به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از تلگراف، سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) برای نخستین بار از زمان آغاز کاهش بهای نفت جلسه‌ای برای حل این مشکل تشکیل دادند و توافقی به منظور توقف تولید نفت در سطح معینی را امضا کردند.
از دو زاویه می‌توان به این توافق نگاه کرد. اول، این توافق نشان‌دهنده تسلط دوباره اوپک بر بازار نفت است. دوم، نشان‌دهنده پذیرش ضعف کشورهای صادرکننده نفت خاورمیانه است.
به محض اعلام دستیابی به توافق مذکور بهای نفت به 50 دلار افزایش یافت؛ اما هنوز تسلط اوپک بر بازار نفت تضمین نشده است.
برای فهمیدن اهمیت این توافق باید به روند کاهش بهای نفت از سال 2014 تاکنون توجه شود. بهای نفت در نوامبر 2014 یعنی حدود 2 سال پیش روندی کاهشی را در پیش گرفت. با اینکه انتظار می‌رفت اوپک به منظور جلوگیری از کاهش بهای نفت، تولید طلای سیاه را محدود کند، این اتفاق نیفتاد. راهبرد این سازمان کاملا واضح بود: تقویت سهم خود از بازار نفت و جلوگیری از گسترش نفت «شیل» آمریکا.
آمریکا به طور غیرمنتظره موفق به استخراج نفت از میدان‌های نفتی ایالت «داکوتای شمالی» شد. این اقدام موازنه قدرت در بازار جهانی نفت را به نفع آمریکا تغییر داد. عربستان که تاکنون نقش اصلی در بازار نفت را ایفا می‌کرد، تصمیم گرفت تا جایی که امکان دارد بهای نفت را کاهش دهد و تولیدکنندگان نفت آمریکا را فلج کند.
دو سال از آن زمان می‌گذرد و به نظر می‌رسد راهبرد انتخابی عربستان در حال تأثیرگذاری بر بازار نفت است. تعداد میدان‌های شیل فعال بین اکتبر 2014 و مه 2016 به شدت کاهش یافته است. نبود نظم در میان تولیدکنندگان اوپک، تغییر موقتی در تولید نفت نیجریه و لیبی و بازگشت ایران به بازار نفت پیروزی نسبی عربستان را رقم زد؛ اما بازگشت به تعادل در بازار نفت از آنچه انتظار می‌رفت آهسته‌تر شد.
کشورهایی مانند عربستان می‌دانند سیاست‌های ضد شیل آمریکا برایشان هزینه بردار است؛ اما اینبار هزینه انتخاب این راهبرد بسیار زیاد بود و عربستان نیز تحت تأثیر قرار گرفت. در نتیجه اوپک تصمیم گرفت برای دستیابی به توافق مذکور تلاش کند.
اما آیا کاهش عرضه روزانه نفت، بهای طلای سیاه را افزایش می‌دهد؟
با توجه به روابط بین کشورهای عضو سازمان اوپک اجرای توافق مذکور چندان تضمین شده نیست. با اینکه سطح تولید برای هر کدام از کشورها مشخص خواهد شد، عمل به آن دور از انتظار است.
باید توجه داشته باشیم تولید کنندگان بزرگ نفت مانند روسیه نیز بر بازار طلای سیاه تأثیرگذار هستند. شاید روسیه تولیدش را محدود کند ولی آن را متوقف نمی‌کند؛ زیرا به شدت به درآمد حاصل از نفت نیاز دارد.
در نتیجه پیش‌بینی روند کاهشی یا افزایشی بهای نفت و زمان به تعادل رسیدن بازار طلای سیاه کاری دشوار است و به تولیدکنندگان بزرگ در سراسر جهان بستگی دارد.
انتهای پیام/