به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وبسایت تحلیلی پولیتیکو در مطلبی با اشاره به برگزاری مسابقات المپیک 2016 ریو در برزیل نوشت: زمانیکه در سال 2009 برزیل به عنوان میزبان بازی‌های المپیک 2016 معرفی شد، «لولا دا سیلوا» - رئیس جمهور وقت این کشور – تمام دوستان و مشاوران خود را در آغوش گرفت و با پرچم برزیل شروع به دویدن کرد. اما اکنون 7 سال پس از آن ماجرا، تحریم مراسم افتتاحیه المپیک از سوی او و مرید سیاسی‌اش یعنی «دیلما روسف» - رئیس جمهور کنونی برزیل – دورنمایی متفاوت از آنچه در سال 2009 پیش‌بینی شده بود را پیش روی این کشور قرار داده است.
پولیتیکو در ادامه نوشت: برزیل اکنون کشوری با مشکلات اقتصادی فراوان است که ظاهراً هیچ راه‌حلی برای آنها وجود ندارد. روسف برای پاسخگویی به اتهام فسادی که مجلس سنای برزیل 3 روز پیش با اکثریت قاطع آرا علیه وی مطرح کرد، باید طی هفته‌های آینده در دادگاه حاضر شود و لولا نیز که شاید بتوان از او با عنوان بانفوذترین سیاستمدار برزیل طی 25 سال اخیر یاد کرد، به اتهام فساد و جلوگیری از دادرسی در پرونده رسوایی مالی شرکت نفتی پتروباس تحت بازجویی قرار دارد.
علاوه براین، انتظاری که برزیل از برگزاری مسابقات المپیک ریو داشت، به هیچ وجه محقق نشد. بسیاری از کارشناسان باور داشتند که المپیک فرصت بی‌نظیری را برای نوسازی و توسعه زیرساخت‌های اقتصادی این کشور فراهم خواهد کرد؛ اما هر کسی که شناخت خوبی از این کشور داشته باشد می‌داند که از سال 2009 شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور نه تنها بهبود نیافته بلکه بدتر نیز شده است.
کمیته برگزاری المپیک ریو در سال 2009 پس از اعلام میزبانی برزیل، طرح جامعی را برای مدیریت این رویداد بزرگ ورزشی در دستور کار قرار داد. اما رسوایی‌های سیاسی و اقتصادی پی در پی و مشکلات عدیده زیست‌محیطی هرگز اجازه تحقق آن را نداد؛ تا جایی که این کمیته حتی در تامین منابع آبی لازم برای ورزشکاران مستقر در دهکده المپیک نیز با مشکل مواجه شد.
در حال حاضر، در گرماگرم مسابقات المپیک به ورزشکاران توصیه شده است که از آب آشامیدنی ریودوژانیرو استفاده نکنند؛ چراکه به گفته کارشناسان سازمان بهداشت جهانی، آب شهر ریو آلوده به انواع ویروس، باکتری و فضولات انسانی و حیوانی است. سواحل این شهر نیز به دلیل آلودگی‌های زیست محیطی برای شنا کردن مناسب نیستند و فاضلاب‌های شهری همچنان وارد آبهای ساحلی این شهر می‌شوند.
نژادپرستی نیز یکی دیگر از مشکلات همیشگی برزیل است که به سهم خود المپیک امسال را تحت تاثیر قرار داد. در برزیل خشونت پلیس علیه برزیلی‌های آفریقایی‌تبار به یک موضوع عادی و روزمره تبدیل شده است و آنها معمولاً اولین قربانیان خشونت‌های نژادی در برزیل به شمار می‌روند. دولت برزیل می‌توانست از فرصت المپیک برای توسعه محل سکونت اقلیت آفریقایی‌تبار این کشور و کاهش شکاف‌های نژادی استفاده کند؛ اما در مقابل، با توسل به زور صدها خانواده آفریقایی‌تبار را در آستانه برگزاری المپیک به بهانه ساخت تسهیلات برای گردشگران خارجی از محل سکونت خود آواره کرد.
هزینه برگزاری المپیک 2016 برای برزیل حدود 12 میلیارد دلار تخمین زده شده است که یکی از بالاترین ارقام در تاریخ برگزاری مسابقات المپیک است. اما اکنون به دلیل محقق نشدن انتظارات مالی دولت برزیل از المپیک امسال، به سختی می‌توان فردی را یافت که مسئولیت سیاسی یا اقتصادی این شکست بزرگ را برعهده بگیرد.
انتهای پیام /