به گزارش خبرنگار
دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نام میشل عون از دو و نیم سال پیش به عنوان یکی از مهم ترین نامزدهای ریاست جمهوری لبنان مطرح بود، حزب الله با قدرت از ریاست جمهوری وی حمایت می کرد و او را بهترین گزینه برای اجماع گروه های سیاسی لبنان در مسیر برداشتن گام های بلند و حساس در شرایط کنونی منطقه ای می دانست. جریان هوادار غرب در طول دو نیم سال گذشته موانع زیادی در مسیر ریاست جمهوری عون ایجاد کرد، تا جایی که این موانع باعث بروز بحران دو و نیم ساله خلأ ریاست جمهوری در لبنان شد، اما در نهایت سعد حریری بعد از دو بار تغییر نظر خود در کاندیداتوری سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنان و سلیمان فرنجیه رئیس جریان المرده، نهایتا ریاست جمهوری عون را تایید کرد.
"میشل عون" نظامی و سیاستمدار لبنانی، در 17 فوریه 1932 در منطقه الشیاح به دنیا آمد و در منطقه حارة حریک در ضاحیه جنوبی بیروت رشد کرد. این منطقه، منطقه ای مختلط است که حد فاصل و جداکننده بیروت و منطقه جبل لبنان به حساب می آید. خانواده عون هم خانواده ای بود که سطح اقتصادی اش بین طبقه متوسط و طبقه فقیر قرار داشت. عون تحصیلش را در مدارس متعددی (چه مدارس خصوصی و چه مدارس رسمی) پیش برد تا آنکه وارد مدرسه نظام شد.
بعد از سیکل، به دلیل اوضاع سخت اقتصادی خانواده اش دو سال ناچار از ادامه تحصیل باز ماند، ولی بعد ها که به درس برگشت، توانست به فضل برتری [هوشی و ممارستش] یک سال از آن دو سال را به صورت جهشی بخواند.
میشل عون در اصل می خواست مهندس شود، اما وضعیت بد مالی مانع رسیدن او به آرزویش شد و او به ارتش پیوست. عون متعلق به جوی بود که طرفدار حزب ائتلاف ملی به رهبری ریمون ادّة بودند، آن هم در زمانی که حکومت در اختیار حزب ائتلاف قانون اساسی به رهبری بشارة الخوری بود و درگیری بین این دو حزب در اوجش بود. اما در هر حال ارتش تنها مؤسسه کشور بود که از این کشمکش ها و جهت گیری های سیاسی دور مانده بود و همین هم دلیلی بود که او را به عضویت در خود پذیرفت.
میشل عون رئیس جریان ملی آزاد لبنان می‌باشد. وی در سال 1955 وارد ارتش شد و در 23 ژوئیه 1984 به فرماندهی ارتش رسید.
عون قبل از فرماندهی ارتش، در 14 دسامبر 1970، معاون فرمانده هنگ اول توپخانه شد و در 1970 به سمت معاونت فرماندهی گردان اول توپخانه رسید. وی در 23 آگوست 1976 فرمانده توپخانه ارتش لبنان شد و در 14 آگوست 1982 به عنوان رئیس ستاد نیروهای ارتش به فعالیتهای خود ادامه داد. در 14 آگوست 1982 مسؤولیت حفظ امنیت بیروت به عون سپرده شد.
میشل عون در 23 ژوئیه 1984 فرمانده ارتش شد.
عون بعد از فارغ التحصیل شدنش مأموریت های مختلفی در مناطق مختلف لبنان بر عهده گرفت، از بیروت گرفته تا صیدا و طرابلس. در دسابر 1980 عون مسئول منطقه ای شد که به نام «خطوط تماس بین بندر بیروت تا عین الرمانه» شناخته می شد. بشیر جمیل در آن زمان قبول کرده بود نیروهایش را از این منطقه عقب بکشد به شرطی که بخشی از نیروهای ارتش به فرماندهی میشل عون به جای نیروهای او در آن منطقه مستقر شودند.
بعد از به ریاست جمهوری رسیدن امین جیل در سال 1982 و تعیین ابراهیم طنوس توسط او به فرماندهی ارتش، جونی عبده به عون پیشنهاد کرد که به جای او مسئولیت اطلاعات ارتش را به عهده بگیرد. عون در پاسخ او گفت: «نمی خواهم زندگی ام را به عنوان یک افسر اطلاعات به پایان ببرم. ترجیح می دهم یک افسر میدانی باقی بمانم.» اما دلیل حقیقی نپذیرفتنش این بود که احساس می کرد با بودن امین جمیل و ابراهیم طنوس نخواهد توانست وظایفش را انجام دهد.
