به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی تلگراف در گزارشی به قلم "آمبروس اوانس پریچارد" نوشت: دیده‌بان انرژی جهانی هشدار داد حجم اکتشافات نفتی به پایین‌ترین سطح از سال 1952 رسیده است و اقتصاد جهانی بیش از هر زمان دیگری به شکل خطرناکی متکی بر نفت خام مناطق مهم سیاسی است.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد در دو سال گذشته حجم سرمایه‌گذاری در حوزه‌های نفت و گاز از 780 میلیارد دلار به 450 میلیارد دلار کاهش یافته است. این درحالیست که انتظار نمی‌رود سرمایه‌گذاری‌ها در سال آینده نیز رشد محسوسی داشته باشد.
آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد ذخایر چاه‌های نفتی که هم‌اکنون از آنها بهره‌برداری می‌شود به میانه رسیده است و حفاری‌های جدیدی صورت نگرفته تا جایگزین مناسبی برای چاه‌های خالی شده از نفت پیدا شود. پیش‌بینی می‌شود در آینده نه چندان دور بهای نفت به دلیل محدود بودن منابع به شدت افزایش یابد و چگونگی تامین امنیت انرژی جهان به یک چالش اساسی تبدیل خواهد شد.
در گزارش سرمایه‌گذاری سال 2016 آژانس بین‌المللی انرژی آمده است: شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد کاهش فعالیت‌های اکتشافاتی، کم شدن حجم استخراج از چاه‌های جدید را به دنبال داشته تا جاییکه کاهش سرمایه‌گذاری در این بخش طی 60 سال گذشته بی‌سابقه بوده است.
کاهش سرمایه‌گذاری‌های نفتی به اندازه‌ای شدید بود که سود حاصل از بهره‌وری سوختی به طرز چشمگیری کاهش یافت و بازار به سمت سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک و خودروهای الکترونیکی روی آورد. دست‌کم تا پایان دهه کنونی اوضاع به همین منوال خواهد بود.
بیشترین کاهش سرمایه‌گذاری‌ها در مناطقی مشاهده شده است که اوضاع سیاسی پایدار و باثباتی دارند. سرمایه‌گذاری‌ها در دریای شمالی انگلیس از مینگین 8 میلیارد پوند به یک میلیارد پوند طی 5 سال اخیر کاهش یافته است. سرمایه‌گذاری در حوزه‌های نفتی کانادا نیز 62 درصد کاهش را تجربه کرده است.
کاهش هزینه‌ها فقط به استخراج محدود نمی‌شود. سرمایه‌گذاری برای توسعه سکوهای زمینی از 25 هزار دلار به 16 هزار دلار کاهش یافت و پول صرف شده برای عملیات نفتکش‌های بزرگ در آب‌های عمیق از 650 هزار دلار به 400 هزار دلار در روز رسید.
ممکن است در شرایط کنونی آسیب‌های ناشی از کاهش سرمایه‌گذاری‌های نفتی چندان بد به نظر نرسد؛ اما بدون شک جدی و هشداردهنده است.
سوال اصلی اینجاست که بازارهای جهانی تا چه اندازه قادر هستند به سرعت کمبود منابع نفتی را در وقت ضرورت جبران کنند. استخراج نفت شیل سرعت بیشتری دارد؛ اما حتی همان نیز دست‌کم 2 تا 3 سال زمان نیاز دارد تا تیم کاملی از کارشناسان مسئولیت نظارت بر استخراج را برعهده گیرند و حتی پس از طی مراحل فنی، آنقدر نفت استخراج نخواهد شد که پاسخگوی کمبودهای بازار باشد.
درصورتیکه کارتل‌های نفتی سیاست‌های منفعت‌طلبانه خود را به بازار اعمال کنند، ممکن است کشورهای وابسته به نفت بیش از هر زمان دیگری به سمت انرژی‌های جایگزین روی آورند.
انتهای پیام/