این کتاب که توسط مجید هوشنگی گردآوری شده، شرح شیدایی کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی است و به شرح حال زندگی این عارف پرداخته است و ما را هرچه بیشتر با زندگی وی آشنا می کند.
بخشی از کتاب:
در همان مدتی که در کربلا زندگی می کردم، چندین موقعیت گناه برایم فراهم شد؛ ولی من از آنها سر باز زدم. زیرا مطمئن بودم که اینها امتحان و فتنه های الهی است و هر گونه لغزشی در آنها کار آدم را می سازد.
در یکی از آن روزها، چندبار شرایط معصیت فراهم شد، ولی هربار از آنها روی برگرداندم. اما دیگر از خود بی خود شده و به حرم قمر بنی هاشم عیله السلام پناه بردم.در آنجا به حضرت عرض کردم که بنده به خاطر تقرب به شما ، از لذت معصیت چشم پوشی کردم. حضرت نیز در جواب فرمودند گمان نکن که تو با دست خود کاری انجام داده ای! ما تو را نگه داشته ایم و به تو اراده سرباز زدن از گناه را داده ایم ، و الا تو بخودی خود هیچ نیستی.
دست ولایت است که ورشکسته هایی مثل ما را نگهداشته است، و الا اگر ما را به خودمان واگذار کنند ، عاقبت، طلحه و زبیر از کار در می آییم.
چهل روز گناه نکردم ، هربار وسوسه گناه برایم پیدا می شد به خدا پناه می بردم تا اینکه حدود دو ماه گذشت و دیدم می توانم گناه نکنم ، پس از آن بود که درهای رحمت الهی به رویم باز شد و روز به روز آن چه به من دادند، بیشتر شد که همچنان این تفضلات ادامه دارد.
سر خلقت و هدف آفرینش ، محبت است. تنها علم عاشقی است که لذت حیات را به آدمی می چشاند. اگر به دنبال علم عاشقی می گردی، این را به ذهن بسپار که اولین کتاب آن سوختن است. خداوند نیز تنها در اوج مصائب و مشکلات است که رخ نشان می دهد و با آن رخ نشان دادنش خستگی را از تن سالک بیرون می آورد.
خواندن این کتاب برای همه علاقه مندان طریقت اهل بیت (ع) و دوستداران دین مفید است.
انتهای پیام/