به گزارش خبرنگار پایه و آبی باشگاه خبرنگاران جوان طاهر علوی کارشناس خبره فدراسیون ژیمناستیک در گفت و گو با رادیو ورزش در زمینه طرح سطح بندی این رشته اظهار کرد: طرح سطح بندی ژیمناستیک از سال ۱۳۸۲ وارد کشور شد. البته در بدو ورود با مقاومت هایی از سوی مربیان مواجه گشت ولی در مرحله اجرا با درک مزایای آن، از جمله کاهش آسیب در خردسالان مورد استقبال قرار گرفت.
علوی تاکید کرد: سطح بندی یک پروژه ملی است و برای اجرایی شدن آن در سراسر کشور، دست اندرکاران و مربیان ژیمناستیک باید در تصمیم گیری و اجرای سطح بندی دخیل باشند. مورد دوم مسائل مالی است که فدراسیون باید روی هزینه های دریافتی از خانواده ها نظارت داشته باشد. ضمن اینکه اجرای این طرح نباید توسط فدراسیون صورت بگیرد بلکه فدراسیون باید کار نظارت و کنترل را بر عهده داشته باشد.
وی افزود از آنجایی که این طرح شامل افراد زیر ۱۵ سال می شود، بهترین گزینه، تعامل فدراسیون با وزارت آموزش و پرورش است و در نهایت هدفگذاری پروژه باید تعریف شود. پیشنهاد من این است که فدراسیون، برنامه های مسابقات سطح بندی بین المللی را رصد کند و هر سال یک تا دو اعزام بین المللی را برای گروه های سنی زیر ۱۶ سال و زیر ۱۴ سال لحاظ کند.
منصور راضی نژاد مسئول کمیته ژیمناستیک هنری فدراسیون ژیمناستیک پیرامون مزایا و معایب طرح سطح بندی ژیمناستیک تصریح کرد: با توجه به نواقص و کمبودهایی که در سطح بندی های قبلی داشتیم، یک سال و نیم قبل طرح سطح بندی چهارم با مسئولیت بنده ارائه شد که شامل ۱۰ قسمت بود. از مزایای این طرح، سطح بندی کودکان از ۵ سالگی و یادگیری حرکات ایستگاهی و ساده در سطح یک است.
وی در مورد مشکل پرداخت هزینه های مالی سطح بندی برای برخی از خانواده ها اشاره کرد: سقف هزینه از صفر تا مبلغ ۳۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است. همچنین فدراسیون از نظر بودجه در مضیقه است و بسیاری از برنامه های اصلاحی خود را نمی تواند اجرا کند و در چنین شرایطی بدون کمک های مردمی نمی توان به قشر ورزشکاران قهرمان و حرفه ای خدمت رسانی کرد.
انتهای پیام/