به گزارش خبرنگار
حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ داستان دنباله‌دار تخریب بناهای تاریخی و نادیده گرفتن آن ها همچنان ادامه دارد. در همین راستا هفته گذشته خبر واگذاری خانه توران امیر سلیمانی، همسر سوم رضا شاه توسط کمیته امداد امام خمینی(ره) به بخش خصوصی و تخریب آن جهت برج سازی در رسانه ها منتشر شد.
خانه توران امیرسلیمانی نزدیک به 94 سال قدمت دارد و در کتاب خاطرات اشرف پهلوی اشاره شده که این بنا بعد از تولد شاپور و قبل از طلاق توران ساخته شده است.
این در حالی است که پیش از آن نیز خانه مذکور که به مساحت پنج هزار متر مربع در نبش خیابان‌های پسیان و اسماعیلی قرار دارد،( یا بهتر است بگوییم قرار داشت) از فرط بی توجهی مسئولان تا مرز نابودی پیشرفت و با تخریب آن برای ساخت برج هم اکنون فقط حدود 25 درصد از ساختمان باقی مانده است.
محمدحسین طالبیان، معاون میراث فرهنگی در گفتگو با خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان در خصوص آخرین وضعیت خانه توران امیر سلیمانی گفت: قرار است گروهی برای بررسی اوضاع فعلی خانه ملکه توران از طرف شهرداری و وزارت راه و شهرسازی به این منطقه سر بزنند و بعد از این اتفاق طی جلسه ای تصمیممان را اعلام خواهیم کرد.
وی راجع به اینکه آیا باقی مانده این خانه حفظ می شود یا خیر، بیان کرد: تلاش ما بر این است که این بنا را حفظ کنیم ولی همانطور که گفتم جزئیات این تصمیم‌گیری تا دو سه روز آینده مشخص می شود.
طالبیان در پاسخ به این سؤال که چرا تاکنون اقدامی برای حفظ این بنا از سوی میراث فرهنگی صورت نگرفته است، گفت: پیش از این رسیدگی ها من در این حوزه حضور نداشتم و دیگر آنکه این موضوع بحثی است که تا حدودی به جامعه معماران و شهرسازان و پیشنهادات آن ها برمی گردد. منتظر هستیم تا آن ها نظر خود را مطرح کنند، با این وجود ما با شهرداری و وزارت راه و شهرسازی این موضوع را بررسی می کنیم.
معاون میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: چنین موضوعاتی که به ساختمان ها و معماری مدرن برمی گردد، در خیلی از مناطق وجود دارد و همانطور که گفتم جامعه معماران و شهرسازی بیشتر در جریان هستند.
حال سؤال اینجاست که چرا شهرداری تهران و سازمان میراث فرهنگی از این بنا به عنوان پهنه زراعی باغی شهر و یک اثر تاریخی حفاظت و حمایت لازم را نکرده و نمی کنند. آیا واقعا کدام بنا یا با مقوله عمرانی را می توان به جای ملک توران امیرسلیمانی جایگزین کرد که به لحاظ میراثی و شناختی بتواند تعمیق بخش بینش سیاسی - اجتماعی مردم و حکایتگر آن چیزی باشد که بر سر این مرزوبوم از ستم شاهان رفته است. انتهای پیام/