سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛

از قطعی پا تا شکوه انسانیت/لزوم حمایت سازمان‌ها و نهادها از سرباز 19ساله مریوانی

حمایت از سرباز 19ساله مریوانی که پای خود را برای نجات یک قلاده سگ از دست داده،ضرورتی است که نیابد از سوی دستگاههای ذیربط،به فراموشی سپرده شود.

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،سید محمد باختر،سرباز19ساله مریوانی است که در طی روزهای گذشته به تیتر نخست بسیاری از رسانه ها و خبرگزاری ها تبدیل شده است.

وی در اقدامی انسان دوستانه و اخلاقی،پس از مشاهده وگرفتار شدن یک قلاده سگ در میان سیم های خاردار،در سرمای سوزان پادگان عجب شیر، برای نجات حیوان مذکور،به تکاپو می افتد اما پس از مدت کوتاهی،انفجار مین پای راست او را با جراحتی شدید مواجه می سازد و در نهایت،میزان آسیب آنقدر شدید و و خیم بود که وی در این راه،پای خویش را از زانو از دست داد.

ظهر روز شنبه27 آذرماه،یکی ازتلخ ترین روزهای محمد به شمار می رود،روزی که باعث رقم خوردن حادثه ای تلخ برای وی شد، از دست دادن یکی از پاهای محمد،او و خانواده اش را از لحاظ روحی در وضعیت بسیار وخیم قرار داده است.

آنچنان که در اخبار و گزارشات رسانه ها،منعکس شده،حادثه در ساعت 14 روز شنبه حادث می شود و سید محمد پس از گذشت دو ساعت در بیمارستان امام رضای تبریز مورد معاینه قرار می گیرد.

پدر او(سید لطیف باختر)عنوان داشته،شدت جراحت به میزانی عمیق بوده که امکانات پادگان جوابگوی درمان و مداوای فرزند او نبوده و طبیعتا در چنین شرایطی،اعزام به بیمارستان،تنها راه ممکن برای رسیدگی به وضعیت او به شمار می رفته،اما شدت خونریزی،شرایط را برای پزشکان و جراحان نیز دشوار ساخته بوده است.

پدر این سرباز به رسانه ها می گوید:"پزشکان می گفتند تا زمانی که خونریزی بند نیاید نمی توانند کار دیگری انجام دهند،سید محمد دچار کم خونی مادرزادی هم هست و همین عامل باعث شده تا اوضاع او وخیم تر شود، فشار خون او به 6 می رسد و وضعیت بسیار نگران کننده می شود،در ادامه تزریق خون تا دو روز استمرار می یابد و در این مدت هیچ کار دیگری انجام نمی شود.

در روز دوشنبه،خونریزی بند می آید و پای او را شست و شو می دهند، پس از شست و شو،پزشک معالج می گوید اگر لحظه ای درنگ شود و پای او عمل نشود،ممکن است عواقب چبران ناپذیری در پی داشته باشد،بنابراین محمد برای قطع پا  به اتاق عمل اعزام می شود.

*قطع پا تا زانو و فریادهای بی امان محمد

شدت عفونت به میزانی تشدید شده بود که پای محمد به ناچار تا زانو قطع می شود و این میزان از جراحت،خانواده محمد را در بهت و اندوه فرو می برد.

آنچنان که سید لطیف عنوان کرده،بعد از اینکه محمد متوجه می شود،پای او تا زانو قطع شده آنچنان شرایط روحی و روانی وی بغرنج می شود که از شدت فریادهای او،بسیاری از افراد حاضر در بیمارستان در پشت درب اتاق او جمع می شوند.

وضعیت محمد آنچنان وخیم می شود که به ناچار برای آرام ساختن او،داروی بی هوشی به وی تزریق می کنند.

به واقع محمد می دانسته که پایش قطع خواهد شد،اما تصور او و اطرافیانش بر این بوده که نهایتا تا مچ پای خویش را از دست خواهد داد،اما نفوذ و تسری عفونت باعث می شود جراحان به ناچار پای وی را تا زانو قطع کنند تا احتمال بروز مخاطرات هر چه بیشتر به حداقل ممکن کاهش یابد.

*اخلاق و انسانیت حکم می کند،محمد تنها نماند

بر اساس اخبار منتشر شده،مسئولان پادگان عجب شیر از ابتدای وقوع حادثه تلاش بسیاری را برای رسیدگی به وضعیت محمد لحاظ کرده اند،موضوعی که در لابه لای اظهارات پدر وی نیز مطرح می شود.

