به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، سالهاست که به هزار و یک دلیل روستانشینان به شهرها مهاجرت می کنند و خانه و کاشانه خود را به دست فراموشی می سپارند. شاید در نگاه اول این موضوع به گونه ای پیشرفت محسوب شود اما جامعه شناسان نظری غیر از این را دارند.
محققان در عرصه جوامع بر این باورند که: اگر روستاها خالی از سکنه و شهرها مملوء از جمعیت شود تعادل فیزیکی بهم ریخته و انسانها دچار چالش های متفاوتی می شوند.
به گونه ای که با کم شدن تولیدات دامی، کشاورزی و واردات خارجی نتیجه ای جز گرانی سبد کالای مردم حاصل نخواهد شد.
**روستاها تنبل شده اند
جعفر بای آسیب شناس و جامعه شناس با ابراز نگرانی از خالی شدن روستاها در طول سالهای اخیر، می گوید: روستاها تنبل شده اند به گونه ای که بخش تولیدات کشاورزی و دامی کشور حالت عکس پیدا کرده و تمامی این محصولات از شهر وارد روستا می شود، بنابراین وضعیت خودکفایی اقتصاد غذایی کشور به شکل نگران کننده ای، در وضعیت بحرانی قرار گرفته است.
**بحران هویت در نتیجه مهاجرت
امروزه اکثر روستاییان بویژه نسل های جوان اعتقادی به داشتن هویت روستایی نداشته و علاقه بیشتری به شهری بودن، دارند، چه بسا که گاهی در این امر افراطی عمل کرده و از شهریان هم پیشی می گیرند.
به نظر می رسد که کتمان هویت روستایی و فراگیر شدن این نگرش در میان روستاییان، عامل فراموش شدن تدریجی زندگی روستایی باشد.
افسر افشاری، جامعه شناس با اشاره به اثرات مهاجرت روستاییان به شهرها، می گوید: از مهمترین پیامدهای منفی مهاجرت و گسترش سریع شهرنشینی، بحران هویت فردی و سردرگمی میان شهری یا روستایی بودن است.
وی در ادامه افزود: شاید عامل اصلی در بروز این بحران، مشکلات زیست محیطی و تبدیل شهرها به شهرهای چند زبانه و چند قومیتی است، همچنین در بعضی مواقع افراد به دلیل تحت تأثیر قرارگرفتن فرهنگ شهری، برخلاف میل حقیقی خود لهجه و صحبت کردنشان را تغییر می دهند که متأسفانه ادامه این روند شکاف عمیقی میان هویت و شخصیت فرد ایجاد می کند.
در این بین، زهرا 22 ساله از اهالی ایلام، علت مهاجرتش به پایتخت را نبود امکانات آموزشی مناسب و دانشگاه دولتی بازگو می کند.
نکته قابل توجهی که نظرمان را به خودش جلب کرد، نداشتن لهجه ایلامی این دختر بوده و درمورد آن اینطور بیان می کند: ترم اول که به اینجا آمدم هر زمان با لهجه ایلامی صحبت می کردم و مورد تمسخر بقیه قرار می گرفتم حتی در بسیاری از مواقع با ساختن جوک های قومیتی به شخصیت روستاییم توهین می کردند و این موضوع باعث رنجشم می شد، از آن به بعد با تقلید از لهجه شهری سعی کردم از اصلیتم فاصله بگیرم.
روستاییان با توجه به فشار روانی ناشی از طعنه و تمسخر شهریان، سعی بر کم رنگ کردن هویت خویش که در جای خود بسیار با ارزش و قابل احترام است، کرده و تصمیم به ترک کامل اصلیتشان می گیرند.
**نبود امکانات رفاهی بی انگیزگی جوانان روستایی را رقم زده است
عدم درآمد کافی در فصولی که کشاورزی رونق ندارد، بیکاری، پایین بودن سطح امکانات بهداشتی و خدمات رفاهی و بیمه بازنشستگی از جمله مواردی هستند که حسین 29 ساله اهل روستای روشن آباد بابل واقع در استان مازندران در خصوص علت مهاجرتش می گوید: به نظر می رسد این معضل مهاجرت که متأسفانه در حال گسترش است ریشه در مشکلات و کمبود امکانات در روستاها داشته و جاذبه تجمع امکانات در مراکز شهری به دغدغه مهاجرت روستاییان دامن می زند. وقتی خدمات آموزشی -رفاهی و فرهنگی در مقایسه شهر با روستا، نامتعادل و ناعادلانه باشد دیگر هیچ انگیزه ای برای بقای جمعیت روستایی باقی نمی ماند.
انتهای پیام/
سپاس از شما