به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه آمریکایی با انتشار گزارشی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: این روزنامه در گزارشی به قلم «محمد الاسعدی،» خبرنگار سابق یمنی و پدر چهار فرزند، که هم اکنون برای یونیسف مشغول به فعالیت است و در «صنعا،» پایتخت یمن زندگی می‌کند، به ترس و وحشت فرزندانش از بمباران یمن در حملات هوایی عربستان سعودی پرداخت و نوشت: پسر سه ساله ام، یوسف با صدای بمباران ها با وحشت از خواب بیدار می شود. یک روز از سه دخترم خواستم درباره اوضاعی که در اطرافشان رخ می دهد، مطلب بنویسند و در صفحه خود در فیس بوک قرار دهند. دختر بزرگم که 15 ساله است نوشت: «ما، کودکان یمن، می خواهیم به امید و آرزوی خود برسیم که تحصیل، تفریح و دستیابی به اهدافمان است. ما با ترس می خوابیم و با ترس از خواب بیدار می شویم، و با ترس از خانه بیرون می رویم».
دختر 14 ساله ام یک بار مطلبی در فیس بوک نوشته بود که با خواندن آن گریه کردم. او نوشته بود: ما از مصیبت و بلا وحشت داریم، چرا که وقتی یک نفر افراد دیگر، مادران، پداران و کودکان را می کشد، بسیار دردناک است. گویی وجدان انسان ها تبدیل به سنگ شده است و هر کسی که قدرت دارد، هر کاری که می خواهد انجام می دهد.
دختر کوچکم که 12 ساله است نیز مقاله ای در صفحه اش در فیس بوک نوشت که بخشی از آن به شرح زیر است: اوضاع هر روز بدتر می شود. و دیگر نمی توانیم تحصیل یا بازی و تفریح کنیم. آنها آب و برق همه شهروندان را قطع کرده اند. هر روز صدای شلیک ها و حملات بلند و بلندتر می شود. با این حال، دو سؤال است که مرا سردرگم کرده است: آینده ما چگونه می تواند زیبا باشد، در حالی که آنها یمن را ویران کرده اند؟ این جنگ چه زمانی پایان می یابد و یمن چه موقعی آزاد خواهد شد؟
زندگی در منطقه جنگی اینگونه است. شما هر روز با خبر تلخ و غافلگیرکننده ای همچون مرگ یا زخمی شدن یک دوست یا یکی از اعضای خانواده تا رو به رو می شوید. شما شاهد ویرانی محله و مدرسه دوران کودکی‌تان و مغازه کوچکی می شوید که در کودکی از آنجا شکلات می خریدید. مجبورید بدون برق، آب، سوخت و خدمات اجتماعی زندگی کنید. در چنین شرایطی، بزرگترین موفقیت شما این است که می توانید یک روز دیگر زنده بمانید. جنگ نه تنها شهرها و شهرک ها، بلکه روح ها را ویران می کند.
انتهای پیام/