سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

اولین مدال آور ژیمناستیک ایران شغل ندارد

اولین مدال‌آور تاریخ ژیمناستیک ایران گفت: وقتی به من توجهی نمی‌شود، یعنی ژیمناستیک مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد و این شرایط، ژیمناست‌های دیگر را بی‌انگیزه می‌کند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ 16 ماه پیش یعنی در روز 11 مرداد 1394 عبدالله جامعی، ژیمناست 22 ساله کشورمان موفق شد در رقابت‌های قهرمانی آسیا به مدال برنز دست پیدا کند تا اولین مدال‌آور تاریخ این رشته در ایران لقب بگیرد.

به‌نظر می‌رسید کسب این مدال باعث توجهات بیشتری به رشته مهجور ژیمناستیک شود، اما این اتفاق در عمل رخ نداد، چرا که اگر اینگونه بود، باعث در همین یک سال اخیر شاهد پیشرفت‌های بیشتری بودیم.

نکته جالب توجه اینکه جامعی از استان بوشهر توانست به مدال برنز آسیا برسد، استانی که امکانات ضعیفی در قیاس با سایر استان‌ها در رشته ژیمناستیک دارد، اما حتی این مدال آسیایی نیز کمکی به تغییر محسوس اوضاع نکرد.

جامعی درباره آخرین وضعیت تمریناتش اظهار داشت: به دلیل شرایطی که در فدراسیون وجود داشت، بخش مهمی از زمان را از دست دادیم. با این وجود یک دوره تمرینات یک ماهه در جزیره کیش برگزار شد و قرار است چندی دیگر نیز دوره دیگری از تمرینات برگزار شود.

وی افزود: وقتی هدف رقابت با آسیایی‌ها و حرفه‌ای‌ها باشد، باید بزرگ نگاه کرد. به هر حال همین اردوها هم غنیمت است.

اولین مدال‌آور تاریخ ژیمناستیک ایران در پاسخ به این سوال که افتخارآفرینی‌اش چقدر مورد توجه قرار گرفت؟ گفت: متاسفانه توجه خاصی صورت نگرفت و همین بی‌توجهی‌ها انگیزه‌ها را نیز کم کرد. موضوع فقط به من نیست. توجه کردن به من در واقع توجه کردن به ژیمناستیک است. وقتی ژیمناست‌های جوان و نوجوان ببینند که به من که اولین مدال‌آور تاریخ ژیمناستیک ایران بوده‌ام، توجه نمی‌شود، این مسئله باعث بی‌انگیزگی همه ورزشکاران می‌شود.

جامعی ادامه داد: 23 سال دارم و توانسته‌ام مدرک کارشناسی عمران را نیز بگیرم. با این وجود شغل ندارم و حقوقی هم از فدراسیون یا جای دیگری نمی‌گیرم. واقعیت این است که ورزشکاران رده‌های سنی با دیدن شرایط من تعجب می‌کنند. مشکل کار و درامد فقط مشکل من نیست و سایر ملی‌پوشان هم با این شرایط مواجه هستند. من درآمدی از ورزش ندارم و نتوانسته‌ام شغلی هم داشته باشم. به هر حال ما پای کار ایستاده‌ایم و به تلاش خود ادامه می‌دهیم.

وی در پایان عنوان کرد: اگر ژیمناست‌ها یک دهم تلاشی که در این رشته دارند، در رشته‌های دیگر صرف می‌کردند، الان به نقطه‌های خوبی از زندگی ورزشی می‌رسیدند.
منبع: تسنیم

انتهای پیام/
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.