به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل ازفدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین
، نعمتی پیرامون حضورش در این مسابقات گفت: هر دوره از بازی های المپیک و پارالمپیک شرایط خاص خودشان را دارند و نمی توان آنها را با هم مقایسه کرد. در پارالمپیک لندن تمام هدفم بر این متمرکز بود که سد شکنی کنم و اولین نشان طلای ورزش بانوان ایران در این بازی ها را بدست آورم. با این وجود فشار کمتری را احساس می کردم و در ضمن کلاس بندی ها هم به گونه ای بود که به عنوان مثال در ریکرو، دو سری توزیع مدال برای دو کلاس بندی متفاوت وجود داشت و این مساله باعث شده بود تا ورزشکاران در شرایطی عادلانه از نظر فیزیکی با هم رقابت کنند.
بانوی طلایی بازی های پارالمپیک لندن گفت: در بازی های ریو اما شرایط فرق می کرد. انتظارات از من بیشتر بود و کلاس بندی ها نیز ادغام شده و مسابقات در کلاس آزاد برگزار می شد. تکرار عنوان قهرمانی از بدست آوردن آن بسیار سخت تر است و با وجود خستگی که از حضورم در المپیک داشتم، کار دشوار تر بود اما خوشبختانه شرکت کردنم در مسابقات تدارکاتی و تجربه ای که از حضورم در المپیک داشتم و همین طور درایت فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین در مدیریت شرایط به من کمک کرد تا در پارالمپیک نتیجه بگیرم.
دارنده ی دو نشان طلایی پارالمپیک خاطر نشان کرد: جا دارد از فدراسیون های تیروکمان و جانبازان و معلولین تشکر ویژه کنم، پس از بازی های پاراآسیایی اینچئون برای حضور در المپیک با فدراسیون تیر و کمان همراه بودم و در مسابقات تدارکاتی و کسب سهمیه که با این فدراسیون شرکت کردم، تجارب خوبی بدست آوردم و همچنین به خاطر برنامه ها ی منظمی که برای بدن سازی ترتیب داده شده بود به آمادگی مطلوبی از نظر جسمی رسیدم. پس از المپیک هم فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین نهایت همکاری را با من داشت و با در اختیار قرار دادن یک روان شناس به من کمک کرد تا از نظر روحی خودم را بازیابی کنم. حضور دکتر واعظ موسوی در کنار من یک اتفاق بسیار خوب بود و در کسب مدال بسیار موثر، ضمن اینکه فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین این امکان را فراهم کرد تا من با مربی خودم در پارالمپیک شرکت کنم. این نشان می دهد که مدیریت خوبی پشت این قضیه بود و حضور همزمان من در بازی های المپیک و پارالمپیک و نیز پرچمداری من در المپیک، افتخار بزرگی بود و خوشحالم که در این افتخار که متعلق به مردم کشورم ایران، جامعه ی ورزش، جامعه ی ورزش بانوان و خانواده ی ورزش پارالمپیک بود، سهیم هستم.
نعمتی افزود: حالا که از مسابقات فارغ شده ام در تلاشم تا فعالیت های اجتماعی ام را دنبال کنم. همان طور که قبلا اعلام کردم، در صدد تاسیس انجمنی هستم که به صورت ویژه به توسعه ی ورزش همگانی برای افراد دارای معلولیت بپردازد و خوشبختانه افراد زیادی اعلام آمادگی کرده اند که در این مسیر از ما حمایت کنند. هدف عمده ی این انجمن توانمند سازی افراد دارای معلولیت از طریق ورزش است و در ادامه به ورود این افراد به ورزش حرفه ای نیز کمک خواهد شد. آینده ی روشنی را در این اقدام می بینم و امیدوارم به اهداف بلند مدتی که در نظر داریم، به خصوص سلامتی جامعه افراد دارای معلولیت، برسیم.
