از بن‌بست سیاسی با فلسطینیان خارج شویم؟
رئیس رژیم صهیونیستی، همچنین گفت: چالش‌های نامشخصی پیش روی اسرائیل هست. سطح عدم اطمینان در بین یهودی های ساکن مناطق اشغالی، امسال از همیشه بالاتر است. رئیس جمهور جدیدی در آمریکا روی کار می‌آید که اسرائیل هنوز چیزی از سیاست‌های او در قبال خاورمیانه نمی‌داند. مسائل مهم سیاسی در اروپا، انتخابات در آلمان و فرانسه و مسائل بسیار دیگر، سطح عدم اطمینان را بسیار بالا می‌برد. به همین دلیل، باید آماده باشیم.
توافق صلح با رژیم ضدّ صلح ممکن نیست
این روزها جنبش مقاومت با موفقیت‌هایی که در سوریه کسب کرده است، توانسته به آرمان مردم مظلوم فلسطین نزدیک شود و از پیشروی‌های رژیم غاصب اسرائیل تا حد زیادی بکاهد. همین مسئله و مشکلات داخلی این رژیم باعث شده تا صهیونیست‌ها که روزگاری تنها راه جنگ را پیش می‌گرفتند، اکنون به مذاکره روی آورند و سخن از توافق با فلسطین کنند.
هرچند یک دولت جعلی نمی‌تواند ماهیت حقوقی داشته باشد و توافق با آن، اصولاً واژه بی‌معناست، نسبت به رژیمی که با توسل به زور سرزمینی را که متعلق به گروه دیگری است غصب میکند، نمی‌توان تصوری از توافق صلح‌آمیز داشت.
گزارش از فاطمه آهی
انتهای پیام/
مرگ بر اسرائيل و همپيمانانش.
مرگ بر هرچي ظالم هست