وقتی در سال 1984 ژنرال ابراهیم طنوس استعفا داد و عون به جای او فرمانده ارتش شد، در جلسه تودیع و معارفه که با حضور رئیس جمهور امین جمیل و وزیر دفاع عادل عسیران برگزار شد، عون سخنانی ای خطاب به «همرزمان» انجام داد و در انتهای آن گفت: ما باید انتخاب کنیم که می خواهیم سربازان وطن و سربازان هویتی مشخص باشیم یا آنکه مزدورانی باشیم در بازی ای بین المللی؛ و انتخاب ما طبعا وطن است.
عون وقتی که مابین سال ها 1984 تا 1988 فرمانده ارتش بود، به وضوح وظیفه افسران و نیروهای ارتش را روشن نمود: «ارتش، مؤسسه ای ملی است که از مرزها و مردم کشور حمایت و محافظت می کند، و وظیفه اش استفاده از زور برای حمایت از نظام حاکم نیست، اجازه تغییر نظام با زور را هم نخواهد داد. این، ارتش وطن است نه ارتش نظام.»
میشل عون در دوران خدمت خود در ارتش، دوره هایی را در داخل لبنان و همچنین فرانسه و آمریکا گذراند.
میشل عون در یک نگاه
متولد ۱۹۳۵ در جنوب بیروت در یک خانواده مسیحی مارونی
۱۹۸۴ انتصاب به عنوان فرمانده ارتش
۱۹۸۸ رییس دولت موقت نظامی
۲۰۰۶ بازگشت به لبنان
۲۰۱۶ آغاز دوره ریاست‌جمهوری شش ساله
تشکیل کابینه نظامی
وی همچنین در پایان دوران جنگ داخلی در لبنان، از سوی امین جمیل رئیس جمهور وقت لبنان به عنوان نخست وزیر، مأمور تشکیل کابینه نظامی شد. عون درحالی مأمور تشکیل کابینه نظامی شد که هنوز فرماندۀ ارتش لبنان بود. پس از تشکیل دولت نظامی، جمیل قدرت را به او سپرد تا به مقابله با دولت مدنی به ریاست "سلیم الحص" بپردازد. وزرای مسلمان چند ساعت پس از تشکیل کابینه استعفا کردند، و بدین ترتیب لبنان برای نخستین بار به صورت همزمان با 2 دولت مواجه شد.
میشل عون، همزمان با نخست وزیری، پستهای وزارت دفاع و همچنین وزارت اطلاع رسانی را نیز برعهده داشت، درحالیکه همچنان جایگاه و درجه نظامی خود در ارتش را حفظ کرده بود.
در 4 اکتبر 1988، پستهای وزارت امورخارجه، وزارت آموزش ملی و هنرهای زیبا و سرپرستی وزارت کشور را عهده دار شد.
توافقنامه "طائف" و تبعید میشل عون به فرانسه
در آگوست 1989 با میانجی‌گری عربستان توافقنامه طائف برای پایان به جنگ داخلی لبنان امضا شد. ولی میشل عون با این توافقنامه به دلیل مشخص نشدن وضعیت حضور نیروهای سوریه در لبنان و راهکار خروج آنها، مخالفت کرد. پس از جدالی سنگین وی سرانجام در 13 اکتبر 1990 با توافق لبنانی ها و سوری ها از کاخ بعبدا اخراج شد و به سفارت فرانسه در بیروت رفت و پس از مدتی با توافق صورت گرفته در 28 آگوست 1991 به فرانسه تبعید شد. وی در 7 مه 2005 به کشورش بازگشت و با استقبال بسیاری از هوادارانش مواجه شد.
عون پس از آن در رقابت‌های انتخابات پارلمان 2005 شرکت کرد و با گروهی متشکل از 21 نماینده وارد پارلمان شد و دومین فراکسیون پرجمعیت را تشکیل داد.
توافق با حزب‌الله
میشل عون در 6 فوریه 2006 یادداشت تفاهمی را با حزب الله لبنان در کلیسای مار مخایل امضا کرد.
علی منتظری کارشناس مسائل خاورمیانه ، با بیان اینکه بعد از دو سال و هفت ماه سرانجام در روز دوشنبه سیزدهمین رئیس جمهور لبنان با 83 رأی انتخاب شد، ادامه داد: تاکنون 45 بار پارلمان برای انتخاب رئیس جمهور لبنان تشکیل جلسه داده بود ولی موفق به انتخاب رئیس جمهور نشده بود.
