به گزارش
تکیه حسینی باشگاه خبرنگاران جوان؛فقط یک جمله در باب اربعین عرض کنم. آمدن اهل بیت حسین بن علی (ع) به سرزمین کربلا –که اصل این آمدن مورد قبول است؛ اما سال اول یا دوم بودن آن معلوم نیست- فقط برای این نبود که دلی خالی کنند یا تجدید عهدی بکنند؛ آن چنان که گاهی بر زبان‌ها جاری می‌شود؛ مسئله از این بسیار بالاتر بود. نمی‌شود کارهای شخصیتی مثل امام سجاد (ع) یا مثل زینب کبری (ع) را بر همین مسائل عادی رایج ظاهر حمل کرد؛ باید در کارها و تصمیمات شخصیت‌هایی به این عظمت در جستجو رازهای بزرگتر بود.
مسئله آمدن بر سر مزار سیدالشهدا (ع) در حقیقت امتداد حرکت عاشورا بود. با این کار خواستند به پیروان حسین بن علی (ع) و دوستان خاندان پیغمبر و مسلمانانی که تحت تاثیر این حادثه قرار گرفته بودند، تفهیم کنند که این حادثه تمام نشد؛ مسئله با کشته شدن، دفن کردن و اسارت گرفتن و بعد رها کردن اسیران خاتمه پیدا نکرد؛ مسئله ادامه دارد به شیعیان یاد دادند اینجا محل اجتماع شماست؛ اینجا میعاد بزرگی است که با جمع شدن در این میعاد هدف جامعه شیعی و هدف بزرگ اسلامی جامعه مسلمین را باید به یاد هم بیاورید. تشکیل نظام اسلامی و تلاش در راه آن، حتی در حد شهادت آن هم با آن وضع؛ آن چیزی است که باید از یاد مسلمانان نمی‌رفت و خاطره زینب کبری (ع) به کربلا در اربعین به این مقصود بود.
لذا شما نگاه می‌کنید زیارت اربعین یکی از آن پرمغزترین و پرمضمون‌ترین زیارت‌هایی است که برای ائمه ذکر شده است.
منبع: برگزیده کتاب «آفتاب در مصاف» صفحه 202-203
برگزیده ای از سخنان رهبر انقلاب
انتهای پیام/