«دختر» فیلمی ضعیف، ناقص، نارسا و سطحی است

جبار آذین منتقد سینما در خصوص فیلم سینمایی «دختر» به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: رضا میرکریمی به عنوان کارگردان سینما، فیلمسازی توانا و خوش فکر است. فیلم‌های سینمایی او حاکی از تعلق خاطر این سینماگر به مقوله‌های فرهنگی و اجتماعی است. او در فیلم‌هایش در کنار بازگویی روان قصه،‌ به پردازش قابل باور و ملموس آن توجه کرده است. 

وی افزود: فیلم‌های «یک حبه قند»، «زیر نور ماه» و «خیلی دور، خیلی نزدیک» از روایت صمیمی حرف و قصه‌ها حکایت دارد اما فیلم های اخیر او «امروز» و «دختر» علی‌رغم داشتن حرف هایی برای گفتن، به دلایلی از جمله بی دقتی، کم حوصلگی و سهل‌انگاری فیلمساز، در ارائه پیام‌ها و شکل‌گیری ساختار غربی سینمایی از استانداردهای سینمایی دور هستند.
«دختر» فیلمی ضعیف، ناقص، نارسا و سطحی است.

این منتقد سینمایی اظهار داشت: «دختر» از منظر فرم و محتوا اثری کاملا عقیم، دو پاره و شعاری است. فیلم «دختر» می‌خواهد به بررسی مناسبات و برخوردهای یک جوان در کشاکش مسائل خانوادگی و اجتماعی بپردازد. این مهم را هم در بستر ارتباط و مقابله و تاثیرات سنت و مدرنیته بازگو می‌کند. اما از نیمه، فیلم دو پاره شده و با مسائل فکری و باورهای پدر، کنش واکنش های دختر که باید همچنان در مرکزیت فیلم قرار می داشت، بی رنگ شده است. مسئله فیلم به جای نمایش برخورد و چالش‌های دختر به ارائه کنش ها و تمایلات پدر آن هم به صورت سطحی و کلیشه ای و غیر جذاب محدود شد.

وی بیان کرد: میرکریمی که قبل از این دو فیلم، به یک اندازه به فرم و محتوا نظر داشت، در «دختر» از توجه به هر دو بخش مهم ساختاری فیلمش باز مانده است. «دختر» سطحی و شعاری اما تاثیرگذار است. تحجر، سنت، مدرنیته و تضاد آشتی پذیر دختر و پدر ناکام مانده و نتوانسته قصه خود را به سامان رساند. تا کنون ده‌ها فیلم در این زمینه ساخته شده است، از همین زاویه فیلم «میرکریمی»  چیز جدیدی ندارد. قرار دادن یک دختر در جشن به ظاهر ساده و نمایش ابعاد مختلف فکری و سلیقه ای او و دوستانش و پدر می توانست، به آوردگاه جذاب و دیدنی چالش خانوادگی و اجتماعی تبدیل شود. 

آذین در ادامه این موضوع اضافه کرد: این اثر تصاویر خوب و بازی‌های متوسط و موسیقی به نسبت شنیدنی دارد. اما این نکات به برجسته شدن آن و انتقال درست قصه و پیام فیلم کمک نکرده است. «دختر»»میرکریمی پیش از رشد و تکامل معنایی و اجتماعی اثری نابالغ مانده و با وزش بادهای سطحی‌نگری و شعاردهی پژمرده شده است او می‌توانست با ساختار اصولی فیلم و پرداخت درست مضمونی و محتوایی آن، اثری درخشان برای سینمای اجتماعی و خانوادگی تولید کند.


انتهای پیام/