به گزارش خبرنگار
حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد قلی‌پور خواننده جوان، به تازگی اسمش بر سر زبان ها افتاده و سال 1360 در قزوین و در خانواده‌ای سنتی به دنیا آمده است.
وی با موزیک ویدئوی «بغض جمعه» نگاه علاقه‌مندان موسیقی را معطوف به خود کرد و پس از آن دو آلبوم «کاش نمی‌رفتی» و «هستی هنوز» را به ترتیب در سال های 94 و 95 منتشر کرد.
نخستین کنسرت قلی‌پور، دی ماه 94 در ایوان شمس و در دو سانس برگزار شد. پس از انتشار آلبوم دومش، اردیبهشت 95 کنسرت دوم خود را در تهران و نخستین کنسرتش در شهرستان قزوین را برگزار کرد. کنسرت تهران محمد قلی پور با استقبال چشمگیر هوادارانش همراه بود. به این بهانه، با این خواننده جوان، گفتگویی صمیمی کردیم.
* خوانندگی را از چه زمانی شروع کردید؟ خواندن را از بچگی دوست داشتم و اتفاقات موسیقی را از همان دوران دنبال می‌کردم. آن زمان در گروه سرود و تواشیح شرکت می‌کردم، چرا که امکانات لازم برای حضور در دنیای موسیقی را نداشتم.
* پس از ابتدا می خواستید، خواننده شوید؟ از بچگی سه حرفه را خیلی دوست داشتم؛ خوانندگی، بازیگری و فوتبالیست شدن. البته خدا را شکر که خواننده شدم؛ چون این حرفه برایم در اولویت بود.
*بازیگری و فوتبال چه شد؟ آن ها را دنبال نکردید؟ دنبال فوتبالیست شدن و بازیگری هم رفتم. در دوران راهنمایی و دبیرستان بازیگری را دنبال کردم و در چند تئاتر مدرسه، شرکت کردم و نقش اول را داشتم، اما به دلیل شرایط زندگی، بازیگری را رها کردم. در همان دوران فوتبال را هم دنبال کردم که به دلیل مصدومیت زانو، نتوانستم این حرفه را ادامه دهم.
* خوانندگی را برای شهرت و ستاره شدن دوست داشتید؟ نمی‌گویم دنبال ستاره شدن نیستم اما بخش اصلی آرزوهایم معطوف به خوانندگی است. من مدت‌ها خوانندگی نکردم و زمانی وارد این حرفه شدم که حس کردم، می‌توانم اتفاق خوب و تازه‌ای در این عرصه رقم بزنم. پیش از این، کسی باورش نمی‌شد، به جایگاهی برسم که بتوانم کنسرت برگزار کنم.
* چند سال است که به صورت حرفه ای وارد موسیقی شدید؟ حدود دو سال.
* پولدار بودید که خواننده شدید؟ من واقعا پولدار نیستم. پدرم یک کارگر ساده بود و زمانی که من دوازده ساله بودم، از دنیا رفت. مجبور شدم از همان سن، کار کنم. هر چه تا الان به دست آوردم، ثمره تلاش‌هایم در این دوران بوده است. تعداد کسانی که می‌گویند با پول به این جایگاه رسیده‌ام، بسیار کم هستند.
آنها هم عده ای هستند که یکسری آرزو دارند و برای رسیدن به آن تلاش
نمی‌کنند.
* خودت چنین حسی نسبت به خوانندگان مشهور داری؟ اگر یک خواننده‌ای را می بینم که در دنیای موسیقی ستاره می‌شود، اصلا این ذهنیت را نسبت به وی ندارم که جایگاهش را با پول به دست آورده است. هر خواننده‌ای که طرفدار دارد، سختی های خودش را کشیده است. حتی اگر پول هم وی را در این عرصه یاری کرده باشد.
* برای ورود به موسیقی پارتی داشتید؟ پارتی هم نداشتم. اگر پول فراوانی در کار بود، می‌توانستم پارتی‌های خوبی برای ورود به این عرصه داشته باشم.
* برنامه ات برای آینده چیست؟ اتاق فکری تشکیل داده‌ایم که در آن تصمیم داریم، اتفاق های جدیدی در کنسرت های آینده رقم بزنیم.
* به دنبال جمع کردن آلبوم نیستید؟ در حال حاضر تصمیم ندارم آلبوم جدیدی منتشر کنم.
* شنیدم اسم هنری برای خودت انتخاب کردید؟
بله. کارهای جدیدم را با اسم هنری «کامبد» منتشر می‌کنم.
*شغل دوم هم دارید؟ من شغل اول دارم و موسیقی شغل دومم است (می خندد). هرچه درآمد از کار اولم به دست می‌آورم، خرج فعالیت‌های موسیقی‌ام می‌کنم. امیدوارم اتفاقی در حرفه موسیقی بیفتد که دیگر محتاج کار اولم نباشم. صبح‌ها ساعت 6 از خواب بیدار می‌شوم و تا دیر وقت مشغول کار هستم. روزانه بیش از 4 یا 5 ساعت نمی‌خوابم.
* پس درآمد از خوانندگی برایت مهم است؟ زمانی که وارد این عرصه شدم، به درآمد آن فکر نمی‌کردم. تنها عشقم را دنبال کردم. نمی‌خواستم حسرت خواننده شدن تا پایان عمر مرا آزار دهد.
* و اما کلام آخر؟ در پایان تشکر می‌کنم از دوستانم و همه کسانی که برایم زحمت کشیدند. تشکر می‌کنم از هوادارانم که کارهای من را دنبال می‌کنند. زمانی که ابراز محبت آنها را می‌بینم، غم‌های دنیا را فراموش می‌کنم. با وجود این هواداران، من یکی از ثروتمند ترین آدم های دنیا هستم.
گفتگو از علی کریمی
انتهای پیام/