به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛ مدیر آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی استان یزد گفت: در حال حاضر بالغ بر 2683رشته قنات دایر در سطح استان وجود دارد که نزدیک به 20 درصد آب بخش کشاورزی را تأمین و بالغ بر 30000 هکتار اراضی زراعی و باغی استان را تحت شرب خود دارند.
سید علی اصغر مصطفوی افزود: راندمان آبیاری استان با توجه به سنتی بودن روشهای آبیاری حدود 44 درصد و متوسط نیاز خالص آبی الگوی کشت استان نزدیک به 7000 متر مکعب در هکتار برآورد شده است.
وی از قنات به عنوان سرمایه ملی و میراث گرانبهای پیشینیان که نزد ما به امانت گذاشته شده یاد کرد و بیان داشت: حدود 10 درصد قنوات کشور در استان یزد قرار دارد و بالا بودن تعداد قنوات در استان نیز یکی دیگر از نکاتی است که به امر احیاء، مرمت و بازسازی قنوات اهمیت مضاعف بخشیده است.
مدیر آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی استان یزد بیان کرد: استفاده از نیروی ثقل و عدم نیاز به مصرف انرژی از قبیل برق یا سوخت فسیلی در استحصال آب از قنوات، برقرار بودن تعادل طبیعی بین تغذیه و برداشت از سفره های آب زیر زمینی در مکانیزم برداشت آب از قنات و سازگاری آن با محیط زیست بعنوان امتیازات قنات در مقایسه با چاه می باشد.
این مقام مسئول گفت: از 2683 رشته قنات دایر استان 1466 قنات در شهرستان تفت، 425 رشته قنات در شهرستان مهریز و 190 رشته قنات در شهرستان اردکان و ما بقی به ترتیب در شهرستان های اشکذر، بافق ، بهاباد، میبد، یزد، مروست، هرات و ابرکوه قرار دارد.
مصطفوی با بیان اینکه در مجموع حدود 20درصد از منابع آب زير زميني استان يزد مربوط به قنوات و چشمه ها است تصریح کرد: از لحاظ موقعیت قنوات استان به سه دسته کوهستانی، کوهپایه ای (دامنه ای) و دشتی تقسیم می شوند که 85 درصد آنها در مناطق كوهستاني وكوهپايه‌اي و 15 درصد مابقی در دشت واقع شده‌اند .
وی گفت: مجموع تخلیه سالیانه آب از قنوات استان حدود 170 میلیون متر مکعب در سال (93-92) و متوسط آبدهی هر قنات 2 لیتر در ثانیه برآورد شده است و این در حالی است که در آمار سال 1377 متوسط آبدهی قنوات استان بالغ بر 4 لیتر در ثانیه گزارش شده است.
مدیر آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی استان یزد خواستار بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی شد و افزود: با توجه به محدودیت منابع آبی در استان بهینه سازی مصرف آب و افزایش بهره وری از طریق ارتقای راندمان آبیاری، کاهش تلفات آب، اصلاح روشهای آبیاری و استفاده از گیاهان کم آبخواه در الگو و ترکیب کشت دارای اهمیت ویژه ای می باشد.