به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اجرای طرح کاهش آسیب های اجتماعی در منطقه هرندی،برخی از کارشناسان،نگران کودکانی بودند که سرنوشت و آینده مبهمی در انتظار آنها بود،موضوعی که به عنوان دغدغه ای جدی از سوی برخی صاحب نظران مطرح شده است.
حضور این گروه های کم سن و سال در محیطی آکنده از آسیب های اجتماعی،از مخاطراتی به شمار می رود که ضرورت آموزش و توانمندسازی آنها را اجتناب ناپذیر می سازد،امری که با تحقق شایسته آن،امکان لغزش و انحراف های احتمالی را از آنان سلب می کند.
این کودکان که بعضا در کنار والدین معتاد خود،گذران می کردند با آموزش و تربیت صحیح می توانند به فرصت هایی ویژه برای آینده این مرز و بوم مبدل شوند،فرصت هایی که در قالب ارزشمندترین ثروت هر کشوری که همان نیروی انسانی است قابل تعریف هستند.
پیشنهاد راه اندازی مهد کودک ویژه برای این کودکان در محله هرندی از راهکارهایی به شمار می رود که می تواند مسیر پیشرفت و تعالی را برای این قشر و گروه در معرض خطر ریل گذاری کند تا تهدیدات احتمالی به فرصتی برجسته تبدیل شود.
*عدم آموزش صحیح،کودکان هرندی را به سمت معضلات اجتماعی سوق می دهد
کیومرث شرافتی،جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت‌وگو با
خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،اظهار داشت:طبقه کودکان از نمونه گروه ها و لایه های اجتماعی محسوب می شوند که در آینده این مرز و بوم و شکوفایی و بالندگی هر چه بیشتر آن،نقش بسزایی ایفا می کنند و در صورت عدم تعریف و طراحی برنامه ای مشخص برای آنان،دور از ذهن نخواهد بود که این طیف در سال های نه چندان دور آینده،به معضلی جدی در عرصه اجتماعی تبدیل شوند.
وی افزود:تحقیقات موید این واقعیت است که زمینه رشد بخش قابل توجهی از جمعیت کیفری جامعه در دوران کودکانی ایجاد می شود و به واقع در این مقطع،مسیر سقوط یا صعود این سرمایه بالقوه تعیین و ترسیم می شود.
شرافتی عنوان کرد:در این میان،حساسیت ها در خصوص کودکان محله هرندی،بیشتر است،زیرا از زمانی که تعاملات جدی اجتماعی با محیط پیرامونی آنها شکل گرفته،شاهد صحنه های متعددی از خشونت،درگیری و سوء مصرف موادمخدر والدین خویش بوده اند و این وضعیت در جوهره خود،مستعد بروز ناهنجاری های بالقوه و متعددی خواهد بود.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:بیدار بودن کودکان منطقه هرندی در کنار والدین خویش تا صبح،از مشخصه های بارز این طیف است،اولیایی که ساعات بسیاری از شب را مشغول مصرف مواد مخدر بوده اند و خانه و کاشانه آنها از کانونی گرم به کانونی از آسیب های اجتماعی تغییر ماهیت داده است.
وی افزود:اساسا آموزش این کودکان نیز با دشورای های خاص به خود همراه است که از نمونه های این دشواری و پیچیدگی های آموزشی به شب زنده داری های آنها و خواب عمیق آنها در طول روز معطوف می شود زیرا مدت ها این وضعیت را در برخی منازل محله هرندی به همراه والدین خویش تجربه کرده اند و حالا این موضوع به رویه و عادتی مستمر برای آنها تبدیل شده است.
*چه باید کرد؟
یکی از راهکارهای پیشنهادی برای آموزش و تربیت این کودکان به راه اندازی مهد کودک های شبانه روزی معطوف می شود،مهدهایی که در قالب آن،امکان آموزش در طول شبانه روز را فراهم می کند.
این مدل و نمونه آموزشی،سالها پیش در برخی از کشورهای اروپایی تجربه شده و برآوردها موید موفقیت و حصول نتایجی سازنده برای این گروه خاص از کودکان است.
*ورود موسسات خیریه برای راه اندازی مهد کودک های شبانه
چندی پیش فاطمه دانشور،رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر و فعال اجتماعی در حوزه زنان و کودکان آسیب دیده بر ضرورت راه اندازی چنین مراکزی تاکید کرد.
وی به احتمال ورود موسسات خیریه برای راه اندازی مهد کودک های شبانه نیز اشاره کرد.
یقینا با تعریف و تامین چنین ساز وکاری،آماده سازی لازم برای ورود کودکان مورد اشاره به مدرسه و تکمیل آموزش های لازم برای آنها مُیَسَر و فراهم می شود.
*معضلی تحت عنوان پرداخت شهریه
صدیقه نوبهار،روانشناس و کارشناس علوم رفتاری در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به برخی مشکلات اقتصادی و بضاعت اندک و محدود مالی گروه های آسیب پذیر منطقه هرندی عنوان کرد: یقینا با نگاه خصوصی محوری به چنین مراکزی،امکان بهره گیری از خدمات مراکز مورد اشاره دشوار است،زیرا تامین شهریه آن برای خانوارهای مورد اشاره بصورت غیر انتفاعی و آزاد دشوار و سخت خواهد بود.
وی افزود:آنچه که می تواند بهره گیری از طرح های آموزشی چنین مراکزی را تسهیل کند به نقش آفرینی خیرین در این مناطق معطوف می شود،امری که باعث برخورداری کودکان خانوارهای آسیب پذیر از این مراکز می شود و قطعا در تبدیل تهدیدها به فرصت هایی ویژه،موثر و کارآمد خواهد بود.
بر اساس گزارشات و اخبار واصله،بصورت ضمنی،بهزیستی استان تهران نیز با چنین ساز وکاری موافق است،امری که تسریع در راه اندازی آن،ضرورتی جدی محسوب می شود که در حوزه پیشگیری از ظهور و بروز برخی آسیب ها و چالش های اجتماعی غیر قابل انکار به نظر می رسد.
انتهای پیام/