به گزارش
گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وب‌سایت فوربز در گزارشی نوشت: رودریگو دوترته، رئیس جمهور فلیپین، روز جمعه اظهار کرد نیروی دریایی کشورش تعدادی "بارج" (نوعی شناور) در نزدیکی " اسکاربورو شوال" مشاهده کرده‌است. وی این پرسش را مطرح کرد که اهداف این شناورها در این مناطق چه بوده است؟
پدیدار شدن این شناورها می تواند تنها یک معنی داشته باشد، پکن در حال آماده شدن برای تبدیل اسکاربورو، جزیره ای بدون سکنه، به یک پایگاه نظامی است.
افزایش تنش ها در دریای جنوبی چین، تجارت جهان را در معرض تهدید قرار داده است. در حال حاضر 5.3 هزار میلیارد دلار از اجناس جهان از این منطقه عبور می کند و در همین راستا گردهمایی های بسیاری در خصوص استفاده از این آب ها تشکیل شده است. هیچ یک از کشورهای حاضر در این منطقه نمی توانند بدون اطمینان از امنیت کامل آب ها، عملکرد اقتصادی تماما خوبی داشته باشند.
تاکنون گزارش حضور کشتی های باری تایید نشده است؛ اما چین بدون شک اسکاربورو را در سال 2012 به اختیار خود درآورده است. در آن زمان کشتی های چینی و فیلیپینی، این جزیره را محاصره کردند و در نهایت با میانجیگری آمریکا توافقی مبنی بر عقب نشینی هر دو طرف امضا شد. در آن زمان فلیپینی ها عقب نشینی کرده؛ اما چینی ها این اقدام را انجام ندادند.
در حالی که وزیر امور خارجه آمریکا، جان کری، اظهار کرد هیچ راه حل نظامی برای اختلافات دریای جنوبی چین وجود ندارد، چینی ها نظر دیگری در این باره دارند.
با فرا رسیدن زمان برگزاری اجلاس گروه 20، چین کوشیده تا بسیاری از مشکلات جغرافیای سیاسی را از زمینه این اجلاس خارج کند. پکن در عوض تلاش خواهد کرد تا در زمینه تجارت و همکاری اقتصادی به بحث و تبادل نظر بپردازند.
با این حال به نظر می رسد پکن با استفاده از اقتصاد، استفاده های نظامی خواهد داشت. جنیفر هریس، از اعضای شورای روابط خارجی در واشینگتن پست، در این باره اظهار کرد: "هنگامی که فیلیپین سعی کرد از ادعای خود در اسکاربورو حمایت کند، چین اجازه داد تا محصولات کشاورزی آن در بنادر این کشور فاسد شود." چین همچنین قانونی مبنی بر ممنوعیت ماهیگیری در اطراف آب های تحت ادعای فیلیپین تصویب کرد و صنعت گردشگری میان دو کشور را نیز کاهش داد.
این روش، پیشتر در سال 2010 در زمینه صادرات فلزات گرانبها به ژاپن مورد استفاده قرار گرفته بود. از آن جایی که آن اقدام در مغایرت مستقیم با شرایط سازمان تجارت جهانی قرار داشت و نتیجه ای قطعی نیز ایجاد نکرد، چین تصمیم گرفته تا روش خود را تغییر دهد. به نظر می رسد این کشور در نظر دارد تا سیاست های اقتصادی خود را در راستای سیاست های دیگر به کاربرده و اهداف کلی تری را تحت تاثیر آن ها قرار دهد.
به همین دلایل شاید اظهارات رئیس جمهور چین، مبنی بر تمرکز بر اقتصاد و روابط تجاری در اجلاس گروه 20، خبر چندان خوبی محسوب نشود. در همین راستا هریس اظهار کرده باید برای مقابله با چین، سیاست های اقتصادی مشابه ای اتخاذ شود. وی گفت: "بهترین سلاح برای مقابله با چین، اسلحه نیست."
آمریکا تاکنون نتوانسته روشی قطعی و مشخص برای مقابله با سیاست های اخیر چین اتخاذ کند. نبود قابلیت تصمیم گیری قطعی به یکی از مشخصه های اصلی آمیکا تبدیل شده است. در حالی که توافق ترانس آتلانتیک می تواند فرصت های بسیاری برای نفوذ در اقتصاد 11 کشور جهان را برای آمریکا ایجاد کند، بسیاری از شهروندان این کشور مخالف آن هستند.
در سوی دیگر، سیاستمداران چینی، تجارت را به عنوان وسیله ای برای کنترل جفرافیای سیاسی می دانند. آن ها به همین دلیل به احیای جاده ابریشم پرداخته اند و حتی جاده ابریشمی دریایی نیز ایجاد کرده اند.
انتهای پیام/