به گزارش خبرنگار
حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در وادی موسیقی و به طور کلی‌تر در عالم هنر، سه حالت خلق اثر هنری داریم یا بهتر است بگوییم آثار هنری با سه هدف منتشر می‌شوند و این سه عبارتند از: هنر عمومی یا بازاری، هنر حضوری، هنر شخصی یا دلی.
ابتدا به توضیح هنر عمومی یا بازاری می‌پردازیم: هنر عمومی یا بازاری معلول شرایط جامعه است و در زمینه موسیقی آهنگی تولید می‌کند که عموم مردم به آن سبک علاقه‌مند هستند و آهنگ ها پیرو شرایط و نیازهای مخاطبان ساخته می‌شود. به همین دلیل مورد استقبال عموم مردم قرار می‌گیرد و به تناسب بازتاب مالی خوبی دارد.
می‌توان گفت هدف این سبک از خلق آهنگ و آلبوم تنها فروش در بازار است و چون با شرایط و نیازهای مخاطبان منطبق است در حد ایده‌آل، در امر فروش و انتشار تا حدود زیادی موفق است.
در این سبک از هنر، هنرمند دغدغه‌ها و تزهای شخصی‌اش را کاور شده با سلیقه مخاطبان بیان می‌کند، یعنی آهنگ ها هم دغدغه‌مند و با محتوا هستند و هم محبوب و مورد توجه مخاطبان.
هنر حضوری به هنری اطلاق می شود که فقط برای ابراز وجود هنرمند و فراموش نشدن از دنیای هنر و شهرت خلق می‌شود، بهتر است اینطور توضیح دهیم که یک هنرمند مدت بسیاری است که فعالیت هنری پر رنگی نداشته و در یک برهه برای دیده شدن، آهنگ و آلبوم تولید و روانه بازار می‌کند.
می توان گفت این سبک از خلق اثر هنری ارزشمند نیست و آهنگ خلق شده بار هنری کافی را ندارد و به طور کلی خیلی مورد استقبال مخاطبان قرار نمی‌گیرد و به مراتب به زودی به دست فراموشی سپرده می شود و عمر طولانی ندارد.
یکی دیگر از معایب خلق یک آهنگ حضوری این است که دغدغه ندارد و هنری که دغدغه‌مند نباشد، دیگر هنر نیست و تبدیل به یک فن و تکنیک می‌شود.
در آخر می رسیم به هنر خصوصی یا دلی، نام دیگری که می‌توان روی این سبک از موسیقی گذاشت هنر ناب و ماندگار است. در این حالت از خلق موسیقی هدف هنرمند خلق یک آهنگ زیبا، خلاقانه و متفاوت از گذشته است و هنرمند دغدغه های شخصی خود را دارد و به فکر فروش آلبومش در بازار، و یا کسب شهرت نیست.
هنرمندان این سبک به طور معمول درآمد چندانی از هنر خود ندارند. قابل ذکر است که هنرمندان شخصی یا دلی، به طور معمول آهنگ‌هایی خلق می کنند که جدید و متفاوت از گذشته است، به همین دلیل گاهی مشاهده می‌شود مخاطبان در ابتدا آهنگ ها را پس بزنند چون با سلیقه و ذائقه قدیم شان سازگار نیست.
گفتنی است هنرمندان این حالت از موسیقی را هنرمند صاحب سبک می‌گویند، به همین دلیل هنرمند باید تلاش بسیاری بکند تا بتواند آهنگ‌هایی با دغدغه و نوآورانه را طوری تنظیم و اجرا کند که به ذائقه مخاطب خوش بیاید. این سبک همانطور که از اسمش پیداست خیلی در بین عوام محبوبیتی ندارد، ولی مخاطبان خاص خود را دارد.
گزارش از حمید محمدی بیدمشکی
انتهای پیام/