وی افزود: بعضی از انواع صرع می تواند زمینه ژنتیکی داشته باشد و تشنج یکی از علائم صرع است و نباید آن را بیماری دانست.
این جراح و متخصص مغز و اعصاب درخصوص تاثیر عوامل ژنتیکی در ابتلا به صرع تصریح کرد: بعضی از انواع صرع به دلیل اختلال های ژنتیکی ایجاد می شود. در حال حاضر 20 درصد جامعه مبتلا به صرع هستند و می توان گفت کسی که یکی از والدینش یا هر دو آنها به صرع مبتلا باشند احتمال ابتلا آن شخص به این بیماری تا 10 درصد افزایش پیدا می کند.
هجرانی ابراز کرد: بعضی از انواع صرع های سندرمیک از طریق مشاوره ژنتیک و آزمایش جنین قابل پیشبینی و پیشگیری است. زنان مبتلا به صرع باید این بیماری را کنترل و سپس برای باردای اقدام کنند، چرا که تشنج در زمان بارداری می تواند باعث کاهش اکسیژن و خونرسانی به جفت و آسیب به مغز جنین و یا حتی مرگ مادر یا نوزاد بشود. برای درمان زنان باردار مبتلا به صرع معمولا از داروهای با عوارض کمتر برای مادر و جنین استفاده می شود.
وی اظهار کرد: صرع انواع مختلفی دارد و شایع ترین نوع آن "صرع پرشی" است که زمینه ژنتیکی دارد و بیشتر در جوانان دیده می شود که علت مشخصی ندارد ، تنها می توان گفت نوعی اختلال در کارکرد کانال های یونی قشای سلول های عصبی عامل ایجاد آن است. نوع دیگر آن ممکن است به علت یک ضایعه شناخته شده مغزی ، تومور یا ضایعه عروقی در سطح مغز باشد که تحرک این ضایعه ایجاد تشنج می نماید.
این جراح و متخصص مغز و اعصاب بیان کرد: یکی دیگر از عوامل ایجاد صرع که با اصابت ضربه به سر و یا ضایعات ناشی از آن و همچنین اختلال در ژن یا کروموزوم‌ها ایجاد تشنج می کند.
هجرانی در خصوص راهکار پیشگیری از ابتلا به صرع تصریح کرد : بسیاری از علل ایجاد آن قابل پیشگیری نیستند اما در موارد شناخته شده باید از علل بروز آن پیشگیری کرد، استفاده از بعضی داروها درمان کننده افسردگی تشنج ایجاد می کنند، همچنین پایین آمدن قند خون، کم خوابی استرس و هیجان به ایجاد تشنج دامن می زند.
انتهای پیام/