داوران بخش كهن ششمین جشنواره شعر انقلاب معرفی شدند

به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ محمدكاظم كاظمی، محمود حبیبی كسبی و محمدعلی بهمنی داوری آثار بخش كهن ششمین جشنواره شعر انقلاب را بر عهده دارند.
 
گفتنی است ششمین جشنواره بین المللی شعر انقلاب، به منظور پاسداشت و ارتقای دستاوردهای شعر انقلاب و همچنین كشف استعدادهای برتر، در بخش های مسابقه ملی (شعرمجموعه و تك اثر و پژوهش)، مسابقه بین المللی (شعر تك اثر) دی ماه 1395 در استان فارس برگزار می شود.
 
موضوعات این جشنواره را عدالت و انسانیت، وحدت امت اسلامی و رفعت ملی، اخلاق و  معارف دین و گفتمان انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی در بر می گیرد.
بیوگرافی داوران  این بخش بدین شرح است:
 
*محمدكاظم كاظمی، شاعر و نویسنده افغانستانی، در سال 1346 خورشیدی در شهر هرات افغانستان چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی خود را آغاز كرد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایه شهرت او شد.
 
او علاوه بر سرایش شعر، در زمینه‌های آموزش شعر، برگزاری محافل انجمن های ادبی مهاجرین افغان در ایران، انتشار نقدها و مقالاتی در مطبوعات و ... فعالیت هایی را داشته است. عضویت در هیئت تحریریه  فصلنامه‌های «در دری» و «خط سوم» و عضویت در مؤسسه فرهنگی در دری از دیگر فعالیت‌های او بوده است.
 
از وی تاكنون آثار مجموعه شعر «پیاده آمده بودم»، شعر «مسافر»  چاپ در كتاب ادبیات فارسی سال دوم دبیرستان، گزیده شعر قصه سنگ و خشت، مجموعه آموزشی شعر روزنه و ...  منتشر شده است.
 
* محمود حبیبی كسبی متولد 1360كارشناس زبان و ادبیات فارسی است. از وی تاكنون مجموعه شعر های «منشور» و «عدم» توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است.  
 
از جمله سوابق هنری این هنرمند می توان به: برگزیدۀ نخست چهارمین جشنواره شعر فجر، برگزیدۀ نخست اولین جشنواره جوان ایرانی، برگزیدۀ دو دورۀ جشنواره شعر شب‌های شهریور اشاره كرد.
 
* محمدعلی بهمنی در 27 فروردین سال ۱۳۲۱ در شهر دزفول به دنیا آمد.
 
وی دوران كودكی و نوجوانی را در تهران، كرج و بندرعباس گذراند و پس از تحصیلات مقدماتی از زمان كودكی در چاپخانه‌های تهران به كار پرداخت.
 
او در چاپخانه با زنده یاد «فریدون مشیری» كه آن روزها مسئول صفحه ادبی هفت‌تار چنگ مجله روشنكفر بود، آشنا شد و نخستین شعرش در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی كه تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفكر به چاپ رسید.
 
شعر بهمنی نیز البته شاید با خود او متولد شده باشد، گرچه بسیاری بر این عقیده اند كه او غزل‌هایش را وامدار سبك و سیاق نیماست. شعرهای وی از همان زمان تاكنون به طور پراكنده در بسیاری از نشریات كشور و مجموعه شعرهای مختلف و جنگ‌ها، انتشار یافته است و بسیاری بر این عقیده‌اند كه غزل‌های او وام‌دار سبك و سیاق نیماست.
 
برخی از مجموعه اشعار وی عبارت اند از: در بی وزنی (١٣٥١)، عامیانه ها (١٣٥٥)، گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود (١٣٦٩)، غزل (١٣٧٧)، عشق است (١٣٧٨)، شاعر شنیدنی است (١٣٧٧)، نیستان (١٣٧٩)، این خانه واژه های نسوزی دارد (١٣٨٢)، كاسه آب دیوژن، امانم بده (1380) و ... 



انتهای پیام/