به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
گرمسار ، این جاده بطول 35 کیلومتر و عرض 5 متر در مسیر شاهراه تاریخی اصفهان – ساری در دوره صفوی برای سهولت رفت وآمد کاروانیان که در این مسیر به باتلاق ها و نمک زارهای جنوب گرمسار برخورد می نمودند احداث شده است تا کاروان ها را از گزند سیلاب‌ها و زمین‌های گل‌آلود و چسبناک در فصول بارش حفظ کند.
این جاده حدود 4 الی 5 متر عرض داردکه بخش میانی آن برجسته و طرفین جاده شیب دار است و این جاده با قلوه سنگ های قهوه یی مایل به سیاه (استخراج شده از سیاه کوه، همراه ملات آهک (ساروج) مفروش است که پس ازسالیان دراز هنوز محکم و استوار بر جای مانده است.
گفتنی است ؛ روی این جاده بقایای دو پل سنگی هنوز مشاهده می‌شود که از تعداد دهنه‌های پل می‌توان حدس زد که هنگام بارندگی به ویژه در فصول بهار و پاییز چه سیلابی در این دشت وسیع به راه می‌افتد و این جاده به صورت گرده ماهی و در دوطرف آن کانال های کوچکی ساخته شده که آبریز جاده می باشد.
مقطع این جاده را کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، تا عمق ۱۴۸سانتیمتری گمانه زنی کرده اند و در زیرسازی جاده قلوه سنگ و ملات مشاهده شده است.
البته لازم به توضیح است که کانال های مجاور جاده از بین رفته است،شالوده جاده از آهک و ماسه و بعضا از خاکستر است.
انتهای پیام / ه