رسیدگی پزشکان نیز رضایت بخش بوده،اما بخت و تقدیر با پای محمد یار نبوده،آنچنان که پدر محمد عنوان کرده،وضعیت اقتصادی خانواده او چندان مطلوب نیست،پدری که پیشه او کارگری است و مادری خانه دار و حالا آنها مانده اند و چهار پسر که یکی از آنها در اوج جوانی یک پای خویش را در راه اخلاق و انسانیت از دست داده است.

اگرچه مناعت طبع و بزرگواری پدر محمد و خانواده او،امکان طرح مشکلاتشان را آنچنان که باید نمی دهد،اما این عزت تفس،نافی مسئولیت انسانی،اخلاقی و شرعی دستگاه های ذیربط نخواهد بود.

در چنین شرایطی،اتخاذ تمهیداتی ویژه و پیش بینی اقدامات حمایتی موثر برای محمد و خانواده او،ضرورتی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

محمد پای خود را برای بی تفاوت نبودن به محیط پیرامونی خویش و کمک به حیوانی زبان بسته،بی پناه و درمانده هزینه کرده،او را در یابیم،تنهایی خانواده او و محمد در چنین شرایطی،جفای بزرگی است،جفا به انسانیت،جفا به اخلاق و جفا به روح بلند محمد. او را در یابیم...

انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۵۶
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۱۰:۵۸ ۱۱ دی ۱۳۹۵
آفرین به این سرباز دلاور
ناشناس
۱۰:۴۷ ۱۱ دی ۱۳۹۵
باید حمایت بشه
ناشناس
۱۰:۴۷ ۱۱ دی ۱۳۹۵
احسنت به این سرباز عزیز
ناشناس
۱۰:۴۴ ۱۱ دی ۱۳۹۵
باید این سرباز دلاور حمایت بشه. احسنت به این سرباز
محسن
۱۷:۴۶ ۱۰ دی ۱۳۹۵
محمد عزیز امیدوارم تاسف و همدردی ماها رو بپذیری و من از دعا میکنم واست بخاطر اینکه نشون دادی حیوانات هم خالق خدا هستند مثل ما که ارزش کمک کردن رو دارند. . .
ممنون
حسین
۱۷:۳۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
محیط زیست باید ایشان را استخدام نماید.
حسین
۱۷:۳۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
محیط زیست می تواند به راحتی این جوان را برای امور اداری خود استخدام نماید.
ناشناس
۱۷:۳۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
دلش رحم اومده به خاطر سگ
ناشناس
۱۷:۲۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
سرباز ارتش بوده بیمه صبا وکوثر باید دیه اش رو بدهن و ارتش
ناشناس
۱۶:۰۴ ۱۰ دی ۱۳۹۵
خدایا خودت کمک کن.خدایاااااااااااا
پیمان
۱۵:۵۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
پایش قطع شد اما مدال طلای انسانیت تا ابد بر گردنش آویزان شد
ناشناس
۱۵:۵۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
اون دوستی که گفت من مادرم بله منم مادر هستم .خواب ندارم منم یه پسرم سربازه.الان چندروزه ازش بی خبرم.اشکم هرروز درمیاد گریه میکنم دلم واسه بچه ام تنگ شده .بامن قهر کرده .دلم داره کباب میشه .خواهشمندم نظر منو منتشر کنید برای منه مادر دعا کنن پسرم یه مرخصی بگیره بیاد خونه ببینمش .مریض شدم میترسم دیگه در این دنیا نباشم .التماس دعا
ناشناس
۱۶:۳۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
پس من چی بگم که تازه مادر ازدست داده بودم رفتم سربازی ودوسال هیچ کسی نداشتم برام نگران باشه.سربازی باید باشه برای همه
ناشناس
۱۵:۵۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
خدایا خودت کمک کن
ناشناس
۱۵:۴۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
من دلم به حال تمام سربازان عزیز می سوزد. خودم یه فرزند سرباز دارم خیلی مظلوم شده .هروقت میاد خونه ساکت میشینه اون پسر سابق نیست که بخواد بخنده ،شیطونی کنه .من یه مادرم .این سرباز عزیز اشک منو دراورد.احساس کردم فرزند خودم اینطور حادثه براش پیش اومده . باید به سربازان عزیزمان افتخار کنیم. برای سلامتی تمام سربازان دعا کنیم همیشه سلامت باشند .
ناشناس
۱۵:۴۵ ۱۰ دی ۱۳۹۵
برای سلامتی سید محمد سرباز هموطنمون دعا کنیم انشاله خدا پشت پناهش باشد.آمین
سرباز وطن
۱۴:۵۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
من یکی از کارکنان پادگان عجبشیر هستم و همه مااز این اتفاق ناگوار برای همرزممان متاسفیم و از مسولین کشوری میخواهیم لا اقل از لحاظ مالی آینده این سرباز وطن را تضمین کنند از فرماندهی محترم مرکز آموزش هم که انسان شریفی هستند تشکر و قدر دانی میکنیم ما شاهدیم که از اول در کنار محمد بوده ...
ناشناس
۱۳:۱۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
محمد جان درود برشرفت
ناشناس
۱۲:۳۵ ۱۰ دی ۱۳۹۵
این حرفهای برای او پا و نان اب نمی شه بجای این حرفها برایش حقوق معین کنید که این طفک تا اخر عمر دیگر سالم نیست کار کند یا دولت در جایی استخدامش کند که زیاد روی پا نیستد کار کند
مهدی
۱۲:۰۶ ۱۰ دی ۱۳۹۵
امیدوارم حال روانی دوست عزیزمون هر چه زود تر خوب بشه.به عقیده من دولت باید یک حداقل حقوقی رو برای ایشون در نظر بگیره.
فرشاد
۱۱:۳۳ ۱۰ دی ۱۳۹۵
باید به این سرباز مدال افتخار دادوحمایت بشه
امیر
۱۰:۱۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
آفرین دلاور
ناشناس
۰۹:۲۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
خدا خودش کمکش کنه
ز
۰۹:۱۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
قسمت بوده خدا راشکرکن سلامتینفس میکشی خداوند پاداش میدهدمهم این دنیا نیست خیلیها افسوس می خورند اما کاری برای خدا کنیم افسوس ندارد
اعظم
۰۹:۱۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
باید حمایت بشه
