به گزارش
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام علی(ع) در ابتدای این خطبه می فرماید:جهاد در راه خدا دری از درهای بهشت است که خدا آن را به دوستان مخصوص خود گشوده است.جها لباس تقوا و زره محکم و سپر مطمین خداست. کسی که جهاد را ناخوشایند دانسته و ترک کند، خدا لباس ذلت و خواری بر او می پوشاند و دچار بلا و معصیت می شود و کوچک و ذلیل می شود دل او در پرده گمراهی مانده و حق از او روی برمی گرداند.به جهت ترک جهاد به خواری محکوم و از عدالت محروم می شود.
سپس امیرالمومنین علی(ع) در ادامه این خطبه می فرماید:آگاه باشید من شب و روز پنهان و آشکار شما را به مبارزه با شامیان دعوت کردم و گفتم پیش از آنکه آنها با شما بجنگند، با آنان نبرد کنید. به خدا سوگند هر ملتی که درون خانه خود مورد هجوم قرار گیرد ذلیل و خوار خواهد شد.اما شما سستی به خرج دادید و خواری و ذلت پذیرفتید تا آنجا که دشمن پی در پی به شما حمله کرد و سرزمین های شما را تصرف نمود و اینک فرمانده معاویه با لشکرش وارد شهر انبار شده و فرمانداره مرا کشته و سربازات شما را از مواضع مرزی بیرون رانده است.ای مردنمایان مرد، ای کودک صفتان بی خرد که عقل های شما به عروسان پرده نشین شباهت دارد چقدر دوست داشتم که هرگز شما را نمی دیدم و هرگز نمی شناختم.
انتهای پیام/