زنبورهای عسل زمانیکه در گرمای شدید قرار می‌گیرند، بصورت سازمان یافته با این بحران مقابله می‌کنند. در این شرایط گروهی از این حشرات تحت عنوان زنبورهای آبرسان شروع به جمع‌آوری آب می‌کنند.
محققان با روش‌های مصنوعی گرم کردن محیط کندو، نحوه برقراری ارتباط زنبورهای عسل برای جمع‌آوری آب و انجام کار گروهی جهت تهویه، هوای کندو را مورد مطالعه قرار داده و متوجه اهمیت آب برای حفاظت گروه از گرمای بیش از حد شده‌اند.
در شرایط نیاز به آب، زنبورها تا حد ممکن از طریق نوشیدن شهد گل‌ها آب بیشتری بدست می‌آورند، اما در بعضی از شرایط مثل گرم شدن شدید هوای مرکز کندو، جایی که تخمها و زنبور های جوان در آن نگهداری می‌شوند، آنها به آب بیشتری نیاز دارند.
محققان دریافتند که با گرم شدن لانه، زنبورهای کارگر از طریق بال زدن تلاش می‌کنند که گرمای کندو را به بیرون برانند. همچنین صدها زنبور عسل با حرکت نزدیک بهم به صورت یک توده خوشه‌ای از لانه بیرون آمده و با بازکردن مسیری برای جریان هوا باعث کاهش حرارت کندو می‌شوند. زنبورها همچنین از طریق ایجاد تبخیر باعث سرد شدن محیط می‌شوند.
در گرما زنبورهای میانسال با دراز کردن زبان مرتبا درخواست آب می‌کنند و زنبورهای کارگر را به فعالیت وا می‌دارند. این زنبورها 80 درصد وزن بدن خود را با آب پر کرده و به زنبورهای داخل لانه تحویل می‌دهند، سپس زنبورهای تحویل‌گیرنده به ناحیه گرم رفته و آب جمع‌آوری شده را با استفاده از زبان به محل گرم می‌پاشند.
بعد از قرن‌ها مطالعه در مورد زنبورهای عسل، مشاهده زندگی اعجاب‌انگیز آنها همچنان شگفتی‌های تازه‌ای را به نمایش می‌گذارد.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/