در این گزارش آمده است: هرج و مرج در منطقه مدیترانه به نفع اسرائیل است و به همین علت است که نتانیاهو پذیرای پیشنهادات نومحافظه کاران آمریکایی برای تضعیف دولت های سکولار عرب با این فرض است که افراطی‌ها در بی ثباتی حاصل از آن رشد و نمو می کنند.
مقامات ارشد اسرائیلی از این که بگویند فرقه‌گراهای خشونت‌طلب (القاعده) را به ایران و بشار اسد ترجیح می دهند، ابایی ندارند. این واقعیت غیرقابل انکار نیز وجود دارد که ایران که قوم قدیمی یهودی دارد، به هیچ وجه برای اسرائیل تهدید به حساب نمی‌آید.
آنتی وار در ادامه نوشت: ایران جاه‌طلبی دسترسی تسلیحات هسته‌ای ندارد و با غرب توافق هسته‌ای امضا کرده است. اما اسرائیل تنها دولت مسلح به تسلیحات هسته ای در خاورمیانه (غرب آسیا) است که بر خلاف ایران از امضای معاهده ان پی تی سر باز می زند. علاوه بر این، ایمیل‌های فاش شده اخیر کالین پاول نشان می دهد که 200 کلاهک هسته‌ای اسرائیل به سمت ایران نشانه رفته اند. پس این اسرائیل است که ایران را تهدید می کند.
در ادامه این گزارش آمده است: بنابراین هیچ دلیلی برای کمک نظامی آمریکا به اسرائیل وجود ندارد. با وجود این، بی ثباتی و ادعای وجود تهدید از جانب ایران، به نفع قدرت‌ها است چون می توانند خاورمیانه را خطرناک جلوه دهند و اقدامات غیرانسانی اسرائیلی‌ها علیه فلسطینیان را توجیه کنند.
اسرائیل یک فوتبال سیاسی برای آمریکاست و دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تلاش می کنند در وفاداری برده‌وار به دولت به اصطلاح یهود از یکدیگر پیشی بگیرند. حمایت طبقه حاکم در آمریکا از اسرائیل ریشه در منافع اقتصادی و سیاسی سرمایه‌داری و ملاحظات مالی انتخاباتی دارد و به هیچوجه با آزادی و امنیت مردم آمریکا و آرمان صلح و عدالت جهانی مطابقت ندارد.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: شاید بنیامین نتانیاهو ضد فلسطینی‌ترین نخست وزیر اسرائیل از جهت بیرون راندن فلسطینیان از سرزمینی باشد که آنها و اجدادشان قرن ها در آن زندگی کرده اند. این سرکوب که شامل پاکسازی قومی، جنگ وحشیانه علیه مردم غزه، تحقیر و آزار دائمی و گسترش شهرک های غیرقانونی در سرزمین‌های اشغال شده در جنگ های تهاجمی است، از سال 1948 با تشویق و حمایت آمریکا ادامه داشته است.
در ادامه این مقاله اذعان شده است: واقعاً نادر است که یک رئیس جمهور آمریکا با ظلم و ستم رسمی اسرائیل مخالفت یا حتی درباره آن ابراز ناراحتی کند و طبیعتاً پیامدهایی نیز که برای اسرائیل وجود دارد، نمادین یا هیچ بوده است. درخواست‌های لفظی از اسرائیل برای خروج از سرزمین های اشغالی و راه حل تشکیل دو کشور، مانند اظهارات اخیر اوباما، هیچ است؛ زیرا کسی باور ندارد دولت آمریکا یک واسطه صادق باشد که به فکر اجرای عدالت در حق فلسطینیان است. اوباما در دیدار اخیر خود با نتانیاهو اصلاً از فلسطینیان صحبت نکرد.
اغراق نیست که اگر بگوییم دولت آمریکا به نتانیاهو بابت رفتارهای بد رژیمش جایزه می دهد. به عنوان مثال، همانطور که سایت اینترسپت گزارش داد، مدت کوتاهی بعد از این که نتانیاهو به قدرت رسید، 474 هزار شهرک‌نشین اسرائیلی در این سرزمین ها زندگی می کردند. تا پایان 2014، یعنی آخرین باری که دولت اسرائیل آمار جامع در این باره منتشر کرد، این رقم به 570 هزار نفر رسیده بود. با وجود این، کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل نه تنها ادامه دارد، بلکه افزایش نیز می‌یابد.
حاکمان اسرائیل اصلاً قصد ندارند حقوق فلسطینیان، حق زندگی، آزادی و اموالشان را به رسمیت بشناسند. امروز، دولت آمریکا همچنان در کنار اسرائیل ایستاده است و از دهه ها قبل هر سال بیش از سه میلیارد دلار کمک نظامی به آن می دهد. اکنون نیز دولت اوباما با پرداخت بی سابقه 38 میلیارد دلار در ده سال آینده به اسرائیل موافقت کرده است. بخش اعظم این پول به صنایع نظامی آمریکا سود می رساند و به زودی همه آن به جیب شرکت های آمریکایی می رود.
انتهای پیام/