ناشناس
۰۹:۰۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
احسنت به این سرباز
علی
۰۸:۵۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
سلام واقعا باید به چنین مردی جانبازی اعطا بشود
ناشناس
۰۸:۵۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
اخه مین کجا بوده تو پادگان ؟
ناشناس
۰۸:۴۵ ۱۰ دی ۱۳۹۵
دمت گرم .دلت قرص باشه .کاریه که شده مطمعن باش پاداشت تو این دنیا واون دنیا داده می شه
محمد رضا حجار
۰۸:۲۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
سلام و درود به سرباز وطن
خیلی مردی
و
اینک دولت هست که از تو حمایت کنه
ناشناس
۰۲:۴۳ ۱۰ دی ۱۳۹۵
درود بر تو ای دلاور کاش همه انسان ها مثله تو بودند
ناشناس
۰۲:۲۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
لطفا مسئولین برای خانواده اش حقوق ماهیانه کافی برایش در نظر بگیرند.
سربازم
۰۱:۳۹ ۱۰ دی ۱۳۹۵
مگه بهشون اطلاع نمیدن که کجا بیشتر خطر داره؟
ناشناس
۰۱:۱۸ ۱۰ دی ۱۳۹۵
باید سربازی اجباری لغوشود.واین سرباز عزیزباید جانباز ازکار افتاده کلی تلقی شود.وحقوق مکفی ماهیانه.دریافت کند.واگر برای کسی درسربازی اتفاق تلخی رخ دهد ازحادثه دیده حمایت همه جانبه داشته باشد.
محمد
۰۰:۳۶ ۱۰ دی ۱۳۹۵
رسیدن به این حد انسانیت و معرفت چیزی است که هر کسی توان درک چنین کاری را ندارد.قطعا ارزش کار این سرباز کمتر از نجات دادن جان یک انسان نیست.مشکل ما آدمها اینه که فکر می کنیم که فقط جان ما انسانها برایمان عزیز است.درصورتی که جان هر موجود زنده ای برای خودش عزیز و مهم است.تمام آفریده های خداوند زیبا و عزیز هستند. بی توجهی و بی احترامی به آفریده های خداوند نوعی عدم تکامل عقلی برخی انسانهاست.
ناشناس
۰۰:۳۳ ۱۰ دی ۱۳۹۵
فداکاری جای خودش ولی وقتی میدونسته که دور زاغه مین هست باید پیش بینی میکرد که سگ اگه رها بشه میره روی مین وخطرناکه
فاطمه
۰۰:۲۴ ۱۰ دی ۱۳۹۵
اخی خیلی مرد بوده آفرین به غیرتش
ناشناس
۰۰:۲۰ ۱۰ دی ۱۳۹۵
سربازی اجباری باید لغو بشود
ناشناس
۰۸:۵۰ ۱۰ دی ۱۳۹۵
اون بنده خدا پاشو از دست داده که سربازی حذف بشه تو نری سربازی!!!
میلیون ها نفر رفتند سربازی هیچ اتفاقی هم نیفتاد تو هم میری
حمید
۲۳:۲۴ ۰۹ دی ۱۳۹۵
حالا به خاطر سگ یا ادم مهم اینه که چه کاری انجام داد ,هر چند نمیدونست پاش احتمال داره قطع بشه ولی توی هوای سرد عجب شیر اگه پاش هم قطع نمیشد نجات سگ اوج روحیه انسانیشو میرسونه
ناشناس
۲۳:۱۷ ۰۹ دی ۱۳۹۵
اخلاق انسانی و اسلامی حکم میکند که بهش جانبازی اعطا شود
ناشناس
۲۳:۱۳ ۰۹ دی ۱۳۹۵
باید برایش حقوق مکفی و مادام العمر در نظر بگیرند.
محمد
۲۲:۴۵ ۰۹ دی ۱۳۹۵
اوج انسانیت یک سرباز که نتوانسته زجر کشیدن یک سگ را درون سیم خاردار تحمل کند آن وقت تکفیری ها و وهابی ها انسان ها با کمک آمریکا و غربیها را در عراق سوریه ویمن زنده زنده می سوزانند .
ناشناس
۲۲:۴۱ ۰۹ دی ۱۳۹۵
آره آقای ناشناس. به خاطر یه سگ.
همین حیوان زبان بسته ای که شما فکر میکنی ارزش نجات دادن نداشت، توی زلزله ی بم سال 1382 جان خیلی از انسان ها رو نجات داد. همین سگ بی ارزش از دید شما، توی ایست بازرسی ها تا الآن حجم عظیمی از مواد مخدر رو کشف کرده. همین سگ بی ارزش گله های گوسفند زیادی رو نجات داده و ....
بازم بگم؟!
.
۲۲:۳۶ ۰۹ دی ۱۳۹۵
بی خبر اومد یه سگ رو نجات بده، سعادتمند شد. بعضی از ما آدما تو کل عمرمون نه تنها انسانی که حتی یک سگ را هم نجات نمی دهیم
ناشناس
۲۲:۲۸ ۰۹ دی ۱۳۹۵
سلام بر كردو كردستان
ناشناس
۱۷:۴۷ ۱۰ دی ۱۳۹۵
اره سلام ولی ایران فقط کردستان نیست
ناشناس
۲۲:۰۹ ۰۹ دی ۱۳۹۵
بخاطر یه سگ ؟
ناشناس
۲۳:۲۱ ۰۹ دی ۱۳۹۵
نه عزیز دل.
به خاطر انسانیت...
دیدت رو عوض کن رفیق
ناشناس
۲۱:۵۷ ۰۹ دی ۱۳۹۵
خدا صبر بهشون بده
ناشناس
۲۱:۵۳ ۰۹ دی ۱۳۹۵
جان بازش كنيد حقوق بگيره
ناشناس
۲۱:۳۷ ۰۹ دی ۱۳۹۵
اخ بیچاره
ناشناس
۲۱:۳۲ ۰۹ دی ۱۳۹۵
دمت گرم داش محمد ...عاشق دوس دار اینچنین انسان های باشیم ک انسانیت رو با فدا کردن خودشون معنا کردن..برعکس خیلی از انسانهای انسان نما
رامین
۱۰:۴۱ ۱۰ دی ۱۳۹۵
سازمان محیط زیست باید از اون حمایت کنه
ناشناس
۲۱:۱۵ ۰۹ دی ۱۳۹۵
واقعا ارزششو نداشت. اول جوانی، نداشتن یک پا خیلی سخته.
ناشناس
۰۸:۵۰ ۱۰ دی ۱۳۹۵
بی احتیاطی کرده نباید نزدیک منطقه مین میشد