بانوی کماندار تیم ملی گفت: هنوز هم می گویم که به سقف آرزوهایم نرسیده ام و هنوز هم برای رسیدن به آنچه در اندیشه ام است باید تلاش کنم.در این مدت سختی های زیادی را تحمل کردم. کسب سهمیه ی المپیک برای من کار مشکلی بود و من تنها نماینده تیرو کمان ایران در المپیک بودم. ضمن اینکه از نظر شرایط جسمی هم با دیگران تفاوت داشتم و به همین خاطر توجه زیادی در زمان برگزاری بازی های المپیک به من می شد و این مساله آزار دهنده شده بود. در این میان کاستی هایی هم وجود داشت که شرایط را برای من دشوار می کرد و از نظر امکانات پیش بینی هایی باید می شد که در المپیک نشده بود و همه ی اینها دست به دست هم داد تا آنچه را که در نظر داشتم محقق نشود. البته معتقدم که صرفا کسب سهمیه ی المپیک افتخار بزرگی بود و برای من حکم مدال طلا را داشت اما انتظارات از من بالاتر رفته بود و همه توقع مدال المپیک را نیز داشتند. در مسابقات حذفی هم با اختلاف کمی از حریف نتیجه را واگذار کردم و در مجموع از المپیک انتظار مدال برای خودم ایجاد نکرده بودم و می خواستم در جدول رنکنیگ جهانی جایگاهم را ارتقا دهم.
وی در همین زمینه اضافه کرد: شاید از نظر بعضی،کسب سهمیه ی المپیک کاری عادی بود و به همین خاطر زمانی که از المپیک باز گشتم استقبالی همانند استقبال مدال آوران المپیک از من بعمل نیامد. اما از نظر خودم این سهمیه و این حضور بسیار اتفاق بزرگی بود. برای اولین بار بود که یک خانم ایرانی توانسته بود از مسابقات قهرمانی آسیا کسب سهمیه المپیک کند و در دو دور پیشین المپیک که بانوان در این رشته کسب سهمیه کرده بودند، این اتفاق در مراحل آخر مسابقات افتاده بود.
کماندار طلایی بازی های پارالمپیک ریو اظهار داشت: کسب هر دو نشان طلای من از بازی های پارالمپیک لندن و ریو، دلچسب و شیرین بود و نمی توانم بگویم کدام بیشتر اهمیت دارند. نشان پارالمپیک لندن، اولین نشان طلای تاریخ ورزش بانوان ایران در المپیک و پارالمپیک بود و تکرار این عنوان در ریو نیز کار سختی بود که به لطف خدا محقق شد. نشان لندن ما حصل علاقه ی من به سد شکنی بود و خوشحالم که توانستم آن را بدست آورم.
نعمتی از برنامه هایش برای دوران پس از ورزش قهرمانی اینگونه گفت: دوست دارم تجربیاتم را در اختیار افرادی که به این رشته علاقه دارند قرار دهم. به مربی گری فکر کرده ام اما کار بسیار دشوار و پر مسئولیتی است و باید تمام توان را روی آن گذاشت. در حال حاضر که روی ورزش قهرمانی متمرکز هستم اما برای آینده و پس از این دوران به این اقدام هم می اندیشم.
وی در پایان پیرامون تحولات تیر و کمان جانبازان و معلولین از پارالمپیک لندن تا ریو افزود: در ریو توانستیم یک نشان طلا را به دو نشان طلا و نشان برنز تیمی را به نشان نقره تبدیل کرده و یک نشان برنز هم در بخش مردان دریافت کنیم. اینها همه نشان دهنده ی پیشرفت این رشته طی چهار سال اخیر است. مدال طلای آقای رحیمی بسیار ارزشمند است و صرف نظر از خوش رنگ بودن آن، اولین مدال طلای تاریخ تیر و کمان مردان ایران در پارالمپیک به شمار می رود. ضمن اینکه در بخش تیمی هم نشان برنز تیم بانوان در ریکرو تبدیل به نقره تیمی میکس شد که من و آقای رنجبر بدست آوردیم. حضور کماندار نوجوان ، محدثه کهنسال نیز اتفاق بسیار خوبی بود و با توجه به سن و تجربیاتش بسیار خوب عمل کرد و انتظار این می رود که در دور بعدی بازی های پارالمپیک وی از مدال آوران این رشته باشد.
زهرا نعمتی، اولین بانوی ورزشکار دارای معلولیت ایرانی است که توانست همزمان مجوز حضور در بازی های المپیک و پارالمپیک را دریافت کند و در مسابقات المپیک نیز به عنوان پرچم دار کاروان انتخاب شد.وی از بازی های پارالمپیک ریو موفق به کسب یک نشان طلا در بخش ریکرو انفرادی و یک نشان نقره در بخش میکس تیمی ریکرو شد.
انتهای پیام/