به گزارش خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ماه ربیع الاول همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها است؛ به جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه ذخایر بركات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است. چرا كه او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیكترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست و گویا روزى است كه كاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین بركتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است.
روز دهم ربیع الاول:روز ازدواج رسول خدا (صلى الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبرى (س) است در حالى که رسول خدا (صلى الله علیه وآله) 25 ساله بود و حضرت خدیجه (س) 40 ساله. به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شکرگزارى مستحب شمرده شده است.
پیامبر (ص) 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبرى (س) ازدواج نمودند. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم می‌شود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد، در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش، علاوه بر کثرت اموال و املاک و تجاراتى که داشت، به عقل و کیاست نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره، مبارکه، سیده نسوان و ملکه بطحاء می‌گفتند. او از کسانى بو که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علما علائم نبوت آن حضرت را جویا می‌شد.
هنگامى که خدمت پیامبر (ص) شرفیاب شد، اول از مهر نبوت سؤال کرد و آن را زیارت کرد و اشعار فصیح او در مدح رسول گرامى اسلام (ص) و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزى که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه (س) ایمان آورد.
حضرت خدیجه (س) از مال خویش و میراثى که به او رسیده بود به صورت مضاربه تارت می‌نمود. چندى نگذشت که از بزرگان تجار شد به‌گونه‌ای که هشتاد هزار شتر زیر بار تجارت او بودند و هر روز امول او زیادتر می‌شد. بر بام خانه او قبه‌ای از حریر سبز با طناب‌های ابریشم با تمثالى چند بود که این علامت جلالت آن مخدره بود.
افراد زیادى مانند عقبه بن ابى معیط و ابن ابى شهاب که هر کى چهار صد کنیز و غلام و خدمتکار داشتند و ابوجهل و ابوسفیان و دیگر بزرگان عرب آن روز خواستگارى آن حضرت آمدند؛ ولى آن حضرت قبول نفرمودند. سرانجام خود حضرت خدیجه (س)، پیشنهاد ازدواج به پیامبر (ص) دادند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصى انجام شد.
خداوند دو پسر به نامه‌ای قاسم و عبدالله که به آنها طیب و طاهر هم می‌گفتند و چهار دختر به نامه‌ای ام کلثوم و زینب و رقیه و فاطمه (ع) و جده حضرات معصومین (ع) است.
حضرت خدیجه (س) بیست و چهار سال و یک ماه با پیامبر (ص) زندگى کرد و تا آن حضرت زنده بود پیامبر (ص) همسر دیگرى اختیار نفرمود. همچنین حضرت خدیجه (س) جمیع اموال خود را به پیامبر (ص) واگذار کرد.
روز ازدواج پیامبر صل الله علیه و آله با حضرت خدیجه (س) بر شیعیان تاکید شده که به خاطر تاثیر این ازدواج مبارک و فرخنده ، در خوبى ها و سعادت ها و انتشار نورهاى درخشان و پاک ، آن را بزرگ بدارند.
انتهای پیام/