به گزارش خبرنگار
سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، در روزهای گذشته شیخ‌نشینان اماراتی بار دیگر ادعاهای بی‌پایه و اساس خود در مورد جزایر سه‌گانه ایرانی را مطرح و تلاش کردند با وارد کردن اتهامات واهی به جمهوری اسلامی ایران خود را تیتر رسانه‌ها کنند.
کار عبدالله بن زاید وزیر خارجه امارات به جایی رسیده که این‌بار رسمی‌ترین تریبون بین‌المللی را برای نشر اکاذیب به کار می‌گیرد و ایران را به ایجاد اختلال در فضای منطقه‌ای متهم می‌کند و ادعای مضحک خود درباره جزایر سه‌گانه ایرانی را که بارها و بارها پاسخ آن را صریحا از مجامع بین‌المللی دریافت کرده، تکرار می‌کند. گویا گوش حاشیه‌نشینان عرب تمایلی به شنیدن و درک واقعیات ندارد و تنها طوطی‌وار مسائلی را عنوان می‌کنند که بگویند ما هم حرفی برای گفتن در دنیا داریم!
این فرافکنی‌ها و متهم‌ساختن دیگران به ایجاد بی‌ثباتی در منطقه واکنش مقامات ایرانی را برانگیخت. بهرام قاسمی سخنگوی دستگاه دیپلماسی کشورمان بار دیگر این موضوع را که جزایر سه گانه ایرانی جز لاینفک قلمرو سرزمینی جمهوری اسلامی است و تکرار ادعاهای بی‌اساس واقعیات تاریخی را تغییر نمی‌دهد، را مورد تاکید قرار داد و گفت که ابوظبی در سال‌های اخیر نقش سنتی محافظه کارانه خود را به نفع بازیگران تندرو و جنگ افروز منطقه کنار گذاشته و به جای کمک به کاهش تنش‌ها، مشوق عمیق‌تر شدن شکاف‌ها و گسترش جنگ افروزی بوده است.
وی همچنین یادآور شد: یاوه‌گویی‌ها نیازی به دعاوی حقوقی ندارد. جزایر، جز لاینفک ایران است و هیچ کشوری نمی‌تواند به خود جرأت دهد که در این مورد اقدامی کند و پاسخ ما روشن است و آن‌ها نیز از تکرار این موارد خودداری کنند.
* اقدامات شیخ‌نشینان امارات برای دست‌اندازی به خاک ایران!
افکار عمومی گمان می‌کنند که اقدامات شیوخ اماراتی علیه ایران صرفا در حد همین لفاظی‌های گستاخانه است، حال آن که این کشور تا کنون فعالیت‌های عملی بسیاری برای دست‌اندازی به خاک ایران و منافع ملی ایرانیان انجام داده که از جمله آن‌ها می‌توان به ساخت جزایر مصنوعی و پیشروی گام به گام در خلیج فارس با دزدی خاک و سنگ ایران در طول سال‌های گذشته اشاره کرد.
کشور امارات همزمان با ادعاهای ارضی بی‌پایه علیه جزایر سه‌گانه همیشه ایرانی خلیج فارس با سرمایه‌گذاری عظیم و با سرعت به گسترش جزایر مصنوعی در کرانه‌های جنوبی خلیج فارس پرداخت تا با هدف افزایش سرمایه قدم در حریم آبی ایران بگذارد و خیال واهی عربی کردن نام خلیج همیشه فارس را در کنار این پروژه پیش ببرد. این اقدام اماراتی‌ها نه تنها محیط زیست شکننده خلیج فارس را در معرض نابودی قرار داده بلکه مرزهای آبی و مناطق حاکمیتی و تمامیت ارضی ایران در خلیج فارس را نیز در معرض تهدید جدی قرار داده است.
عمق این اقدام فاجعه بار امارات متحده عربی هم همزمان با پایان ساخت نخستین جزیره نخل نمایان شد، یعنی هنگامی که به اذعان رسمی مجریان، برای این پروژه ۱. ۶۵ میلیارد متر مکعب ماسه و ۸۷ میلیون تن سنگ‌های صخره‌ای برای پی‌سازی و برای تکمیل محوطه‌ها نیز یک میلیارد تن صخره ـ که به طور عمده از قاچاق سنگ‌های صخره‌ای از ایران تأمین شده) به محل آورده شده و مورد استفاده قرار گرفته بود.
علاوه بر این ساخت بی‌سروصدای آبگذر جانشین برای تنگه هرمز توسط امارات هم نمونه‌ای دیگری از اقدامات آن‌ها علیه منافع جمهوری اسلامی است که توجه شایانی از سوی مسئولین کشورمان را می‌طلبد. قرار است این طرح که با هدف از اعتبار انداختن اهمیت نقش ایران در تنگه هرمز برنامه‌ریزی شده، از درون امارات، سواحل امارات در دریای عمان (در شرق امارات) به سواحل این کشور در خلیج فارس (در شمال امارات) متصل شود تا اهمیت استراتژیک تنگه هرمز از میان برود.
