عبدالرحیم سعیدیراد شاعر در گفتگو با خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون اختصاص دادن یک روز از تقویم به شعر و ادب فارسی گفت: شعر یکی از قدیمیترین هنرهاست و اگر سینما هنر هفتم باشد، شعر هنر اول است. قدمت شعر نشان از نیاز جوامع به شعر دارد و این نیاز در طول سال ها و قرن های متمادی در میان مردم جهان نه تنها کمرنگ نشده بلکه بیش از پیش احساس می شود.
وی افزود: اختصاص دادن یک روز از تقویم به نام شعر و ادب فارسی نشان از توجه مسئولان به حوزه شعر و ادب دارد و این اگرچه خوب است؛ اما به تنهایی کافی نیست. در واقع این روز باید یک نماد و نشانه باشد که فراموش نکنیم شعر و ادب می تواند از جایگاه ویژه ای در جامعه برخوردار باشد و جناب شهریار عزیز و بزرگ خیلی خوش اقبال بوده اند که سند روز شعر در تقویم به نام ایشان زده شده است؛ چرا که روز بزرگداشت حافظ، سعدی، فردوسی و دیگر بزرگان هم میتوانست روز شعر لقب گیرد، اما در هر حال همین که توجه مردم را در یک روز به شعر و شاعری جلب می کنیم خوب است و فرقی نمی کند که آن روز بزرگداشت شهریار باشد یا حافظ!
این شاعر در پاسخ به این سوال که تاثیر شعر و ادبیات در اجتماع چیست، تصریح کرد: گاهی ممکن است تاثیر یک بیت شعر در مخاطب بیش از ساعتها سخنرانی و یا حتی تهیه فیلمی با هزینه های آنچنانی باشد. البته شعر هرچه با هنرهای دیگر ادغام شود می تواند تاثیرگذارتر باشد مثل شعر و نقاشی، شعر و خطاطی، شعر و مجسمه سازی و ...
وی در ادامه افزود: جامعهای که در آن شعر و ادب جریان داشته باشد؛ جامعه ای زیباتر، سالم تر و شاداب تر است که آرامش در آن حرف اول را می زند. همچنین به جرات می توان اذعان کرد که فرهنگ و باورهای هر کشور در شعر و ادب آن ریشه دارد و نکته دیگر اینکه زبانی که می تواند پیام انقلاب را به اعماق جامعه در داخل و خارج از مرزهای جغرافیایی رسوخ دهد، زبان شعر است.
سعیدی راد در بخش دیگری از این گفتگو پیرامون جایگاه کتاب و ادبیات در کشور گفت: با وجود اینکه گفته می شود مردم از کتابخوانی فاصله گرفتهاند، اما از نظر من مردم عزیز کشورمان همچنان به کتاب های خوب توجه ویژه داشته و هنوز هم دیوان های شعر حافظ، سعدی، خیام، بابا طاهر و جمعی از شاعران معاصر فروش بالایی دارند.
وی در ادامه تصریح کرد: البته باید بپذیریم که از نظر کمیت تعداد شاعرانمان افزایش پیدا کرده و در طول تاریخ هیچ گاه این تعداد شاعر در کشور وجود نداشته است، همچنین شاعر خوب کم داریم، یعنی شاعری که به معنای واقعی با سواد و حکیم باشد و فی الواقع وقتی صحبت از تاثیر شعر در جامعه به میان می آید، طبیعی است که منظورمان شعرهای سخیف، دم دستی و کوچه و بازاری نیست؛ بلکه منظور شعرهایی است که از دل برآمده؛ ریشه در فطرت مردم داشته و راهنمای آنان در زندگی روزمره شان است.
شاعر کتاب های «زخم های خورشید» و «ساعت به وقت دلتنگی» در پایان خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات جامعه ما این است که به شاعران توجه کافی نمی شود. چه بسیار شاعرانی که شعرهای فاخری سروده اما از آنجا که نمی توانند آثارشان را به مرحله چاپ برسانند، جامعه نیز از دسترسی به آنها بی بهره است. به اعتقاد من اگر بپذیریم که در بسیاری از مواقع ارزش شاعری که شعرش از محتوا و مضمون زیبا و مناسب برخوردار است از یک دانشمند کمتر نیست؛ حتما از او حمایت و پشتیبانی خواهیم کرد.
انتهای پیام/