کریمی زاده ادامه داد: سالمندی در افراد مختلف متفاوت است و برای هرکس هنگامی شروع می شود که روابط و فعالیت های اجتماعی فرد به تدریج کم شود؛ ولی به طور کلی سن ۶۰ سالگی را می توان آغاز این دوران دانست.
وی تاکید کرد: هر چه قدر سالمند فعالیت و روابط اجتماعی بیشتری داشته باشد، سلامت روان او نیز افزایش پیدا می کند.
کریمی زاده ضمن اشاره به این نکته که مهم‌ترین مشکل سالمندان عدم اعتماد به نفس است، افزود: تنها بر طرف کردن نیاز های جسمی و حضور فیزیکی برای سالمندان کافی نیست، بلکه افراد باید ضمن احترام کافی به آنها با بزرگترهایشان مشورت کنند و برای آنها ارزش قائل شوند.
این روانشناس اظهار داشت: خانواده و اطرافیان سالمند نقش بسیار مهمی در حس سرزندگی او دارند به طوری که با برقراری روابط عاطفی عمیق عاطفی با سالمندان و توجه به نیازهای روحی آنان می توان سلامت روان این گنیجه های تجربه را تضمین کرد.
وی بیان کرد: کمک به سالمندان جهت استفاده از توانایی هایشان بهترین راه برای افزایش امید در آنها محسوب می‌شود.
کریمی زاده یادآورشد: از آنجایی که بیماری های روحی و جسمی ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند، باید به هر 2 نیاز سالمندان توجه داشت و با فراهم آوردن زمینه فعالیت و روابط اجتماعی سالمند، طول عمر این عزیزان را افزایش داد.
وی در پایان تاکید کرد: هرگز نباید ارتباط سالمندان با محیط اجتماعی قطع شود حتی اگر سالمند بیمار است باید شرایط برقراری روابط اجتماعی آنها فراهم شود.
انتهای پیام/