پیشرانه دیزلی بهتر است یا بنزینی ؟

با 30 درصد مصرف سوخت بیشتر پیشرانه‌های بنزینی می‌توان این انتظار را داشت که با خودروهای بنزینی دفعات زیادتری را باید به جایگاه سوخت مراجعه کنید.

هزینه‌های خودرو

هر دو سوخت تقریباً بهای یکسانی دارند. این یک مزیت بسیار چشمگیر برای رانندگان خودروهای دیزلی‌ای است که پیش‌ازاین بهای بالاتری را پرداخت می‌کردند.

مالیات جاده‌ای دیگر موضوعی است که خودروهای دیزلی در آن می‌درخشند. خودروهای دیزلی آلایندگی کمتری داشته و بنابراین مالیات کمتری را نیز پرداخت می‌کنند. برخی خودروها نظیر فولکس پولو با پیشرانه 1.4 لیتری TDI آلایندگی بسیار کمی داشته و بنابراین از پرداخت مالیات معاف است.

قیمت

با فشارهایی که هر روز از جانب قوانین مربوط به آلایندگی و مصرف سوخت وارد می‌شود سازنده‌ها مجبورند که زمان بیشتری را برای توسعه‌ی پیشرانه‌های دیزلی پاک‌تر صرف نمایند. این هزینه متأسفانه از مشتری دریافت می‌شود و خودروی دیزلی جدید گران‌تر از نمونه‌ی بنزینی است.

اگر فکر می‌کنید که هزینه‌های سواری ارزان‌تر این اضافه پرداخت را جبران خواهد باید بگوییم که در اشتباه هستید. برای مثال با انتخاب ب ام و 320d بجای 320i باید بیش از 130 هزار کیلومتر را با نمونه دیزلی رانندگی کنید تا مزیت‌های آن نسبت به پول پرداختی جبران شود. اگر برنامه‌ای برای نگهداری طولانی‌مدت خودروی دیزلی ندارید پس به این ترتیب شاید نمونه بنزینی انتخاب بهتری باشد.

در روی جاده

بسیاری از راننده‌ها نمی‌توانند پاسخ آنی پدال گاز در خودروهای بنزینی را نادیده بگیرند. اگرچه که دیزلی‌ها نیز در دهه‌های اخیر بهبودهایی داشته‌اند اما رنج دور پیشرانه محدودتر و تأکید بیشتر روی گشتاور به این معنی است که خودروهای دیزلی در بزرگراه‌ها بهتر از راه‌های پرپیچ‌وخم عمل می‌کنند.

اگر مسافرت‌های طولانی داشته و استفاده از کروز کنترل را ترجیح می‌دهید پس نسخه‌ی دیزلی حس بهتری دارد. سطح آسایش این خودروها هم‌اکنون قابل رقابت با نمونه‌های بنزینی است مخصوصاً اگر در بزرگراه‌ها حرکت کنید.

اما در نهایت باید گفت که پیشرانه‌های بنزینی به دلیل فرایند احتراقی که دارند در هنگام شتاب گیری صدای بهتری تولید می‌کنند. البته با استفاده از توربو این پیشرانه‌ها نیز هم‌اکنون گشتاور خود را در محدوده‌ی وسیع‌تری ارائه می‌کنند.

آلایندگی‌ها

پیشرانه‌های دیزلی به‌طور طبیعی ذرات دوده‌ی بیشتری را آزاد می‌کنند بنابراین برای اطمینان از اینکه ذرات به آسانی در اتمسفر رها نمی‌شوند فیلتری برای به دام انداختن آن‌ها پیش از خروج از اگزوز تعبیه شده است. با افزایش دمای این واحد که اکثراً در سرعت‌های بالا اتفاق می‌افتد ذرات می‌توانند آزاد شوند.

اگر خودرو تنها برای سفرهای کوتاه و آرام استفاده مشود این فیلتر ذرات اشباع شده و قادر نیست که مواد داخل خود را از بین ببرد. به منظور جلوگیری از این مورد باید خودروهای دیزلی مدرن را یکبار در هفته با سرعت‌های بزرگراهی راند. اگر این قطعه نیاز به جایگزینی پیدا کند شاید خرج زیادی را روی دست مالک بگذارد.


نگرانی‌های اخیر

خودروسازها سخت در حال کار بر روی این دیدگاه قدیمی که پیشرانه‌های دیزلی پر سر و صداتر، دودزا و آلاینده هستند می‌باشند و چنین امری شاید در دنیای کنونی بیشتر امری تجاری جلوه کند. یکی از بزرگ‌ترین خبرها در این مورد به رسوایی دیزل گیت فولکس‌واگن مربوط می‌شد.

باید خاطرنشان کرد که این مسئله در حال حاضر تنها خودروهای یورو 5 را تحت تأثیر قرار داده و مدل‌های یورو 6 در امان هستند بنابراین خریداران نباید نگران باشند که خودروهای آن‌ها آلایندگی زیادتری نسبت به تبلیغات گفته شده دارد.

نتیجه‌گیری

اگرچه که تصمیم‌گیری بین پیشرانه‌های دیزلی و بنزینی هیچ‌گاه آسان نبوده اما این تقابل باعث شده که هر نسل از پیشرانه‌ها توسط خودروسازان بهبود یابد.

به عنوان یک مصرف‌کننده ما با پیشرانه‌های مختلف در شرایط متفاوتی روبرو هستیم. اگر شما معمولاً فواصل زیادی را طی می‌کنید و خودرویی پالایش شده می‌خواهید که در هر چند کیلومتر شما را مجبور نکند که سوخت‌گیری نمایید، شاید پیشرانه دیزلی انتخاب بهتری باشد.

اگر به دنبال صرفه‌جویی کلی در هزینه‌های مالکیت بوده و نمی‌خواهید که خودرویتان را برای مدت طولانی نگهداری کنید، پیشرانه‌ی بنزینی احتمالاً انتخاب بهتری خواهد بود.




انتهای پیام/