* ابوظبی پای ثابت ائتلاف و جنگ‌های نظامی آمریکا در نقاط مختلف جهان
امارات همواره پای ثابت ائتلاف و جنگ‌های نظامی آمریکا در نقاط مختلف جهان به شمار می‌آید و قراردادهای تسلیحاتی آن با واشنگتن به ارزش میلیاردها است. این دو کشور در سال 1994 توافق همکاری دفاعی امضا کردند که موجب برقراری روابط امنیتی دو جانبه شد و بر اساس آن آمریکا این حق را پیدا کرد که در داخل مرزهای امارات پایگاههای نظامی ایجاد کند. این پایگاهها که بیشتر در بندر جبل علی مستقر است، برای عملیات دریایی آمریکایی بسیار حائز اهمیت است زیرا تنها لنگرگاه خلیجی به شمار می‌آید که برای پهلو گرفتن ناوهای هواپیما بر آمریکایی عمق کافی دارد.
امارات همچنین به طور مداوم و بی‌هیچ قید و شرطی از نیروهای آمریکایی حمایت می‌کند و نقش زیادی در پیش‌بردن برنامه‌های آمریکایی‌ها در منطقه دارد. ابوظبی جزء اولین کشورهایی بود که از همان لحظات نخست جنگ خلیج فارس در سال 1990-1991 در کنار آمریکا قرار گرفت و پایگاهها و تاسیسات نظامی خود را به روی نیروهای ائتلاف بیگانه گشود.
*امارات پا به پای تروریسم از آفریقا تا افغانستان و یمن و سوریه
در آفریقا نیز امارات از حمله نظامی فرانسه به مالی و آفریقای مرکزی در ژانویه 2013 از نظر مالی و نظامی حمایت کرد، ازجمله اینکه فرانسه از پایگاه نظامی ابوظبی استفاده کرد و این اجازه را داشت که در صورت لزوم از برخی تجهیزات نظامی مستقر در این پایگاه از جمله هواپیماهای آن برای حمله به مالی استفاده کند.
در تونس اسناد رسمی در ارتباط با ترور شکری بالعید فعال سیاسی تونسی درز کرده بود روی دیگری از سکه دخالت های امارات در تونس را فاش کرد آن هم در شرایطی که ترور وی درششم فوریه 2012 با توجه به فضای سیاسی حاکم بر تونس به مثابه زلزله سیاسی در این کشور بود.
علاوه بر این گزارش‌های مختلف از جمله گزارش‌هایی که سازمان ملل و شبکه بلومبرگ منتشر کردند، حاکی از این است که امارات در حمایت از جنبش‌های مسلحانه در سومالی دست دارد و همین دخالت مانع بستن شدن پرونده آشوب‌طلبی در این کشور شده است. به عبارت بهتر در سال 1992 امارات در حمله به سومالی به ائتلاف آمریکا پیوست و از آن زمان این کشور را ترک نکرده است و تحت نظر آمریکا در آنجا سرگرم فعالیت های مختلف ازجمله مبارزه با دزدان دریایی است.
در همان سال یعنی سال 1992-1995 آتش جنگ بوسنی شعله ور شد و طبق معمول امارات در صدر کشورهای غیر عضو ناتو بود که عملیات هوایی آن را تحت حمایت قرار داد. سه سال پس از آن نیز با شعله ور شدن آتش جنگ در کوزوو در سال 1998 باز این رویکرد امارات کاملا تکرار شد.
در سال 2003 امارات در همراهی با آمریکا وارد جنگ علیه عراق شد به این ترتیب که به محض اینکه حملات آمریکا به عراق آغاز شد، امارات تصمیم اتحادیه عرب مبنی بر مخالفت با شرکت در این حملات را به فراموش سپرد، حال آنکه چند ماه قبل این تصمیم را تایید کرده بود.
به فاصله سه سال بعد حوادث 11 سپتامبر رخ داد که حاصل آن اعلام جنگ جهانی آمریکا علیه تروریسم بود که ابتدا در افغانستان کلید خورد و باز امارات در مشارکت با آمریکا درنگ نکرد و نیروهای ویژه آن تنها نیروهای عرب بودند که در افغانستان به عملیات گسترده نظامی دست زدند و این روند بیش از ده سال طول کشید.
علاوه بر این امارات در سال 2012-2014 شش فروند جنگنده اف -16 را برای حمایت از هیئت امنیتی به رهبری ناتو به افغانستان اعزام کرد و پس از آنکه کشورهای اروپایی سطح حضور نیروهای خود را در افغانستان کاهش دادند، این جنگنده ها از سال 2012 تا 2014 در قندهار مستقر شدند.
