درددل های موزیسین های خیابانی پایتخت

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ چندی است که از گوشه و کنار شهر صدای نواهایی به گوش مان می رسد که گاهی  آزار دهنده و گاهی هم دل نواز و آرام بخش است. شاید شما هم وقتی از کنار درب مترو عبور می کنید جوانهایی را دیده باشید که در گوشه خیابان نشسته اند و در حال کوک کردن سازشان هستند. آنها موزیسین های خیابانی هستند که این روزها تلاش می کنند در هیاهوی تهران جایی برای خود باز کنند.
 
برخی صاحب نظران ظهور این مدل از موسیقی را نمادی از مدرنیسم عنوان می کنند، برخی دیگر بر پیوند موسیقی با توده مردم تاکید دارند اما به نظر می رسد فارغ از این موضوعات اغلب این موزیسین ها از سرناچاری به گوشه خیابان های شلوغ تهران پناه آورده اند.
 

 
 
سعید حاتم از جمله نوازندگان خیابانی موسقی است که در یکی از ایستگاه های مترو تهران اجرا می کند. 
 
او در گفتگو با خبرنگار  پایگاه خبری - تحلیلی شهر فردا، می گوید: دو سال مشغول به نواختن و تک نوازی در ایستگاه های مترو بوده و این مکان به دلیل افزایش رفت و آمد جای خوبی برای نوازندگی است. من در رستوران کار می کنم و از ساعت 3 تا 7 شب برای نواختن به این مکان می آیم و با توجه به اینکه در رستوران اجازه نوازندگی ندارم ایستگاه های مترو را برای نواختن انتخاب کردم. 
 
وی در خصوص نظارت مسئولین از این کار گفت: مسئولین اجازه کار در این مکان ها را به ما نمی دهند حتی یک بار از بنده تعهد گرفتند که نوازندگی نکنم
 
این نوازنده موسیقی در خصوص جذابیت این نوع اجرا برای مردم هم به ما می گوید: این کار برای مردم جذابیت دارد. ولی منبع درآمدی نداشته و برای عشق به نواختن به  این کار مشغولم. 
 
وی با اشاره به اینکه تحصیل خود را نیمه کاره رها کرده و به تهران آمده است، گفت: در دوران دبیرستان ماندم  و به آموزش نوازندگی پرداختم و این کار را به صورت حرفه ای انجام نمی دهم ولی علاقه داشتم که موسیقی خیابانی را در یک مکانی بهتر اجرا می کردم. 
 

 
 
 یاسین صادقی نیز یکی دیگر از کسانی است که به اجرای موسیقی خیابانی  می پردازد. او نیز به خبرنگار ما می گوید: موسیقی خیابانی نه تنها اعتبار نیست بلکه ضد اعتبار محسوب می شود. موسیقی در کشور ما از اعتبار بالایی برخوردار است ولی موسیقی خیابانی از چنین وجهه ای برخوردار نیست. موسیقی خیابانی دست انسان را قوی تر کرده و افرادی که در این خصوص تخصص دارند به نوازندگی در خیابان می پردازند و به خوبی آگاه به  عشق سرشار از اجرا در خیابان هستند. 
 
این استاد موسیقی گفت: مردم استقبال خوبی از نواختن در خیابان دارند حتی آنهایی که تخصصی در موسیقی ندارند با نگاه یا ایستادن و یا حتی پرداخت مبلغی به تایید نوازنده و آهنگ نواخته شده توسط وی می پردازند. 
 
وی افزود: اگر جایگاهی توسط مسئولین برای موسیقی خیابانی تدارک دیده شود این کار ساماندهی شده و رضایت مردم نیز نسبت به این کار جلب می شود.
 
صادقی ادامه داد: جامعه نیازمند شنیدن آوای موسیقی است و اجرای موسیقی در ساعت 8 صبح زمانی که مردم در حال رفتن به محل کار خود هستند انرژی مضاعفی را به آنها هدیه می کند و اگر این کار توسط  اشخاصی ماهر انجام گیرد قاعدتا هم موسیقی با نوایی شنیدنی نواخته می شود و هم مردم استقبال خوبی از آن نوازنده خواهند داشت. 
 
وی تصریح کرد: دولت باید با کسانی که در این رشته تخصص ندارند و سازی را در دست گرفته و به نواختن می پردازند برخورد کرده و آنها را از متخصصین جدا کند. 
 
 
طرحی خودجوش که نیاز به ساماندهی دارد 
 
جعفر بای آسیب شناس حوزه اجتماعی نیز در این خصوص  به خبرنگار پایگاه خبری - تحلیلی شهر فردا گفت : من موسیقی خیابانی را طرحی خودجوش، بدون نظارت و ساماندهی می دانم و معتقد هستم این مدل از موسقی می تواند در افزایش نشاط شهری موثر باشد و کمی از عصبانیت های جامعه ایرانی بکاهد.
 
وی گفت: البته معتقدم نظارت حلقه مفقوده فعلی در موسیقی خیابانی است و همین مساله نیز باعث شده است که در برخی از موارد این مدل از موسیقی عملا به سمت انحراف کشیده شود.
   
این آسیب شناس با اشاره به اینکه  سازمان متولی این امر وزارت ارشاد است گفت: با نظارت دقیق بر این مسئله می توان  مردم را ترغیب به حمایت از اجرای موسیقی خیابانی کرده و از تبدیل این نوازندگی اصیل به موسیقی کوچه بازاری ممانعت کرد.
 

 
بای گفت: ما از گذشته مدل هایی از موسیقی در سطح جامعه را داشته ایم که برای مثال عده ای در مدح ائمه اطهار(ع) چاوشی گری می کرده اند اما نمی توان انکار کرد که موسیقی خیابانی امروز تهران گاهی حتی به سمت تکدی گری نیز کشیده می شود. 
 
با این حال به نظر می رسد که موسیقی خیابانی امروز به واقعیت شهرهای ما تبدیل شده است. حتی اگر ما چشم هایمان را به روی این مدل موسیقی ببندیم نمی توانیم آوای آنها را از کوچه خیابان ها حذف کنیم. سروده شدن یک نوای موسیقی دلچسب در کنار پیاده روهای تهران شاید زیاد هم چیز بدی نباشد و بی جهت در این خصوص سیاه نمایی شده است. به نظر مهمترین نیاز در این خصوص روبه رو شدن با واقعیت ها و تلاش برای ساماندهی و نظارت بر این مدل از موسقی است.
 
منبع: شهر فردا
 
انتهای پیام/