برخلاف تصور بسیاری، رییس جمهور قبلی هیچ مخالفت و اعتراضی ندارد و گفته این نتیجه را قبول کرده و آماده انتقال دموکراتیک قدرت به آداما بارو است؛ مردی که وقتی سال ها پیش برای تحصیل به انگلستان رفته بود، نگهبان یک شرکت بوده و وقتی به کشورش برگشت، شروع به فعالیت در حوزه املاک و مستغلات کرد و همین امسال توانست رهبری گروه اپوزیسیون دولت را برعهده بگیرد و در انتخابات چند روز پیش با حدود 263 هزار رای برنده رقابت با یحیی جامعه شود.
همین مسئله یعنی انتخاب کسی که تا چند سال پیش یک شغل بسیار متفاوت با دنیای سیاست داشته، باعث شد بررسی کنیم و ببینیم کدامیک از روسا و رهبران کشورهای دنیا قبل از به قدرت رسیدن چنین وضعیتی داشته اند و شغل های متفاوتی را تجربه کرده اند. در این فهرست افرادی هستند که شاید فکرش را هم نکنید زمانی برای پول درآوردن کارهای سطح پایین انجام می داده اند و حالا برای خودشان میلیونر و میلیاردر شده اند.
ایوو ژوزیپوویچ رییس جمهور سابق کرواسی از 2010 تا 2015
شغل پیشین: آهنگساز موسیقی کلاسیک
قبل از ورود به دنیای سیاست آقای ژوزیپوویچ چندین و چند آهنگ کلاسیک ساخته بود و در فستیوال های موسیقی متعددی به نمایندگی از کرواسی شرکت می کرد. زمانی که ژوزیپوویچ درسال 2010 در انتخابات پیروز شد، اعلام کرد که بی خیال موسیقی نخواهد شد و اوقات فراغتش را به ساخت اپرا اختصاص خواهدداد. بعدا اما آقای رییس اعلام کرد کارهایش اینقدر زیاد است که دیگر وقتی برایش باقی نمی ماند تا اپرا بنویسد، هر چند که همان موقع او یک پیانو را به دفتر ریاست جمهوری برد تا خیلی هم از موسیقی دور نماند. ایووژزیپوویچ در جریان رقابت های انتخاباتی در سال 2009 وقتی همراه با طرفدارانش در زاگرب در حال راهپیمایی بودند، برای آن ها کیبورد هم می نواخت تا شور بیشتری به جمعیت بدهد.
آندری راجوئلینا رییس جمهور سابق ماداگاسکار از 2009 تا 2014
شغل پیشین: دی جی
راجوئلینا قبل از این که بخواهد رییس جمهور شود در ماداگاسکار برای خودش یک شبکه رادیویی موسیقی به نام ویوا رادیو داشت که مدام موسیقی پاپ پخش می کرد. سال 2009 اما با کمک نظامی ها او توانست رییس جمهور این جزیره بزگر در جنوب شرق آفریقا شود. آقای دی جی سابق سال 2014 بعد از یک کودتا با سران آن توافق کرد که در انتخابات بعدی کشورش شرکت نکند و این طوری بدون دردسر از کار کنار رود. بسیاری فکر می کردند او بعد از خروج از دنیای سیاست، باز به سمت موسیقی برود اما او به رویترز گفت که می خواهد همچنان در سیاست بماند و قرار نیست خودش را چندان درگیر موسیقی کند.
قربان قلی بردی محمدف رییس جمهور کنونی ترکمنستان از سال 2006
شغل پیشنی: دندانپزشک شخصی رییس جمهور قبلی
قربان قلی که حالا 56 سالش است، 10 سال پیش بعد از این که صفر مرادنیازوف که مدتی طولانی رییس جمهور بود، فوت کرد به ریاست جمهوری رسید و دوره ریاستش تاکنون هم ادامه یافته است. مرادنیازوف که یک جورهایی دیکتاتور به حساب می آمد، اعتماد بسیار زیادی به قربان قلی داشت و از او به عنوان دندانپزشک شخصی خود استفاده می کرد.
بردی محمدف قبل از ریاست جمهوری در سال 97 وزیر سلامت ترکمنستان بود اما در این مدت وارد نشدن تجهیزات پزشکی و درمانی به ترکمنستان باعث شد سیستم درمانی این کشور تا آستانه ویرانی پیش برود و قربان قلی نتواند کارنامه درخشانی از خود به جای بگذارد. هرچند ارتباط نزدیک با مراد نیازوف باعث شد او به بالیدن و رشد در سیستم سیاسی ترکمنستان ادامه دهد.
بویکو بوریسوف نخسته وزیر سابق بلغارستان بین 2009 تا 2013
شغل پیشین: محافظ شخصی
بوریسوف قبل از این که شرکت امنیتی خصوصی اش را برای حفاظت از سران پیشین و کمونیست بلغارستان مثل تودور ژیکوف تاسیس کند یک مربی کاراته و آتش نشان بود. بعد از آن، بوریسوف محافظ شخصی پادشاه سابق بلغارستان یعنی سیمون ساکس کوبورگ گوتا بود وقتی که خانواده سلطنتی از تبعید برگشته بودند در قبال این محافظت، بویکو توانست یک شغل دولتی بگیرد. ورود او به مشاغل دولتی باعث شد پله های ترقی را طی کند و سال 2009 به عنوان نخست وزیر بلغارستان انتخاب شود و به خاطر تصاویر خشنی که از او منتشر شده بود، لقب بتمن بگیرد. سال 2013 بویکو از سمتش استعفا داد و حالا در لیگ دسته دوم فوتبال کشورش به صورت حرفه ای فعال است و کلا بی خیال سیاست شده.
