داوری شباهت عزاداری خانم‌ها و آقایان در قدیم را حلقه‌زدن عزاداری برشمرد و با بیان اینکه در این میدان حلقوی، خانم‌ها دست در گردن همدیگر می‌انداختند و آقایان کمربند همدیگر را می‌گرفتند را تفاوت شاخص اینگونه عزاداری‌ها اعلام کرد.
وی کتل‌خوانی را نوع عزاداری خانم‌ها ذکر کرد و گفت: در این نوع عزاداری یک زن به عنوان تک‌خوان چارقد‌هایشان را پشت شانه‌ها می‌انداختند و به جلو می‌آوردند که به رقص طول چپ(عزار) معروف بود و شروه‌های زیر را زمزمه می‌کردند:
ای ماه محرم اومیه شادی رفته غم اومیه
او من حرم کم اومیه شادی رهته غم اومیه
آخی و دشت کربلا آخی و دشت کربلا
مهلش ندا تا صبح ورا کردش و نوک نیزه ها
شمر کلو ولد زنا ای وای حسین من چی شد
در کربلاشهید شد آتش زین و خیمه ها
شفق زیو عزاشد ماتم کربلا شد
این پژوهشگر فرهنگ عامه استان کهگیلویه و بویراحمد بیان کرد: این زنان عمدتا اسبی را نمادین با پارچه‌های رنگین تزئین می‌کردند که به یاد ذوالجناح امام حسین(ع) بود و بعد شعرهایی را شبیه شروه‌های محلی می‌خواندند.
داوری دیگر این کارها را آتش برافروختن که هم باعث روشنایی و هم گرمابخش بود، عنوان کرد و یادآور شد: هر عزاداری وقتی که به آن میدان می‌آمد یک شاخه هیزم را همراه خویش می‌آورد.
انتهای پیام/ش