به گزارش خبرنگار
حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به مناسبت حال و هوای روزهای محرم عبدالله روا مجری برنامه‌های تلویزیونی یادداشتی در اختیار ما قرار داد.
محرم
پیرهن مشکی، دسته و هیات و زنجیر، روضه و نوحه و اشک
چرا هر سال این بساط برپاست؟ چرا هیچکس خسته نمیشه؟ چرا کهنه نمیشه، قدیمی نمیشه؟
کی پشت این رسم عزاست که دکتر و مهندس و وکیل و وزیر رو تبدیل میکنه به جاروکش و کفش جفت کن و استکان شور، اون با شعف دل. با افتخار...
این باد از کدوم سمت به این پرچم سیاه میوزه که سینی چای‌و میده دست یه نوجوون جوونِ سربه‌هوای ناسازگار که بالب خندون بین جماعت بچرخونه.همونی که تا دیروز اگه میگفتی برای خودت یه قدم بردار صد مدل بهونه و ان قلت میآورد.
این خون چه قدر رنگیه که هزارسال و اندی میگذره اما زخمش تازه‌س، و میدونیم که صدهزارسال دیگه ام همین میمونه.
اینا چیزی نیست که هرروز و همه جا اتفاق بیفته.
اینا کار هرکسی نیست.
کار هرکسی نیست که دشمنای خونی رو ده شب یه رنگ و یه لباس بکشونه زیر یه سقف و کاری کنه زیر لب یه چیز بگن.
(یاحسین)
کار هر کسی نیست که رفیق و خویش و غریبه و آشنا رو همرنگ کنه، متحد کنه، جمع کنه. که همه سر یه لحظه، بی ریا بگن (یاحسین)
نه کار هر کسی نیست...
اینا برکتای صاحب محرمه
فرصتایی که خدا و حسینش به عزادارانش میدن
کنار همه اشکا و دلشکستنا و دعاهامون
فرصت داریم بفهمیم.
آشتی کنیم.
ببخشیم.
از حال هم با خبر بشیم...
و هیچ کس نمیتونه تضمین کنه که سال دیگه بازم برای من یا تو فرصتی هست...
محرم
پیرهن مشکی، دسته و هیات و زنجیر، روضه و نوحه و اشک
اینها یه ذره از چیزاییه که محرم به ما داده.
فقط باید خوب ببینیم.
محرم بازم پر فرصته...
(یاحسین)
انتهای پیام/