مایکل دیگ هیگینز رییس جمهور کنونی ایرلند از سال 2011
شغل پیشین: شاعر
هیگینز قبل از این که رییس جمهور شود، وزیر هنر کشورش بود و قبل از همه این ها شاعری بود که چهار دفتر شعر منتشر کرده بود. او کسی بود که ایرلند را جمهوری خلاقیت خوانده بود ودر کشورش همه او را با نام مایکل دی می شناختند، البته در ایرلند مقام سیاسی هیگینز باعث نشده منتقدان ادبی بی خیال نقد آثار او شوند و گاهی انتقادهای سختی هم از او دارند و در یک مورد، منتقدی گفته: «می توان او را به خاطر جنایت علیه ادبیات محاکمه کرد.»
ادی راما نخست وزیر کنونی آلبانی از سال 2013
شغل پیشین: نقاش
ادی راما در مدرسه هنرهای زیبای پاریس درس خوانده و وقتی سال 98 به آلبانی برگشت، وزارت فرهنگ را برعهده گرفت. راما که الان 49 سالش است، بعدا شهردار تیرانا، پایتخت آلبانی شد. در تیرانا توانست ذوق و سلیقه به خرج بدهد و دستور داد ساختمان های خاکستری و رنگ و رو رفته به جا مانده از دوران کمونیسم را با رنگ های شاد و خوشحال مثل صورتی، زرد، سبز و بنفش رنگ آمیزی کنند.
راما که قبلا بسکتبال هم بازی می کرده سال 2004 به خبرنگار بی بی سه گفته بود: «مطمئن نیستم که یک سیاستمدار باشم. من باید بگویم که هنوز خودم را یک هنرمند می دانم و از سیاست به عنوانی ابزاری برای تغییر استفاده می کنم.»
ادی راما در سخنرانی TED خود در سال 2012 به رهبران دنیا پیشنهاد داد که با رنگ آمیزی هوای شهرهایشان را داشته باشند.
تونی آبوت نخست وزیر سابق استرالیا بین 2013 تا 2015
شغل پیشین: کشیش
وقتی تونی آبوت بیست ساله بود می خواست در کلیسای جامع سنت پاتریک استرالیا کشیش شود و به این منظور شروع به فراگیری علوم دینی کرد اما سه سال بعد این کلیسا را ترک کرد. آبوت که حالا پنجاه و شش ساله است قبلا بوکسور حرفه ای هم بوده و همین باعث شده چهره خشنی داشته باشد. همین خوشنت فیزیکی و البته گذشته مذهبی باعث شده مردم به او لقب راهب دیوانه بدهند. او که عضو حزی سوسیال محافظه کار بود، وقتی پیروز انتخابات شد و کابینه تشکیل داد، تنها یک زن را به کابینه اش راه داد و این مسئله سبب شد یکی از روزنامه نگاران استرالیایی درباره او بنویسد «26 سال از وقتی تونی آبوت کلیسا را ترک کرده می گذرد اما هنوز عقاید او شباهت بسیاری به فضای صومعه ها دارد.»
جوهانا سیگوردادو تیر نخست وزیر سابق ایسلند بین 2009 تا 20143
شغل پیشین: مهماندار هواپیما
خانم سیگوردادو تیر وقتی نخست وزیر شد، خیلی رکوردها را زد و در کشور خودش طولانی ترین دوران نخست وزیری را داشت. اولین شغل سیاسی خانم جوهانا در شرکت هوایی ملی ایسلند یعنی ایسلندایر بود که قبلا 30 سال در آن به عنوان مهماندار کار کرده بود. سپس تبدیل شد به یکی از رهبران اتحادیه کارمندان خطوط هوایی و رفته رفته خود را در میان سیاستمداران بالا کشید و آخر سر توانست نخست وزیر این کشور تقریبا 300 هزار نفری شود.
سیلویو برلوسکونی نخست وزیر سابق ایتالیا در سه دوره جداگانه
شغل پیشین: خواننده کشتی های تفریحی
حالا همه برلوسکونی را به عنوان یک سیاستمدار و البته تاجر ثروتمند می شناسند که کلی پول و باشگاه و رسانه در اختیار دارد اما گذشته آقای پرحاشیه دنیای سیاست نشان می دهد که اوضاع سیلویو از اول این قدر خوب نبوده است. در دهه 50 و 60 او در جزیره البای ایتالیا در رستورانی به نام کونتیکی نوازنده باس و خواننده بود و در کشتی های تفریحی ای که در دریای مدیترانه می چرخیدند با آواز خواندن مردم را شاد می کرد.
برلوسکونی که سال 2011 از سومین دوره ریاستش کناره گیری کرد، دیگر شانسی برای روی صحنه رفتن ندارد، هر چند که اخیرا گفته تعدادی از آهنگ های خود را که با ماریانو آپیچلا خوانده، ضبط کرده و شاید روزی منتشر کند.
او سال 2003 در محل اقامت تابستانیاش در ساردینیا در یک مهمانی خصوصی به همراه آپیچلا روی صحنه رفته بود که تصاویری از آن در رسانه ها پخش شد.
منبع: همشهری جوان
انتهای پیام/