امارات همچنین در قبال حملات پی در پی اسرائیل به اهالی غزه کاملا سکوت کرد و با گذشت زمان این سکوت جای خود را به تبانی و همدستی کامل داد تا جایی که یک ماه پیش از حمله اسرائیل به غزه عبدالله بن زاید با اویگدور لیبرمن وزیر خارجه وقت اسرائیل در پاریس ملاقات محرمانه داشتند.
هدف از این دیدار این بود که نقشه ویژه نابودی حماس در غزه را بررسی کنند و قرار شد این اقدام با تامین مالی امارات صورت بگیرد. در همین راستا در جریان حمله اسرائیل به غزه، امارات افسران اطلاعاتی خود را در لباس نیروهای امداد رسانی عازم غزه کرد تا در مورد تجهیزات نظامی موجود در غزه اطلاعاتی را جمع آوری کنند. نفاق و خیانت امارات به فلسطینی‌ها به اینجا ختم نشد بلکه ازطریق شبکه اسکای نیوز عربی از کمک‌های رسانه‌ای نیز به اسرائیل دریغ نکرد.
امارات متحده عربی گرچه کشوری کوچک است ولی تاکنون هرگز دست از دخالت در امور بین‌المللی و منطقه‌ای برنداشته و همواره به صورت فعالانه و تمام قد در حملات تجاوزگرانه و غیرقانونی شرکت کرده است. زمانی هم که عربستان به بهانه حمایت از منصور هادی رئیس‌جمهور مستعفی و فراری یمن حملات گسترده خود به این کشور را آغاز کرد و میل استقلال‌خواهی مردم این سرزمین را سرکوب کرد، این شیوخ اماراتی بودند که با توهم به رسیدن جایگاه منطقه‌ای در ائتلاف عربی به رهبری سعودی‌ها علیه یمن شرکت کردند و 30 فروند هواپیماهای جنگنده خود را در اختیار ریاض قرار دادند.
آن‌ها همچنین برای پایان دادن به نبرد عدن به نفع مزدوران عربستان و القاعده و عناصر مسلح وابسته به منصور هادی وارد عمل شدند و یک تیپ زرهی، نیروهای پیاده نظام و هاورکرافت‌های نظامی‌خود را به این شهر اعزام کردند.
بنابه گفته منابع نزدیک به سعودی‌ها فرودگاه عدن بیشتر به‌وسیله نیروهای اماراتی بود که تصرف شد. در جریان تصرف این فرودگاه ده‌ها یمنی کشته و مجروح شدند. از سوی دیگر هواپیماهای اماراتی بارها اردوگاه‌های نظامی‌حوثی‌ها را در صعده و مارب در شرق پایتخت یمن بمباران کردند.
علاوه بر مشارکت فعال در جنگ علیه مردم مظلوم یمن، کشور امارات سابقه‌ای طولانی در همراهی و همکاری با گروه‌های تروریستی دارد. به‌طوری که «جو بایدن» معاون باراک اوباما عربستان و امارات را حامیان تروریست‌ها در منطقه معرفی کرد که به‌خاطر براندازی بشار اسد، صدها میلیون دلار به گروه‌هایی از قبیل القاعده، جبهه النصره و گروه‌های تکفیری کمک کرده‌اند. در مقابل این همکاری اماراتی‌ها بشدت با گروه‌های اسلام‌گرای دیگر مشکل داشته و برخورد کرده‌اند.
اماراتی‌ها همچنین طرفداران اخوان‌المسلمین را از کشور خود اخراج کردند و حتی این کشور با تهیه فهرستی برخی گروه‌های طرفدار مقاومت را در فهرست گروه‌های تروریستی به ظن خود قرار داد. یکی از این گروه‌ها، سازمان بدر در عراق بود که این حرکت ابوظبی با واکنش تند بسیاری از مقامات عراقی روبه‌رو شد و «ابراهیم جعفری» وزیر خارجه عراق، امارات را به حمایت از تروریسم متهم کرد.
بلاخره امارات متحده عربی امروز باید به این باور برسد، که سالها حمایت بیهوده‌اش از اربابان غربی و سلاطین سعودی راه به جایی نبرده و دست از دخالت در امور دیگر کشورها برداشته و حمایت از کینه‌توزی‌های وهابی‌ها در منطقه و سراسر جهان بردارد چرا که به دلیل آلوده‌شدن دست‌هایش به خون هزاران کودک و زن و مرد بی‌گناه روزی باید در یک دادگاه بین‌المللی پاسخگوی جنایاتش باشد.
انتهای پیام/