منیژه آرمین نویسنده در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص طریقه سوژه‌یابی در نویسندگی گفت: من از سوژه‌های عجیب و غریب استفاده نمی‌کنم. معمولا موضوعاتی را سوژه کارهایم می‌کنم که در اطرافم وجود دارد. به این شکل که سوژه مانند موجی است که از دوردست می‌آید و من به شخصه خیلی روی آن چه ذهنی و چه عملی کار می کنم.
وی افزود: مطمئنا ایده اولیه کافی نیست. ابتدا از طرق مختلف اطلاعات به دست می‌آورم و با پژوهش کتابخانه‌ای، بازدید از مکان و غیره روی سوژه کار می کنم و بعد که موضوع برایم کاملا مشخص شد و نکات مبهم از بین رفت، کارهای ذهنی روی موضوع را انجام می‌دهم. همانطور که می‌دانید ما نویسنده‌ها در خواب و بیداری مشغول بازی با سوژه‌ها هستیم. بعد از کار کردن بر روی سوژه تخیل به کار می‌افتد.
آرمین در خصوص تخیل اظهار داشت: تخیل موضوعی غیر قابل دسترس و واهی نیست؛ در واقع تخیل و واقعیت همیشه منطبق بر هم هستند. هر موضوعی که در واقعیت می‌بینیم را می‌توانیم با تخیل شکل دهیم. تمام نوشته‌های خوب هر قدر هم احساسی باشند، در قالب عقلانی قرار می‌گیرند و نیازی نیست که القا شود بلکه نویسنده خودش باید آن را پیدا کند. باید تخیل ذهن فردی خود را به پدیده ای تبدیل کنیم که برای مخاطب قابل دسترسی باشد.
انتهای پیام/