به گزارش خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تفریح و خوشگذرانی یکی از نیازهای اصلی زندگی هر انسانی محسوب می‌شود تا فارغ از مشکلاتی که در مسیر زندگی خود دارد، دمی بیاساید و از زیستنش لذت ببرد. خنکای هوای اقلیم رویا را استشمام کند و خود را از بند باید‌های زندگی رها سازد.
یکی از بهترین ابزارهای سرگرمی‌‌ساز برای انسان پر دغدغه امروز، سینما است تا با تماشای فیلم برای ساعتی خود را از قید اضطراب‌ها، درگیری‌ها و مشکلات روزمره برهاند. به قصه فیلم دل بسپارد و با قهرمان داستان برای حل گره ماجرا پیش برود.
آدمی هنگام سینما رفتن با چالشی به نام «انتخاب فیلم» از میان تعداد بالای فیلم‌های در حال اکران مواجه می‌شود. یکی از بهترین راه‌ها برای انتخاب فیلم مناسب، نگریستن به تبلیغات آن شامل عکس، پوستر، آنونس و تیزر است.
از کلیدی‌ترین عنصرها برای آنکه شخصی تصمیم به تماشای یک فیلم خاص بگیرد، پوستر آن اثر سینمایی است که یا شخص را به سمت سینما و خرید بلیت سوق می دهد و یا باعث گریز او از تماشای آن فیلم می‌شود. بدین ترتیب کیفیت یک پوستر می‌تواند سرنوشت استقبال از فیلم را مشخص کند.
پوستر، هنری است که هم شامل فنون تبلیغات و روانشناسی فروش می‌شود و هم دربرگیرنده هنرهای گرافیکی است. طراح پوستر باید به هر دو حیث گرافیک و تبلیغات، در هنگام خلق اثر هنری‌اش توجه کند تا پوستر دارای قابلیت‌های بصری برای عرضه به مخاطب و کشاندن او به سالن سینما باشد.
اما در سینمای ایران اغلب شاهد پوسترهایی هستیم که تنها به وجه تبلیغاتی آن توجه شده و طراحی‌های مینیمالیستی و پرمفهوم دیده نمی‌شود. به طور معمول در پوستر یک اثر سینمایی ایرانی، ستاره‌های آن فیلم در یک عکس دور هم جمع می‌شوند تا مردم با دیدن بازیگران فیلم به سالن سینما قدم بگذارند.
به همین منظور، پیرامون مشکلات پوسترهای سینمایی با میثم میرزایی، یکی از بهترین طراحان پوستر ایران به گفتگو نشستیم.
میرزایی درباره اینکه چرا در ایران طراحی‌های مفهومی و مینیمال نداریم، گفت: تغییر سلیقه بصری در جامعه نیازمند فرهنگسازی بلند مدت است. در گذشته به دلیل محدود بودن وسایل ارتباط جمعی، نحوه اطلاع رسانی برای جذب مخاطب سر در سینماها بود. صاحبان فیلم‌ها برای کشاندن مردم به سالن‌های سینما، از چهره بازیگران استفاده می‌کردند، اما به مرور زمان و با ورود تکنولوژی به عرصه تبلیغات، متاسفانه این نگاه سنتی همچنان به قوت خود باقی است. البته ناگفته نماند با همه گیر شدن شبکه های اجتماعی، سلیقه مردم ارتقا پیدا کرده است، ولی برخی از صاحبان فیلم، به همان فرمول قبل وفادار هستند.
وی درباره مشکلات موجود در دنیای طراحی پوستر، اظهار داشت: به غیر از نگاه سنتی صاحبان فیلم که بخش عمده‌ای از مشکلات را ناشی می‌شود، مسئله دیگر محدودیت زمان است. اغلب در زمان پخش فیلم به طراح سفارش کار داده می‌شود و باید در زمان کوتاهی طرح‌ها در اختیار پخش‌کننده قرار بگیرد. در صورتی که اگر در زمان تولید و حتی پیش تولید، طراح در جریان فیلمنامه قرار بگیرد و وقت کافی در اختیار داشته باشد، نتیجه بهتری حاصل می‌شود.
میرزایی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات طراحی پوستر در سینمای ایران، حضور افرادی است که با نرم‌افزارهای طراحی به طور محدود آشنا هستند. آن‌ها با رقم‌های بسیار پایین و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، طرحی را آماده می‌کنند که فاقد ارزش‌های هنری است. این افراد نه تنها امنیت شغلی هنرمندان این عرصه را به خطر می‌اندازند، بلکه آسیب فراوانی به سلیقه مخاطب و در نهایت اقتصاد سینما وارد می‌کنند.
میرزایی در خصوص چگونگی حل این مشکلات، گفت: به نظرم این مشکل تنها به دست تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان حل می‌شود. اگر کمی به متخصصان این رشته اعتماد کنند، در آینده نتایج بسیار خوبی خواهند گرفت.
این طراح پوستر درباره دورنمای این هنر در ایران، اظهار داشت: با ورود نسل جدید به سینما، این نگاه تغییر کرده و در آینده اثرات خوبی را خواهیم دید. ناگفته نماند که ما طراحان خلاق و با دانشی داریم که با اعتماد بیشتر تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان به آن‌ها شاهد کارهای بسیار خوبی خواهیم بود. کارهایی که هم دارای ارزش بصری باشند و هم در جذب مخاطب موفق عمل کنند. در جشنواره گذشته این پیشرفت محسوس بود و من امیدوارم که با سرعت بیشتری رو به جلو حرکت کند.
با این تفاسیر، طراحی یک پوستر پرمغز و مفهومی می‌تواند سبب بالا رفتن سطح تفکر مردم یک جامعه شود. با افزایش کیفیت پوسترها می‌توان شاهد افزایش مشتاقان به تماشای فیلم بود که این تجلیل از هنر می‌تواند به ارتقای تمامی وجوه، دستگاه‌ها و بخش‌های یک جامعه کمک کند؛ زیرا هنر بسترساز جامعه فرداست.
گزارش از ملیکا نصیری
انتهای پیام/