بر اساس آمار منتشر شده از سوی مسئولان،در یک دهه گذشته 280 هزار نفر بر اثر تصادفات جاده‌ای در ایران جان باخته اند،مرگ و میری معادل سقوط 850 فروند هواپیمای 300 سرنشین!
تلفات این عدد وحشتناک معادل سقوط 850 فرون هواپیمای 300 سرنشین است،با چنین اوصافی می توان گفت متاسفانه آمار تصادفات جاده ای و تلفات ناشی از آن در کشور ایران به نحوی دردناک و تاسف آور بالا است.
مرگ و جان باختن برخی از هموطنان ما در سوانح جاده ای با عوارض و تبعات ناخوشایندی همراه است که در سطح رسانه ها کمتر به آن پرداخته شده و عموما اخبار این حوزه به حادثه رخ داده خلاصه می شود.
با تاملی عمیق تر به پیامدهای ناخوشایند از دست رفتن سرپرست خانوارها،داغ دیدن والدین و پدر و مادرِ جوانان و نوجوانان،و از دست رفتن یکی از مهمترین سرمایه ها و ثروت های کشور که همان استعدادهای انسانی است،و از سوی دیگر عوارض روحی،عاطفی و روانی ناخوشایند چنین سوانحی،عمق فاجعه بیش از پیش عیان و هویدا می شود.
بر اساس گزارشات منتشر شده،سهم خطای انسانی در تصادفات جاده ای 70 درصد برآورد می شود که به انحای مختلف همچون خواب آلودگی،سرعت غیر مجاز،انحراف به چپ،سبقت و...ظهور و بروز پیدا می کند،در این میان،سهم خودرو و جاده در بروز سوانح جاده ای 30 درصد برآورد شده است.
*کاهش تلفات جاده ای در طول ده سال اخیر
سرهنگ همایون شریفی،رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی استان البرز،اگر چه آمار بالای تصادفات جاده ای را رد نمی کند،اما معتقد است علیرغم تلفات سنگینی که ایران در بخش تصادفات متحمل می شود در طول سالیان اخیر به توفیقات قابل توجهی نیز در این عرصه نائل شده ایم.
وی می افزاید:با یک بررسی اجمالی،در می یابیم آمار فوتی های سال 94 به بیش از 16 هزار نفر می رسد و این در شرایطی است که در سال 84 این عدد به رقمی بالغ بر 24 هزار نفر می رسید و این در شرایطی است که حجم مسافرت ها و تعداد خودروها در مقایسه با یک دهه گذشته با افزایش روبرو بوده است.
*پشت پرده خطای انسانی در تصادفات
اگرچه متهم اصلی تصادفات با سهم 70 درصدی خطای انسانی است اما برخی کارشناسان معتقدند باید علت و عوامل موثر در بروز خطای انسانی مورد بررسی و واکاوی قرار گیرد.
به واقع در شرایطی که در برخی جاده ها،استراحتگاه کافی وجود ندارد و یا اینکه شرایط جاده ای به نحوی است که ضریب خستگی راننده را تشدید می کند،بستر و زمینه سبقت غیر مجاز،تعجیل در رانندگی برای زودتر رسیدن به مقصد،خواب آلودگی و...فراهم می شود.
البته این به آن معنا نیست که با مناسب نبودن جاده،راننده مجاز به تخلف و عدم رعایت اصول و قواعد رانندگی است اما به هر حال فاصله داشتن جاده ها با استاندارد لازم تبعاتی دارد که یکی از آنها به افزایش خطاهای انسانی و بعضا رفتارهای پر خ خطر در رانندگی منتهی می شود.
*فرهنگ سازی و تشدید برخوردهای بازدارنده
به هر حال،تلفات جاده ای در کشور آنچنان بالا است که با وجود توفیقات حاصل شده در طول یک دهه اخیر و کاهش 12 درصدی تلفات جاده ای،باز هم با رقم16 هزار و 500 کشته در سوانح جاده ای،جزءکشورهایی هستیم که متاسفانه در این حوزه با چالش ها و حوادث تلخی مواجه می شویم.
برای مدیریت مطلوب تر و کاهش هر چه بیشتر تلفات جاده ای باید به اصل فرهنگ سازی به عنوان نسخه ای شفا بخش توجه شود.
به تعبیری با آموزش صحیح می توان ضریب رعایت اصول و قواعد رانندگی را به نحو شایسته ای تقویت کرد.
و البته در کنار فرهنگ سازی،تشدید برخوردهای بازدارنده در حوزه راهنمایی و رانندگی و پلیس راهور نیز نقش موثری در مهار و کنترل تلفات جاده ای ایفا می کند.
و در آخر حلقه مکمل این امر خطیر(کاهش تلفات جاده ای)به ارتقای ایمنی خودروها و لحاظ کردن استانداردهای جاده ای معطوف می شود که به مثابه حلقه ها و زنجیره هایی به هم پیوسته ضریب حوادث منجر به جرح و فوت جاده ای را به نحوی چشمگیر کاهش می دهد.
انتهای پیام/