به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،کرب زن‌ها در حالیکه لباس سیاه به تن دارند سنگ یا پاره چوبی استوانه‌ای شکل به سنگینی 400 تا 600 گرم که از میان به دو برابر تقسیم شده را در کف دست جای می‌دهند و با حرکات مخصوصی این دو تکه چوب را در حالیکه خم و راست می‌شوند با وزن مرثیه‌ای خاص به هم می‌کوبند و قسمتی از مرثیه را به عنوان جواب مرثیه، تکرار می‌کنند.
در واقع کرب نام درختی در جنگلهای مازندران است که در گذشته در مناطق کوهستانی فراوان بود و مردم از چوب آن جهت ساخت این وسیله استفاده می کردند ولی بعدها در طول زمان این درخت کمیاب شد و امروز بیشتر از چوب درخت گردو یا توت این وسیله را می سازند ولی بلحاظ تاریخی همچنان نام کرب بر آن باقی مانده است.
كرب زنی معمولاٌ در ماه محرم و در دهه نخستين اين ماه و روز عاشورا برگزار می شود، آيينی نمادين که برخی ها معتقدند یاداور عملكرد نادمانه اقوام و طوايفی است كه به هنگام وقوع نبرد، ميان امام حسين (ع) و يزيد قرار گرفتند و این رسم در واقع ابراز ندامت و پشيمانی اين اقوام است.
کرب زنی (Karb Zani) علاوه بر غرب مازندران در شرق گیلان نیز اجرا می شود نام این آیین، در مازندران به گونه‌ی پیش گفته و در شرق گیلان با اندکی تفاوت « کآرْبْ زنی » تلفظ می‌شود.
انتهای پیام/