وی با بیان اینکه ولی در جلسه گذشته زیر سایه توافق سیاسی احزاب اصلی در پارلمان لبنان این موضوع محقق شد، در بخشی از سخنان خود به شرایط خاص طایفه‌ای و سیاسی در لبنان نیز اشاره کرد و گفت: هیچ لایحه و برنامه استراتژیکی در لبنان به تصویب نمی‌رسد مگر آنکه پیش از آن توافق سیاسی طایفه‌ای در مورد آن صورت گرفته باشد.
این کارشناس مسائل خاورمیانه با بیان اینکه به طور معمول نخست‌وزیر لبنان از جریان اهل سنت، رئیس پارلمان از جریان تشیع و رئیس جمهور از بین مسیحیان مارونی انتخاب می شوند، ادامه داد: دو سال و هفت ماه بود که حزب‌الله بر کاندیداتوری میشل عون تأکید می‌کرد و پس از طی فرآیندی که نسبتاً طولانی نیز بود دیگر گروه‌های سیاسی لبنانی نیز برگزینه ریاست جمهوری میشل عون توافق کردند.
منتظری با بیان اینکه برخی از کارشناسان تحولات سیاسی در منطقه معتقدند که اگر در لبنان توافق سیاسی صورت بگیرد می‌تواند سرآغاز یک توافق سیاسی بزرگ در منطقه باشد، ادامه داد: به احتمال زیاد بر اساس توافقات صورت گرفته «سعد حریری » به عنوان کاندیدای نخست وزیری مورد حمایت میشل عون قرار خواهد گرفت و او مأمور تشکیل کابینه می‌شود.
منتظری با بیان اینکه برخی از کارشناسان تحولات سیاسی در منطقه معتقدند که اگر در لبنان توافق سیاسی صورت بگیرد می‌تواند سرآغاز یک توافق سیاسی بزرگ در منطقه باشد، ادامه داد: به احتمال زیاد بر اساس توافقات صورت گرفته «سعد حریری » به عنوان کاندیدای نخست وزیری مورد حمایت میشل عون قرار خواهد گرفت و او مأمور تشکیل کابینه می‌شود.
من و سید حسن نصرالله یکی هستیم
در بیان رابطه ژنرال عون و دبیرکل حزب الله لبنان به مصاحبه 16 بهمن 1394 پایگاه خبری «العهد» با وی استناد می‌کنیم که وقتی از ژنرال سوال شد، برخی معتقدند از اینکه شما گفته‌اید «من و سید حسن نصرالله، یک روح در دو بدن هستیم» از جایگاه مردمی شما کاسته شده، نظر خودتان چیست؟ پاسخ داد: بله به عنوان دو شهروند لبنانی، من و سید حسن نصرالله یکی هستیم، به ویژه اینکه در روزگاران سخت گاهی بدون اینکه با هم صحبتی کرده باشیم، یک راه را انتخاب و طی کرده‌ایم.
وی می‌افزاید: برداشت من و سیدحسن نصرالله از حاکمیت مردم و حاکمیت ملی و آزادی بیان یکی است، بنابراین مشکلی وجود دارد که بازهم بگویم «من و سید حسن نصرالله یکی هستیم»
وی با مهم دانستن ترکیب کابینه آینده لبنان ، اظهار کرد: قدم بعدی برگزاری انتخابات پارلمانی در این کشور است. چرا که نزدیک سه سال است که اعضای پارلمان لبنان به خاطر عدم امکان برگزاری انتخابات صلاحیت قانونی‌شان راتمدید کرده‌اند و اکنون با تشکیل دولت جدید باید انتخابات پارلمانی نیز برگزار شود.
کنفرانس دوحه و تشکیل دولت وحدت ملی
عون در کنفرانس دوحه شرکت کرد. این کنفرانس در 21 مه 2008 تشکیل و به امضای توافقنامه‌ای برای تشکیل دولت وحدت ملی با حضور همه اقشار مختلف لبنانی منجر شد.
روابط نزدیک عون با دولت سوریه
پس از خروج ارتش سوریه از لبنان، وی روابط بسیار خوب و نزدیکی را با دولت سوریه از سرگرفت و در 3 دسامبر 2008 با سفر به سوریه با بشار اسد رئیس جمهور این کشور دیدار کرد.
گزارش از حمیدرضا قربانی
انتهای پیام/